Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances, βιώνουμε την έναρξη μιας μαζικής εξαφάνισης ειδών που όμοια της δεν έχει παρατηρηθεί στη Γη για τουλάχιστον 65 εκατομμύρια χρόνια.
Η έρευνα είχε ως σκοπό να καθορίσει πώς οι ανθρώπινες ενέργειες κατά τα τελευταία 500 χρόνια έχουν επηρεάσει τους ρυθμούς εξαφάνισης των σπονδυλωτών: (θηλαστικά, ψάρια, πουλιά, ερπετά και αμφίβια).
Οπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες παρατηρήθηκε αυξημένη απώλεια των ειδών η οποία έχει επιταχυνθεί σημαντικά τα τελευταία εκατό χρόνια και πιθανότατα η ζωή στη Γη να βιώνει το 6ο μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση στα 3.500 εκατομμύρια χρόνια της ιστορίας της.
Αυτή η τελευταία έρευνα πραγματοποιήθηκε από μια διεθνή ομάδα με επικεφαλής τον Τζεράρντο Σεμπάλος του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου του Μεξικού. Η μέτρηση των ρυθμών εξαφάνισης είναι εξαιρετικά δύσκολη και ο Σεμπάλος στηρίχθηκε στο κατώτατο όριο δεδομένων. Το γεγονός αυτό καθιστά τα ευρήματά του ακόμα πιο σημαντικά, διότι ακόμη και με τέτοιες συντηρητικές εκτιμήσεις οι ρυθμοί εξαφάνισης είναι πολύ, πολύ υψηλότεροι από το ποσοστό απώλειας ειδών κατά την απουσία ανθρώπινων επιπτώσεων.
Αυτή η τελευταία έρευνα μας λέει αυτό που ήδη γνωρίζαμε. Οι άνθρωποι υπάρχουν ένα διάστημα μερικών αιώνων και έχουν καταστρέψει ήδη τη βιόσφαιρα της Γης. Η ρευστοποίηση της βιοποικιλότητας για την παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών βρίσκεται σε οριακό σημείο.
Αν θεωρήσουμε τη Γη ως τίποτα περισσότερο από μια πηγή πόρων και έναν νεροχύτη για τη ρύπανση μας, αν εκτιμούμε άλλα είδη μόνο από την άποψη του τι μπορεί να προσφέρουν σε εμάς, τότε θα συνεχίσουμε να ξηλώνουμε τον ιστό της ζωής από τον πλανήτη.
