«Χτίζουμε γέφυρες», αυτό είναι το μήνυμα της φετινής Eurovision και δεν αναφέρεται μόνο στην ένωση της Ευρώπης με την Αυστραλία, αλλά στην γενικότερη ένωση των ανθρώπων.
Μπορεί κάποιοι να την έχουν χαρακτηρίσει «πανηγυράκι», άλλοι να την σνομπάρουν και άλλοι μπορεί να μην την γνωρίζουν καν. Η Eurovision, όμως, δεν είναι μόνο ένας διαγωνισμός τραγουδιού είναι η συνάντηση των λαών της Ευρώπης, είναι η αναγνώριση και η αποδοχή της διαφορετικότητας.
Σε ένα εκτενές άρθρο του το France 24 παρουσιάζει το πως ο ευρωπαϊκός διαγωνισμός τραγουδιού έγινε λατρεία της LGTB κοινότητας και την βοηθά να κοινοποίησει στον υπόλοιπο κόσμο πως και αυτοί έχουν δικαιώματα.
Ο καθηγητής Brian Singleton, ο οποίος έγραψε ένα άρθρο με θέμα την κοινωνιολογία της Eurovision για την κοινωνία των Queer, τονίζει πως
σε μια εποχή (1960-1970) όπου οι κοινωνικές σύμβασεις ήθελαν τους άνδρες να δείχνουν αυτοσυγκράτηση σε ακραία συναισθήματα, η Eurovision ήταν μια ευπρόσδεκτη ανάσα φρέσκου αέρα.
Σύμφωνα με το Singleton, αυτό που έκανε την Eurovision τόσο ελκυστική ήταν το glamour και το θεάμα, που έκαναν όλους τους γκέι άνδρες να επενδύουν πως κάποια στιγμή θα δραπετεύσουν από την «κανονικότητα» του ανδρισμού τους.
Ενα παράθυρο στον κόσμο
Στις δεκαετίες του '60 και του '70, η Eurovision ήταν ένα παράθυρο για τους Ευρωπαίους στις υπόλοιπες χώρες της ηπείρου.
«Οι άνθρωποι που μεγάλωναμε εκείνη την περίοδο είχαμε πρόσβαση μόνο σε ένα πράγμα, μια άποψη για τον κόσμο, μια γλώσσα. Μια φορά, λοιπόν, τον χρόνο μπορούσαμε να δούμε ανθρώπους από άλλες χώρες, με άλλες κουλτούρες και να δούμε πόσο διαφορετικοί είναι», προσθέτει ο μελετητής.
Ο Singleton τονίζει, ακόμα, πως είναι σπουδαία η δυνατότητα να βλέπει κανείς κάποιον να υποστηρίζει την διαφορετικότητά του και να την γιορτάζει, καθώς έτσι πολλοί ομοφυλόφιλοι προχώρησαν ένα βήμα παρακάτω.
Από την Ντάνα στην Κοντσίτα
Ερευνητές αναφέρουν ότι παρά το γενικότερο κλίμα της ανοχής, η αλλαγή ξεκίνησε από το κοινό της Eurovision.
«Στα τέλη της δεκαετίας του '90 , υπήρχε ήδη η καλά τεκμηριωμένη συσχέτιση μεταξύ της Eurovision και της γκέι ταυτότητας όσον αφορά τους φανς», δηλώνει η Catherine Baker, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο του Hull.Το 1998, όμως, ήταν η χρονιά που σηματοδότησε την αλλαγή στον τηλεοπτικό διαγωνισμό και θα καταστήσει εμφανή την αγάπη της LGTB κοινότητας.
Η Ντάνα International κερδίζει με το Diva και σπάει το φράγματα για το μέχρι που μπορεί να φτάσει κάποιος από την LGTB κοινότητα... μέχρι τη θέση του νικητή.
Το σκηνικό ήρθε και έγινε ισχυρότερο με την Κοντσίτα το 2014, η οποία παρά την έντονη κριτική που της ασκήθηκε για τα μούσια και την θηλυκή κατά τα άλλα εμφάνισή της, κατέκτησε την πρώτη θέση.
«Αυτή η νύχτα είναι αφιερωμένη σε όλους όσοι πιστεύουν σε ένα μέλλον με ειρήνη και ελευθερία. Ξέρετε ποιοι είστε. Ειμαστε ενωμένοι και ασταμάτητοι», δήλωσε η περυσινή νικήτρια.
Η δήλωσή της ήταν μια γροθιά στις «κακές γλώσσες» και μετέφερε το μήνυμα της ειρήνης, της αγάπης, της ενότητας των λαών και της αποδοχής της διαφορετικότητας.