CINEMASS: Οι ταινίες της εβδομάδας (29/9 - 9/10)

Ο Τάσος Θεοδωρόπουλος (terra_gelida@hotmail.com ) αναρωτιέται με τι δικαίωμα οι διανομείς παραπονιούνται όταν βγάζουν μονοκοπανιά εννιά ταινίες σε εποχές κρίσης. Kαι εύχεται, μία από αυτές που τυχαίνει να είναι και από τις καλύτερες της χρονιάς, το «Ένας Χωρισμός» να βρει την τύχη που της ανήκει. Μετά, σαν καλό παιδί, πίνει το ελληνικό «Γάλα» του για να ηρεμήσει αλλά το βρίσκει υπερβολικά παχυντικών λιπαρών και εκτός δικού του γούστου. Και παίζει κινέζικη 3D μακριά γαϊδούρα, κάνοντας διαλογισμό «Sex & Zen».

Ούτως ή άλλως, γνωρίζει πως ουδέποτε θα είχε την χαρά να του πούνε η Μίλα Κούνις και ο Τζάστιν Τιμπερλέικ «Όχι μόνο φίλοι», άντε στην καλύτερη να τον πυροβολούσε η Ζόε Σαλντάνα, αποκαλώντας τον ίσα μωρή "Colombiana" μπας και τον γλυτώσει από αυτό που ξέρει να κάνει χειρότερα από κάθε άλλον. Το να γράφει για σινεμά.

TO ΓΑΛΑ: Όταν η γελάδα κλώτσησε την καρδάρα - Βαθμολογία: 2 / 5

Πώς γίνεται μια ταινία στα πρώτα 20 λεπτά, σε αφήνει να πιστέψεις ότι μπορεί να είναι και από τις καλύτερες ελληνικές των τελευταίων ετών και να κατορθώνει μετά από αλλεπάλληλες ακροβασίες και ανισόπεδες διαβάσεις να σε αδειάσει; Ακροβασίες και μπαλώματα που επηρεάζουν το σενάριο, το αισθητικό της στίγμα αλλά και την ίδια την ερμηνεία των ηθοποιών, με βασικό θύμα την Ιωάννα Τσιριγκούλη (σε drag show της Ηρώς Κυριακάκη από τα 'Κόκκινα Φανάρια') σε υποκριτικές εκτάσεις που πιάνουν από το θαυμαστό και φτάνουν μέχρι το ανέκδοτο. Και σκηνές εξωγήινου ναυαγίου, ενδεικτικές ως προς τη συγχυσμένη μελοδραματική προχωρημενιά των δημιουργών, όπως αυτή του βιασμού του Προμηθέα Αλειφερόπουλου σε ένα περίεργο gay, straight, lesbian club 'διαστημόπλοιο' που σε κάνουν να αναρωτιέσαι για ποιο λόγο διαφορετικοί τύποι όπως ο Γιώργος Σιούγας, ο Γκασπάρ Νοέ στο «Μη Αναστρέψιμος» και ο Στιβ Μακ Κουίν στο επερχόμενο «Shame" αισθάνονται την ανάγκη, να πετάξουν μέσα κι ένα ή περισσότερα αντρικά πισωκολητά.

Ηθικά χαρακτηρισμένα από το μοτίβο της κινηματογράφησης τους, ως «κόλαση» και «αμαρτία», σε ταινίες που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά. Το «Γάλα» βασίζεται σε ένα πολυβραβευμένο αλλά μάλλον υπερεκτιμημένο θεατρικό του Βασίλη Κατασικονούρη ο οποίος εδώ συνυπογράφει και το σενάριο μαζί με το Νίκο Βουτενιώτη και περιστρέφεται γύρω από μια οικογένεια μεταναστών από την Τιφλίδα που μένουν σε ένα υπόγειο.

