Με μια φωτογραφία από την Κόλαση και ένα κείμενο που αποπνέει πολύ πικρό χιούμορ, η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ «Αυγή» περιγράφει τον γολγοθά της κυβέρνησης. «Βαράνε δυό, βαράνε τρεις...», γράφει.
Το άρθρο υπογράφει ο Γιώργος Ανανδρανιστάκης και έχει τίτλο «Από τον Ομπάμα στην κόλαση»:
Πήγε να μιλήσει την Δευτέρα ο Βαρουφάκης στο Ίδρυμα Boeckler στο Βερολίνο και τον υποδέχθηκαν με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. «Βαράνε δυο, βαράνε τρεις, βαράνε χίλιοι δεκατρείς/ πονάω κι εγώ, πονάς κι εσύ/ μα ποιος πονάει πιο πολύ», τραγούδησε με γερμανική προφορά ο ηλικιωμένος κιθαρωδός. Πολύ βάρεμα έπεσε το πρωί και το βράδυ της Δευτέρας, πολύς πόνος. Όποιος πέρναγε μας έριχνε και από έναν κόλαφο, ο Γιουνκέρ, ο Σαπέν, ο Σόϊμπλε, ο Σουλτς, ο Ολάντ, η Μέρκελ. Μέχρι και ο καλός Ομπάμα, το έσχατο αποκούμπι του ελληνισμού, μας έριξε τη σφαλιάρα του κι αυτός, οι έλληνες πρέπει να πάρουν οδυνηρές αποφάσεις, είπε και εσχίσθη το καταπέτασμα. Μας την έπεσε μέχρι και ο πρωθυπουργός του φιλήσυχου Καναδά και τούτο με πλήγωσε βαθειά, γιατί εγώ όταν ήμουνα μικρός διάβαζα Μαρκ και Όμπραξ και ήμουνα πάντοτε με τους επαναστάτες Καναδούς και όχι με τους Άγγλους κατακτητές, Τώρα μουντζώνομαι αναδρομικώς, που δεν πήρα εγκαίρως το μέρος της Βασιλίσσης.
Νοιώθω σαν να έχω μπει στις έσχατες ημέρες, σαν να βαδίζω σε τοπία μεταφυσικά. Πολεμάω με έναν εχθρό πανίσχυρο κι αόρατο, που απλώνεται ολούθε, καταλαμβάνοντας όλο το διαθέσιμο χώρο. Σα να βαδίζω στους εννέα κύκλους της Κόλασης του Δάντη, πρώτος κύκλος τα αβάπτιστα μωρά και οι ενάρετοι ειδωλολάτρες, δεύτερος κύκλος οι φιλήδονοι, τρίτος κύκλος οι λαίμαργοι, τέταρτος κύκλος οι άπληστοι και οι φιλάργυροι, πέμπτος κύκλος οι μνησίκακοι, έκτος κύκλος οι αιρετικοί, έβδομος κύκλος οι βίαιοι, όγδοος κύκλος οι απατεώνες, οι αποπλανητές, οι κόλακες, οι ψευδοπροφήτες, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, οι κλέφτες, ένατος κύκλος οι προδότες.
Περιδιαβαίνω του κύκλους της Κολάσεως, μόνο που εγώ, αντί να κατεβαίνω, ανεβαίνω. Φεύγω από το Athens Group, του ανάλγητους κατώτερους υπαλλήλους των θεσμών και ανεβαίνω στο Brussels Group μπας και βρω λίγη ζεστασιά στους ανώτερους τεχνοκράτες, τον Κοστέλο και τον Γκογιάλ. Για όνομα του Θεού, οι ανώτεροι είναι χειρότεροι από τους κατώτερους, όπου φύγει- φύγει εγώ, ανεβαίνω στοEuroworking, βρίσκω τον Βίζερ, μού ρίχνει μια σπρωξιά και με στέλνει στο Eurogroup, όπου αρχίζουν να με χτυπούν μαζικά ο Σόϊμπλε, ο Ντάισλεμπλουμ, ο Ντε Γκίντος, μέχρι και ο Κύπριος αδελφός μου έριξε κάτι ψιλές.
Έτσι είσαστε, κουφάλες; Θα πάω στα αφεντικά σας, στην Μέρκελ και τον Ολάντ. Με υποδέχονται αυτοί, με κερνάνε φοντάν και μετά με στέλνουν στον Γιουνκέρ, να με ποτίσει το φαρμάκι των πέντε σελίδων. Τέρμα με τα λιμά, αναφωνώ, και πάω στον άρχοντα του πλανήτη, στον Μπαράκ Ομπάμα να μου δώσει τη λύση την τελική. Αυτός με χαϊδεύει στοργικά στο κεφάλι, μου λέει κάτι γλυκά λογάκια και μετά μου ρίχνει μια κλωτσιά στα αχαμνά και με στέλνει στον πάτο της Κολάσεως.
Δεν βαριέσαι, έχει και τα καλά της η Κόλαση, δεν χρειάζεται να πληρώσεις 23% ΦΠΑ στην ΔΕΗ για να ζεσταθείς.