Αντιμέτωπη με την αντιδημοφιλία της στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελενα Παναρίτη, η πρώην προστατευόμενη του Γιάνη Βαρουφάκη, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη θέση της στο ΔΝΤ, γράφει η Liberation.
«Μόλις την είχαν διορίσει και έφυγε. Η Ελενα Παναρίτη έμεινε μόνο 48 ώρες εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Τη Δευτέρα, 1 Ιουνίου, πριν ακόμη προλάβει να φτιάξει τις βαλίτσες της για την Ουάσινγκτον, αυτή η οικονομολόγος που έγινε σύμβουλος του Γιάνη Βαρουφάκη, αποκηρύχτηκε.
Ακόμη κι αν η ίδια δήλωσε ότι δεν κάνει δεκτή τη θέση στο ΔΝΤ, η παραίτηση προέκυψε μετά το μέτωπο που ύψωσαν 40 περίπου βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, εχθρικοί απέναντι στην τοποθέτησή της. Προέκυψε επίσης μετά από συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον Γιάνη Βαρουφάκη στην οποία, όπως όλοι πιστεύουν στην Αθήνα, είχε αντικείμενο και την αμφιλεγόμενη τοποθέτηση της προστατευόμενης του υπουργού Οικονομικών.
Για να πάρει κάποιος μια ιδέα για το μέγεθος της δυσαρέσκειας που προκάλεσε η Παναρίτη, αρκεί να κάνει μια βόλτα στο twitter.
«Αυτό είναι για πρώτη φορά Αριστερά;» αναρωτιώταν ένας χρήστης.
Αλλοι υπενθύμιζαν ότι η Παναρίτη υπήρξε σύμβουλος του προέδρου του Περού, Alberto Fujimori, την εποχή που εκείνος έπαιρνε σκληρά μέτρα λιτότητας στη χώρα του, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος πλούτιζε.
«Δυστυχώς η Ελενα Παναρίτη δεν είναι το πρώτο λάθος κάστινγκ» έγραψε και η ευρωβουλευτής Σοφία Σακοράφα.
Οι εντάσεις μεγαλώνουν
Ο θυμός που προκάλεσε ο διορισμός της Ελενας Παναρίτη στο ΔΝΤ αντικατοπτρίζει τις εντάσεις που όσο πάνε και μεγαλώνουν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα μπρα ντε φερ δύσκολο και πρωτοφανές, με τους εταίρους της. Η αριστερή πτέρυγα του κόμματος φοβάται ότι η κυβέρνηση θα καταλήξει σε υποχωρήσεις που θα προδώσουν τις προεκλογικές της εξαγγελίες.
Ο ίδιος ο Γιάνης Βαρουφάκης βγαίνει τραυματισμένος από την παραίτηση της συμβούλου του. Αυτή τη στιγμή επικρίνεται όσο ποτέ άλλοτε ειδικά από όσους πιστεύουν ότι δημιούργησε ένα «αρνητικό κλίμα» στις διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται για πρώτη φορά στην εξουσία και αναγκάστηκε να «μάθει» σε μια περίοδο εξαιρετικά τεταμένη. Ωστόσο, αυτό το επεισόδιο του διορισμού-παραίτησης από έναν στρατηγικό θεσμό στις διαπραγματεύσεις δείχνει μια κάποια σύγχυση. Δείχνει επίσης μια επικοινωνιακή πολιτική που δεν ελέγχεται σωστά. Τώρα πρέπει να βρεθεί και ο κατάλληλος υποψήφιος για το ΔΝΤ».