Η μάνα (Τσιριγκούλη). Ο ένας γιος, ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος ο οποίος πάσχει από σχιζοφρένεια και αντιπροσωπεύει τη σκοτεινή, εύθραυστη και τραυματισμένη 'όχθη' (κι αυτός με ανισόπεδες ταχύτητες λόγω σκηνοθετικής κατεύθυνσης στην ερμηνεία του). Και ο άλλος γιος, ο φωτογενής Όμηρος Πουλάκος (που το παλεύει αλλά ως εκεί) ο οποίος θέλει να ξεκόψει από τις ρίζες του, και να παντρευτεί. Την Ηρώ Μπέζου, κόρη του Γιάννη Μπέζου που δε θα ήθελα να αναφερθώ στις ερμηνευτικές νεκρικές της ακαμψίες για να μη τη στενοχωρήσω επειδή είναι και μικρό κορίτσι. Και κάπου εκεί αρχίζει του συμβολισμού, της αλληγορίας και του μελοδράματος το σύστριγκλο να μην ξέρεις από πού να καλυφθείς μη σε πάρουνε τα σκάγια.

Από τη μία έχεις το ειλικρινές και τίμιο πορτρέτο ενός σχιζοφρενούς και μιας οικογένειας στα χαμηλά μέρη της διατροφικής αλυσίδας. Κι απ' την άλλη ένα σχόλιο στη σχιζοφρένεια του ξεριζωμού από τη ρίζα σου, τον διχασμό της νεοελληνικής κοινωνίας και την απομάκρυνση από το μητρικό γάλα της ταυτότητας. Διαλέγεις και παίρνεις ή απλά χαζεύεις την ομολογουμένως πολύ καλή δουλειά σε επίπεδο σκηνογραφίας και φωτογραφίας με μια εσάνς ξέκουλης ποιητικοσύνης - στις ονειρικές αποδράσεις. Οι οποίες ναι μεν αποκαλύπτουν έναν ικανότατο νέο κινηματογραφιστή, δηλώνουν όμως και την αδυναμία των σεναριογράφων να κάνουν κινηματογράφο πάνω σε θεατρικό στην καταβολή του έργο που στην ουσία εξελίσσεται σε ένα δωμάτιο. Γιατί οι λύσεις που βρίσκουν, δεν είναι οργανικά ενταγμένες στο σύνολο, αλλά ένθετες και ενίοτε ξεκούδουνες ως προς το γενικό ύφος.

Με αυτά και με εκείνα, η ταινία τραβάει κουπί παλινδρομώντας ανάμεσα στο σινεμά και τη θεατρική της υπερβολή με στιγμές και λύσεις που στο σανίδι έχουν αντίκτυπο, αλλά στο πανί σε αφήνουν λίγο χάνο. Καταλήγοντας στην έξοδό σου από την αίθουσα, να σου αφήσουν την εντύπωση ενός πρόωρα γερασμένου πρώτου υλικού, σκαρφαλωμένου σε αρρύθμιστη κινηματογραφική ταχεία την οποία οδηγούν υποσχόμενοι και ορεξάτοι άνθρωποι, σε μεταμοντέρνο μελό ντουβρουντζά.

Δείτε το trailer εδώ

ΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ / JODAEYIE NADER AZ SIMIN: Μια (χρυσή) αρκούδα στο Ιράν - Βαθμολογία: 4 / 5

Ή πως, (στον αντίποδα του φορτωμένου και βαρύγδουπου «Γάλατος») ο συμβολισμός και η αλληγορία, σε χειροποίητο πλην όμως άψογα κι εντελώς επαγγελματικά ελεγχόμενο τερέν κινηματογράφησης και δόμησης σεναρίου) μπορούν να έχουν ταυτόχρονα την ευστοχία χειρουργικού λέιζερ, και την αφηγηματική αμεσότητα, μιας απλής, και παρ' όλα αυτά συναρπαστικής και χωρίς μπαροκιές, φέτας καθημερινότητας.

