Οι «Νεφέλες» με καυστικό χιούμορ πάνε στο θέατρο «Βράχων» [εικόνες]

Επίκαιρες όσο ποτέ οι «Νεφέλες» του Αριστοφάνη αναλύουν με άκρως καυστικό τρόπο την πολιτική και την ηθική, παρουσιάζοντας με μοναδικό τρόπο καταστάσεις κρίσης που βιώνουμε με αποτέλεσμα την οικονομική εξαθλίωση.

Το καλύτερο έργο του Αριστοφάνη, όπως ο ίδιος έχει αναφέρει, παίρνει «σάρκα και οστά» σε σκηνοθεσία του Πέτρου Φιλιππίδη και παρουσιάζεται στο κοινό το Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», στις 6 Ιουλίου, στις 21.30.

Η παράσταση αυτή είναι και η αρχή της μεγάλης περιοδείας του θιάσου, που θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα, ώστε ο κόσμος να απολαύσει και να μάθει από τις «Νεφέλες».

Οι Νεφέλες είναι αρχαία κωμωδία του Αριστοφάνη που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στα Μεγάλα Διονύσια του 423 π.Χ. όπου κι απέσπασε τρίτο βραβείο. Ο Αριστοφάνης που πίστευε ότι οι Νεφέλες είναι από τα καλύτερα έργα του, το διόρθωσε ριζικά με σκοπό να το ξαναπαρουσιάσει στο κοινό. Οι Νεφέλες που μας σώζονται έως σήμερα είναι η δεύτερη εκδοχή.

Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά και πολυσυζητημένα έργα του Αριστοφάνη, ο άλυτος γρίφος μέσα σ’ ολόκληρη την αριστοφανική παραγωγή κι ένα από τα μεγαλύτερα ερωτηματικά στην ιστορία της λογοτεχνίας.

Ο μεγάλος κωμωδιογράφος καυτηριάζει τα φροντιστήρια των σοφιστών στην Αθήνα και την «προοδευτική» παιδεία που παρείχε την εποχή εκείνη ο Σωκράτης. Εκθέτει τις αρνητικές συνέπειες που είχε η σύγχρονη σοφιστική κίνηση σε ιδιωτικό επίπεδο, τις επιδράσεις της σοφιστικής επιχειρηματολογίας στον χώρο της οικογένειας και παρουσιάζει την υπονόμευση των πατροπαράδοτων ηθών και κανόνων, αναλύοντας την κρίση της ηθικής και της πολιτικής στην αθηναϊκή κοινωνία, την παρακμή του παλαιού εκπαιδευτικού συστήματος και την πάλη των δύο γενεών. Η κωμωδία σατιρίζει τους σοφιστές της Αρχαίας Αθήνας και, ιδιαίτερα το Σωκράτη, που διαφθείρει υποτίθεται τους νέους με τη διδασκαλία του, παρόλο που ο Σωκράτης δεν δίδαξε ποτέ την σοφιστεία. Το όνομα του έργου οφείλεται στις Νεφέλες(τις νεφελώδεις δηλαδή ιδέες της φιλοσοφίας), τις οποίες, κατά τον ποιητή, ο Σωκράτης θεωρεί θεές, μαζί με το Χάος και τη Γλώσσα, και μ' αυτές αντικαθιστά τους θεούς της πόλης.

Η υπόθεση

Ο Στρεψιάδης, ένας γέρος Αθηναίος χωριάτης, παντρεμένος με μία αριστοκράτισσα Αθηναία, εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα κι απέκτησαν ένα γιο, τον Φειδιππίδη, που αναθρεμμένος σαν αριστοκράτης, έφτασε στο σημείο να καταχρεώσει τον πατέρα του με τις σπατάλες του και τη άσωτη ζωή του. Στριμωγμένος ο Στρεψιάδης από τους δανειστές του παίρνει την απόφαση να στείλει το γιο του στο Φροντιστήριο του Σωκράτη για να μάθει τον άδικο και τον δίκαιο λόγο, ώστε να μπορεί να δικαιώνεται στις δίκες και να γλιτώσει από τα διάφορα δανεικά και τους δανειστές. Ο Φειδιππίδης, δεν έχει καμιά όρεξη να κλειστεί στη σχολή κι έτσι, ο γέρο-Στρεψιάδης, αναγκάζεται να φοιτήσει ο ίδιος στο Φροντιστήριο. Γρήγορα όμως ο Σωκράτης τον διώχνει ως ανεπίδεκτο μαθήσεως και τελικά πείθει τον γιο του να φοιτήσει στη σχολή του μεγάλου φιλοσόφου. Σύντομα θα αντιληφθεί πως όλα τα μαθήματα που πήρε ο γιος του, θα τα πληρώσει ο ίδιος και πικρά μάλιστα.

