Με τίτλο «Το ΔΝΤ πρόδωσε την αποστολή του στην Ελλάδα, αιχμάλωτο στους πιστωτές της ΟΝΕ», η βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph φιλοξενεί σήμερα άρθρο του δημοσιογράφου της, Αμπρόζ Ίβανς-Πρίτσαρντ.
Ο υπότιτλος αναφέρει: «Το προπατορικό αμάρτημα του ΔΝΤ στην Ελλάδα ήταν ότι άφησε τον Ντομινίκ Στρος-Καν να επιβληθεί στον οργανισμό για να σώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες και το ευρώ όταν ξέσπασε η κρίση, καταδικάζοντας σε καταστροφή την Ελλάδα».
«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο βρίσκεται σε δεινή θέση. Η κατάσταση έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο στην Ελλάδα, όπου η ίδια η αξιοπιστία και η μελλοντική επιβίωση του ΔΝΤ διακυβεύονται», ξεκινά το άρθρο του ο δημοσιογράφος.
«Οι Έλληνες δεν αρνούνται να πληρώσουν τη δόση ύψους 300 εκατ. ευρώ προς το ΔΝΤ επειδή τους τελείωσαν τα χρήματα, παρότι σύντομα θα συμβεί αυτό. Πέντε πρωταγωνιστές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που συναντήθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου χθες (το βράδυ της Πέμπτης) έλαβαν μία εν ψυχρώ, υπολογισμένη και προσεκτικά μελετημένη απόφαση να μην πληρώσουν. Γνώριζαν ακριβώς τι έκαναν. Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ αιφνιδιάστηκε. Αξιωματούχοι στην Ουάσινγκτον εξεπλάγησαν» σχολιάζει ο δημοσιογράφος.
«Οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ γνωστοποιούν ότι είναι τόσο ενοχλημένοι και με τόσο έντονο το αίσθημα της αδικίας, ώστε ενδεχομένως να αθετήσουν την αποπληρωμή των δόσεων στο ΔΝΤ στις 30 Ιουνίου. Κάνοντας κάτι τέτοιο θα φέρουν τον Οργανισμό στη δεινή θέση να κληθεί να εξηγήσει στις 188 χώρες-μέλη του γιατί έχασε τόσο απερίσκεπτα τα χρήματά τους...».
«Οι Έλληνες κατηγορούν το ΔΝΤ ότι συμφώνησε σε ένα καθεστώς επιβεβλημένης λιτότητας από την ΟΝΕ, το οποίο παραβιάζει τον ίδιο τον κανονισμό του ΔΝΤ και βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με την πενταετή ανάλυση του εξαιρετικού ερευνητικού του τμήματος και του επικεφαλής οικονομολόγου του Ολιβέ Μπλανσάρ...».
«Ο άνθρωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα, Πόουλ Τόμσεν, έχει πιέσει για την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας με ένα ύποπτο πάθος, το οποίο σοκάρει ακόμη και τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίοι -συγκριτικά- είναι «γατάκια». Αυτό θα ήταν (κατά κάποιον τρόπο) δικαιολογημένο αν ήταν διαθέσιμη η άλλη πλευρά της συνηθισμένης διαπραγμάτευσης του ΔΝΤ: απομείωση του χρέους και υποτίμηση. Ετσι συνήθως λειτουργούν τα προγράμματα του ΔΝΤ: επιβάλλουν αυστηρές μεταρρυθμίσεις, αλλά ταυτόχρονα ξεχνούν το χρέος και αποκαθιστούν τις καταρρακωμένες χώρες στην εξωτερική βιωσιμότητα. Είναι μία πολύ επιτυχημένη συνταγή...», γράφει ο Βρετανός δημοσιογράφος επισημαίνοντας ότι η πρακτική αυτή δεν εφαρμόστηκε από το ΔΝΤ στην περίπτωση της Ελλάδας.
«Το προπατορικό αμάρτημα του ΔΝΤ στην Ελλάδα είναι ότι επέτρεψε στον αστό, Παριζιάνο Ντομινίκ Στρος-Καν να επιβληθεί στον οργανισμό για να στηρίξει την νομισματική ένωση της Ευρώπης και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα όταν ξέσπασε η κρίση το 2010».
«Η αποστολή του ΔΝΤ είναι να σώζει τις χώρες. 'Οχι τα νομίσματα ή τις τράπεζες και στα σίγουρα δεν θα πρέπει να κάνει βρωμοδουλειές για μία πλούσια νομισματική ένωση, η οποία είναι απολύτως ικανή να τα βγάλει μόνη της πέρα με τις υποθέσεις της αλλά αρνείται να το πράξει για πολιτικούς λόγους».
«Σαφώς ήταν δύσκολη η συγκυρία τον Μάιο του 2010. Η ευρωζώνη κλυδωνιζόταν ανεξέλεγκτα» σημειώνει ο δημοσιογράφος.
«Ωστόσο, διαρροές από τις συναντήσεις του ΔΝΤ αποκάλυψαν ότι όλα τα μέλη των αναδυόμενων οικονομιών (και η Ελβετία) ήταν αντίθετα με τους όρους του πρώτου δανείου βοήθειας προς την Ελλάδα. Διαμαρτυρήθηκαν ότι σχεδιάστηκε (το πακέτο) για να σώσει το ευρώ και όχι την Ελλάδα».
«Η αναδιάρθρωση του χρέους έπρεπει να βρίσκεται στο τραπέζι» λέει ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας στο ΔΝΤ.
«Το ΔΝΤ θα πρέπει να είναι προσεκτικό. Εχει γίνει η επιτομή της κακοδιοίκησης» επισημαίνει ο αρθρογράφος και συνεχίζει: «Ο Οργανισμός έχει επιτακτική ανάγκη για μεταρρυθμίσεις».
«Η μαχητική κυβέρνηση της Ελλάδας οδηγεί τα πράγματα σε κρίσιμο σημείο για έναν οργανισμό που έχει ήδη προβλήματα, αλλά διαθέτει και εξαιρετικό προσωπικό κι αξίζει ακόμη να σωθεί. Η κυρία Λαγκάρντ θα πρέπει να σταματήσει να παίζει τον ρόλο ενός διπλωμάτη. Θα πρέπει να βγάλει το ευρωπαϊκό της καπέλο και αντ΄αυτού να αρχίσει να μιλάει για λογαριασμό του Οργανισμού, του οποίου ηγείται και για τον κόσμο. Θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους πιστωτές της ΟΝΕ κατά μέτωπον και δημοσίως. Θα πρέπει να τους πει, ωμά, ότι φέρουν το ίδιο μερίδιο ευθύνης για το σημερινό αδιέξοδο. Θα πρέπει να τους καταστήσει σαφές ότι η Ελλάδα χρειάζεται σαρρωτική ελάφρυνση του χρέους ...και ότι η άρνηση των πιστωτών να αντιμετωπίσουν αυτό το βασικό γεγονός είναι αυτή τη στιγμή το κυριότερο εμπόδιο για μία λύση...».