Ναι για ιρανικό σινεμά μιλάμε και ούτε έχω ξεκουτιάνει ούτε ξαφνικά έγινα υπέρμαχος της τέχνης που βραβεύεται στα φεστιβάλ (με τρία μάλιστα βραβεία, σκορ ρεκόρ δηλαδή για ταινία, εφ' όσον ο «Χωρισμός» έφυγε από το τελευταίο Βερολίνο με τη Χρυσή Αρκούδα Καλύτερης Ταινίας, και από μια ασημένια για τις ερμηνείες των δύο υπέροχων πρωταγωνιστών). Ο Ναντέρ και η Σιμίν, ένα εύπορο ζευγάρι βρίσκονται στο δικαστήριο (η εναρκτήρια σεκάνς της ταινίας) προκειμένου να βγει το διαζύγιο τους. Αιτία, η προσκόλληση του Ναντέρ στον πατέρα του που πάσχει από Αλτσχάιμερ, και η επιθυμία της Σιμίν, η οποία έχει καταφέρει να εξασφαλίσει και την απαραίτητη visa, να μεταναστεύσουν μαζί με την κόρη τους στις Η.Π.Α. για μια νέα ζωή.

Η Σιμνί θα φύγει από το σπίτι και ο Ναντέρ θα προσλάβει μια έγκυο γυναίκα, τη Ραζέχ για να φυλάει τον πατέρα του. Η θρησκόληπτη και κατώτερη κοινωνικά Ραζέχ, και ο χρεωμένος οικονομικά άντρας της Χοτζάτ, στον αντίποδα σαν ζευγάρι με αυτό της Ναντέρ και του Σιμίν, θα βρεθούν στα δικαστήρια με τους τελευταίους, εξ' αιτίας ενός περιστατικού με τραγικό αποτέλεσμα. Η έκβαση της δίκης, θα κριθεί από πολύ μικρές λεπτομέρειες και διαστρεβλώσεις των γεγονότων, που ηθελημένα ή αθέλητα, παρουσιάζουν οι δύο πλευρές. Και μέσα από αυτή την αντιπαράθεση, με μια εξαιρετική σεναριακή οικονομία, που συνδυάζει τον ρεαλισμό με τον γρήγορο ρυθμό και την αξιοποίηση του φακού σαν σημειολογικό ημερολόγιο λεπτομερειών της καθημερινότητας στο σημερινό Ιράν, θα σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας ολόκληρης χώρας ανάμεσα στο παρόν και το μέλλον.

Χωρίς κορώνες, φολκλορικές ευκολίες και στημένες κοινωνιολογικές παπαρολογίες. Με την εικόνα να γίνεται λόγος και το λόγο εικόνα, μετατρέποντας μια βατή στην αφήγηση της ιστορία, σε υπόκωφο δράμα και το δράμα, σε ουσιαστικό σχόλιο.

Δείτε το trailer εδώ

SEX AND ZEN 3D, AΠΟΛΥΤΗ ΕΚΣΤΑΣΗ / 3D ROU PU TUAN ZHI LE BAO JIAΝ: Μακριά γαϊδούρα παίζουν και στην Κίνα - Βαθμολογία: Υγεία να 'χουμε κι όλα γίνονται

Η απόλυτη cult εμπειρία της χρονιάς. Φράση κλισέ; Ναι. Αλλά πως πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις μια ταινία εποχής (βασισμένης στην κλασσική ερωτική νουβέλα του 17ΟΥ αιώνα, «Το σαρκικό χαλάκι του προσκυνητή») που περιγράφει στα χρόνια της μεσαιωνικής Κίνας την αναζήτηση ενός φρεσκοπαντρεμένου νέου με πολύ μικρό πουλί, για την απόλυτη ηδονή;

Απογοητευμένος ο φιλόδοξος νέος της ιστορίας μας, επισκέπτεται τον Πύργο των Ηδονών ενός πρίγκιπα, μένοντας έκθαμβος από τις παλλακίδες του και τις ερωτικές του ικανότητες με αποκορύφωμα τη σκηνή στην οποία ο πρίγκιπας κρεμασμένος από τις αλυσίδες σαν τσίτα, ικανοποιεί με το υπερμέγεθες μόριο του μία από τις συντρόφους του.