H απόδοση του έργου είναι του Βασίλη Παπαβασιλείου. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Πέτρος Φιλιππίδης, Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι του Γιώργου Πάτσα. Η μουσική φέρει την υπογραφή του Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Αναλυτικά

Απόδοση: Βασίλης Παπαβασιλείου, σκηνοθεσία: Πέτρος Φιλιππίδης, σκηνικά - κοστούμια: Γιώργος Πάτσας, μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου, φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα, χορογραφίες - κινησιολογία: Θανάσης Γιαννακόπουλος, μουσική διδασκαλία: Κάτια Μολφέση, ενορχήστρωση: Tάσος Ρωσόπουλος, περούκες: Τζήμος Χρόνης, βοηθός σκηνοθέτη: Χριστίνα Σπατιώτη, παραγωγός: Γιάννης Μ. Κώστας, παραγωγή: Stefi & Lynx Productions, οργάνωση παραγωγής: Πάνος Θωμαΐδης. Παίζουν: Πέτρος Φιλιππίδης (Στρεψιάδης), Στέλιος Μάινας (Σωκράτης), Πυγμαλίων Δαδακαρίδης (Φειδιππίδης), Γεράσιμος Σκιαδαρέσης (Δίκαιος Λόγος), Τάσος Γιαννόπουλος (Άδικος Λόγος), Γιάννα Παπαγεωργίου, Πάρις Θωμόπουλος, Τάσος Μερκούρης, Χριστίνα Σπατιώτη, Νεφέλη Μαρκάκη, Μάνος Ραϊνάκης, Δανάη Μπάρκα, Αλέξανδρος Ζουγανέλης.

Πρόγραμμα περιοδείας

Ιούλιος

6: Βύρωνας - Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»
7 και 8: Χαλάνδρι - Θέατρο Ρεματιάς
10: Νίκαια - Κατράκειο Θέατρο
11: Χαλκίδα - Θέατρο Ορέστης Μακρής
12: Πετρούπολη - Θέατρο Πέτρας
13: Βόλος - Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο «Μελίνα»
14: Τρίκαλα - Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Φρούριο
15: Λάρισα - Κηποθέατρο Αλκαζάρ
16: Δελφοί - Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών
18: Ζάκυνθος - Υπαίθριο Θέατρο Ζακύνθου
19: Αργοστόλι - Αύλειος Χώρος ΞΕΝΙΑ
21: Γιάννενα - Υπαίθριο Θέατρο ΕΗΜ - Φρόντζου
22: Αγρίνιο - Δημοτικός Κινηματογράφος «Ελληνίς»
24/: Λευκάδα - Ανοιχτό Θέατρο Π. Κέντρου
25 και 26: Κέρκυρα - Θέατρο Μον Ρεπό «Ρένα Βλαχοπούλου»
29 και 30: Θεσσαλονίκη - Θέατρο Δάσους
31: Κασσάνδρα - Αμφιθέατρο Σίβηρης

Αύγουστος

1: Μουδανιά - Αμφιθέατρο Νέων Μουδανιών
3: Γιαννιτσά - Ανοιχτό Θέατρο Γιαννιτσών
4: Σέρρες - Αμφιθέατρο ΤΕΙ
5: Αλεξανδρούπολη - Δημοτικό Κηποθέατρο
6: Κομοτηνή - Θερινό Δημοτικό Θέατρο
7 και 8: Καβάλα - Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
9: Κατερίνη - Αρχαίο Θέατρο Δίου
14 και 15: Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
17 και 18: Ηράκλειο - Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης»
19 και 20: Χανιά - Θέατρο Ανατ. Τάφρου
21 και 22: Ρέθυμνο - Θέατρο «Ερωφίλη»
25: Τρίπολη - Θέατρο Άλσους Αγίου
26: Αρχαία Ολυμπία - Θέατρο Φλόκα
27: Κυπαρισσία - Τρενοτεχνείον