Ο Γουίλιαμ Μπλέικ (άγγλος ποιητής και ζωγράφος, 1757-1827) συνόψισε έξοχα την παιδική ηλικία με τα ακόλουθα λόγια:
Να βλέπεις μέσα σε ένα κόκκο άμμου ολάκερο τον κόσμο,
Και τον Παράδεισο μέσα σ' ένα αγριολούλουδο,
Να κρατάς την απεραντοσύνη στην παλάμη του χεριού σου
Και την αιωνιότητα σε μια μόλις ώρα.
Σήμερα, τα περισσότερα παιδιά είναι πολύ απασχολημένα με τα μαθήματα βιολιού ή στα φροντιστήρια, για να κρατούν στα χέρια τους την απεραντοσύνη. Και το αγριολούλουδο φαντάζει λιγάκι τρομακτικό-κι αν έχει αγκάθια, ή η γύρη του προκαλέσει αλλεργική αντίδραση; Όταν οι ενήλικες «απαγάγουν» τα παιδικά χρόνια, τα παιδικά χρόνια χάνουν τα πράγματα που δίνουν συνεκτικότητα και νόημα στην ανθρώπινη ζωή-τις μικρές περιπέτειες, τα μυστικά ταξίδια, τις αναποδιές και τις ατυχίες, την απολαυστικότατη αναρχία, τις μοναχικές στιγμές, ακόμα και τις ώρες της πλήξης. Εισπράττουν από πολύ νωρίς το μήνυμα ότι αυτό που μετρά περισσότερο δεν είναι να βρουν τον προσωπικό τους δρόμο, αλλά να κερδίσουν το κατάλληλο τρόπαιο, να πειθαρχούν αντί να κάνουν πρωτότυπες σκέψεις. Ως αποτέλεσμα, η σύγχρονη παιδική ηλικία φαντάζει άγευστη, γεμάτη δραστηριότητες, επιτεύγματα και κατανάλωση, και παρ' όλα αυτά κενή και εξωπραγματική. Λείπει η ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου-και τα παιδιά το γνωρίζουν.
Από το βιβλίο του Carl Honore «Το μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας», εκδόσεις Αερόστατο.