Αποφασισμένος να χτυπήσει και ο ίδιος σκορ ρεκόρ στο σεξ, ο πρωταγωνιστής ακολουθεί τις συμβουλές μιας ερμαφρόδιτης μάγισσας (που ζουλάει πιεστικά τα στήθη της έξω από την τρισδιάστατη οθόνη, μιλάει με αντρική φωνή και διαθέτει αξεσουάρ ενδυμασίας περασμένο στους μηρούς της το οποίο μεταμορφώνεται σε φαλό και χαστουκίζει κόσμο) και επισκέπτεται δύο ανάπηρους χειρούργους με σκοπό να αντικαταστήσει το πέος του με αυτό ενός αλόγου. Κάτι που τελικά δεν γίνεται εφ' όσον το κομμένο πέος του αλόγου εκσφενδονίζεται από την οθόνη με τη χάρη του 3D κατά πάνω μας και το πέος του πρίγκιπα το τρώει ένας σκύλος, αλλά ευτυχώς εκείνη τη στιγμή περνάει από κει ένας γάιδαρος και αναλαμβάνει αυτός τη βρωμοδουλειά.

Το τι συμβαίνει από κει και πέρα περιγράφεται μόνο σαν το σημείο συνάντησης της «Εμανουέλας» και του «Μπόρατ» με το σύμπαν των «Ιπταμένων Στιλέτων» σε μια πλουσιοπάροχη στα στάνταρ παραγωγής της και εντυπωσιακής στο 3D εφέ της, σάλτσα από γέλιο, σεξ, κακό γούστο, αίμα, και σπέρμα εφ' όσον οι συνεχείς σεξουαλικές συνευρέσεις, δίνουν τη θέση τους σε ένα splatter όργιο διαμελισμών, σπαθιών και ευρηματικών βασανισμών. Την ώρα που κανονικοί ηθοποιοί και πορνοστάρ προελαύνουν μέσα κι έξω από μια πλειάδα χρωματιστών σκηνικών και κοστουμιών που μετατρέπουν το 'πάρτι' σε κινέζικη ντίσκο Μπαρμπαρέλα.

Μέχρι να φτάσουμε στο φινάλε που «ο αγνός έρωτας όλα τα νικάει και κάθε κακό σκορπάει» ενώ το κοινό της αίθουσας δίπλα μου, αναφωνούσε άναυδο, «δεν υπάρχει αυτή η ταινία». Κι όλα αυτά σε μια παραγωγή που απαγορεύτηκε στην Κίνα και στα IMAX, (λογικό γράφει ένας δημοσιογράφος, εφ' όσον οι θεατές της πρώτης σειράς θα μπορούσαν να πληγωθούν από ότι εκτοξεύεται με τη βοήθεια του 3D στο πρόσωπο τους) αλλά ξεπέρασε σε εισπράξεις το "Avatar» στο Χονγκ Κονγκ δημιουργώντας ουρές στα ταμεία, με μισθωμένα πλοία και αεροπλάνα που έφερναν κόσμο από όλες τις άκρες της Ασίας για να δουν από κοντά αυτό που δεν μπορούσαν να φανταστούν. Υπεράνω (ή από κάτω και στα τέσσερα) κάθε κριτικής αξιολόγησης, το σύμπαν του Sex & Zen, λειτουργεί με τους ζαλιστικούς κανόνες περιστροφής μιας παραμορφωτικής ντισκομπάλας, σε ένα σεξ πάρτυ που χωρίς να μπορείς να ξέρεις πότε σοβαρολογεί ή πότε αυτοχλευάζεται, σε παρασύρει σε έναν ανεπανάληπτο χαβαλέ – εμπειρία.

Aν ψάχνεις για καλό ή για κακό, την διεστραμμένη εκδοχή της ιδανικής ταινίας για ραντεβού με τον / την αγαπημένο / η σου, αυτή εδώ είναι σίγουρα η καλύτερη λύση με απαγορευτικό εισόδου, μόνο σε όσους έχουν έλλειψη χιούμορ και περίσσευμα σοβαροφάνειας και σεμνοτυφίας.

