Μοιάζει με μάχη χαρακωμάτων. Μόνο που στην παρούσα φάση το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες και το Παρίσι έρχονται μπροστά στο ζοφερό συμπέρασμα πως η Αθήνα δεν μπορεί να συνθηκολογήσει όπως ανέμεναν.
Την ίδια στιγμή, ο χρόνος τρέχει και η Αθήνα προειδοποιεί πως η «στιγμή» της αλήθειας θα είναι η 5η Ιουνίου, ημέρα κατά την οποία πρέπει να πληρωθεί η πρώτη δόση προς το ΔΝΤ (300 εκατ. ευρώ) – αν πληρωθεί και δεν υπάρχει στάση πληρωμών.
Η Telegraph αναφέρει πως θα ήταν επικίνδυνο να στοιχηματίσει κανείς την ακεραιότητα της Ευρωζώνης, με την υπόθεση πως όλο αυτό είναι μια μπλόφα.
Τους τελευταίους μήνες γίνεται, σχεδόν, το ίδιο πράγμα: ένα γαϊτανάκι απαιτήσεων από την μεριά των πιστωτών προς την Αθήνα, για να ακολουθήσει μια ανταπάντηση από την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν μπορεί να συνεχίσει τη λιτότητα. Αν και ο Τσίπρας έχει καταφέρει να τρέξει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα, αναφέρει το άρθρο, επιμένει κατά των δημοσιονομικών στόχων λέγοντας πως θα ρίξουν ξανά τη χώρα του σε ένα φαύλο κύκλο χαμηλής ανάπτυξης και ανεπαρκούς επένδυσης. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της βρετανικής εφημερίδας, Ambrose Evans-Pritchard, αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική, η Ελλάδα θα έχει χρεοκοπήσει έως το 2020 και θα βρεθεί στην ίδια κατάσταση όταν πρωτοξεκίνησε η κρίση.
Πιέζουν συνεχώς
Σημειώνει πως οι πιστωτές πιέζουν την Ελλάδα να πουλήσει τη δημόσια περιουσία της για ένα κομμάτι ψωμί στην ίδια παλιά ολιγαρχία που προκάλεσε τις παραμορφώσεις της ελληνικής οικονομίας, για να συλλέξουν τα χρέη τους. «Ωστόσο, οι λεονταρισμοί των πιστωτών έχουν φτάσει στα όριά τους. Είναι πλέον σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο θυμωμένος και έχει μια αίσθηση αδικίας που μπορεί να φέρει κάτω όλο το οικοδόμημα της ένωσης», γράφει χαρακτηριστικά.
Και σημειώνει ακολούθως ότι ο Τσίπρας χρειάστηκε πέντε ώρες για να ηρεμήσει τους αντάρτες του κόμματός του, καθώς ορισμένοι εξ αυτών κάνουν λόγο ακόμη και για χρεοκοπία. Το αποτέλεσμα του «υπουργικού συμβουλίου πολέμου» ήταν μια κοινή γραμμή μάχης έναντι σε άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις ή σε πλεονάσματα άνω του 1%.
Κλιμάκωση από ΗΠΑ
Το άρθρο αναφέρει πως το ελληνικό δράμα κλιμακώθηκε σε υψηλό επίπεδο, καθώς η Ουάσιγκτον ασκεί τη διπλωματική της δύναμη προειδοποιώντας τη Γερμανία ότι θα προκληθεί γεωστρατηγική καταστροφή αν η πικραμένη Ελλάδα φύγει από το ευρώ και πέσει στην αγκαλιά του Πούτιν. Η Γερμανία, όμως, δεν τα χρειάζεται όλα αυτά – γνωρίζει πολύ καλά τι διακυβεύεται. Ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ έκανε λόγο για «εξαιρετικά επικίνδυνο πολιτικό παιχνίδι», ενώ η Μέρκελ συναντάει μικρές ομάδες διαφωνούντων βουλευτών για να τους πείσει να δεχθούν ένα νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα. Ξαφνικά, οι τεχνοκράτες στις Βρυξέλλες έχουν αρχίσει να μιλούν για πρόοδο και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, τελικά, προωθεί κάποιες σοβαρές προτάσεις μεταρρυθμίσεων.
Απάτη
Μόνο που κατά τον Pritchard, αυτή η νέα ρητορική είναι μια απάτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπειτα από διαβούλευση με τον ΟΟΣΑ και τη Διεθνή Ομοσπονδία Εργασίας υπέβαλλε έναν λεπτομερή κατάλογο μεταρρυθμίσεων πριν από μερικές εβδομάδες, αλλά απορρίφθηκε από τους πιστωτές. Ο Βαρουφάκης είπε στο Βρετανό δημοσιογράφο πως οι μεταρρυθμίσεις ήταν ένα προπέτασμα καπνού. «Κάθε φορά που τους μιλούσα για προτάσεις έδειχναν να βαριούνται. Το καταλάβαινα από τη γλώσσα των σωμάτων τους». Οι πιστωτές θα μπορούσαν να έχουν βρει κοινό έδαφος στις διαπραγματεύσεις, αν το ήθελαν. Φαίνεται, όμως, ότι το τελευταίο διάστημα κάτι έχει αλλάξει στη διάθεσή τους.
Μάρτυρας
Η Μέρκελ και ο Ολάντ πιέζουν για άμεση λύση, ενώ πίσω από τις κλειστές πόρτες οι διαπραγματευτές της Ευρωζώνης έχουν σταματήσει να εμποδίζουν μια συμφωνία προσπαθώντας να εκτονώσουν την ωρολογιακή βόμβα πριν σκάσει σε δύο εβδομάδες. Η ΕΚΤ δεν περικόπτει τον ELA, ούτε αυξάνει το κούρεμα στις ελληνικές τράπεζες. Σε αντίθετη περίπτωση η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα γινόταν ένας «μάρτυρας» και οι θεσμοί θα έδειχναν πως λειτουργούν πέραν των δημοκρατικών ελέγχων.
Για να καταλήξει ο Pritchard: «Ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει εδώ και καιρό ένα παιχνίδι υψηλού ρίσκου. Πότε βάζοντας τους Ευρωπαίων εναντίων των Γερμανών ή την Ουάσιγκτον εναντίον της Μόσχας. Ο Τσίπρας λέει πως η Ευρωζώνη είναι σαν μάλλινο πουλόβερ – όταν αρχίζει να ξηλώνεται δεν θα σταματήσει πουθενά. Η ΕΕ βιώνει, ήδη, μια βαθιά ηθική κρίση με την ύφεση και την ανεργία στο Νότο. Δεν έχει πλέον την αυτοπεποίθηση να αντιμετωπίσει τις καταχρήσεις των Βόρειων. Ο Γιούνκερ λέει πως η Ευρώπη έχει χάσει μεγάλο μέρος του γοήτρου της. Κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά πια την εξωτερική πολιτική της. Έτσι, η Ευρώπη κρατάει τον Τσίπρα από τον σβέρκο κι εκείνος της έχει βάλει το μαχαίρι στο λαιμό της».