Δείτε το trailer εδώ

OXI MONO ΦΙΛΟΙ / FRIENDS WITH BENEFITS: Σ' αγαπώ μ' αγαπάς που με βάζεις; - Bαθμολογία: 2 / 5

Εκ των πραγμάτων, το μέσο Χόλιγουντ αδυνατεί να φτιάξει μια ειλικρινώς τίμια ταινία όσον αφορά την παράδοση των fuck buddies, των ανθρώπων δηλαδή που διατηρούν φιλίες σεξουαλικής εκτόνωσης όταν σκάσει η αναβροχιά.

Οπότε μένει η ζαχαρωμένη βερσιόν που δεν είναι και τόσο κακό πράγμα όσο ακούγεται, ιδίως όταν τα δύο fuck φιλαράκια υποδύονται δύο φρέσκες φάτσες (αλλά ακόμα κομματάκι άψητες, για να κρατήσουν βασικό κέντρο ρόλου) σαν αυτές της Μίλα Κούνις και του Τζάστιν Τιμπερλέικ. Από κει και πέρα, η ταινία, όπως και η Ντόροθι στο γυάλινο μονοπάτι του 'Μάγου του Οζ' ακολουθεί τη διαδρομή που γνωρίζεις από την αρχή ότι θα ακολουθήσει χωρίς περιπλοκές. Αυτοί οι δύο το κάνουν χωρίς δεσμεύσεις, αλλά θέλουν να παραμένουν φίλοι και εκτός κρεβατιού, και μπαλαμούτι το μπαλαμούτι αρχίζουν να αναπτύσσουν συναισθήματα και ανάγκες για μεγαλύτερο και πιο συνεχές χαμούρεμα. Πέντε έξι αστείες καταστάσεις με κάποια εύστοχα καρφιά γύρω από τα κλισέ των ρομαντικών κομεντί, ένα δραματάκι – γιαούρτι χαμηλών λιπαρών στη μέση για να δοκιμαστεί ο έρωτας τους και ύστερα ήρθαν οι μέλισσες και το μέλι.

Δείτε το trailer εδώ

COLOMBIANA: Η Ζόε Σαλντάνα είναι μεγάλη ντάνα - Bαθμολογία: 3 / 5

Η 'ένοχη' απόλαυση στα εντελώς καλύτερα της, φέρνει όπως και τις περισσότερες φορές τα τελευταία χρόνια, την υπογραφή στο σενάριο, την γενική καθοδήγηση και την παραγωγή του Λικ Μπεσόν. Του ανθρώπου που αφού έγραψε σχολή στην εμπορική και καλλιτεχνικά άψογη εκδοχή του γαλλικού σινεμά με τα αξεπέραστα «Νικίτα» και «Λεόν» του, πέρασε στην παραγωγή, δημιουργώντας μέσω της εταιρείας του Europa, διασκεδαστικές αιματοβαμμένες, γκανγκστερικές και σπινταριστές σάχλες σε κοσμοπολίτικο φόντο, οι οποίες ενίοτε, όπως στην περίπτωση του υπερεπιτυχημένου "Taken" σκαρφάλωσαν στην κορυφή ακόμα και του αμερικανικού box office.

Έχοντας τους κριτικούς (που τον σιχαίνονται) εντελώς γραμμένους, ο Μπεσόν συνεχίζει ακάθεκτος και πολύ καλά κάνει αν κρίνω από αυτήν εδώ την 'Colombiana' του. Μια light κι ελαφρόμυαλη αλλά χαριτωμένη και χορταστική εκδοχή της «Νikita" που επιχειρεί να μας επανασυστήσει τη Ζόε Σαλντάνα του «Αvatar» στις κανονικές της, σαρκικά θελκτικές, δυναμικές διαστάσεις.

Πιτσιρίκα στη Μπογκοτά, γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας της οικογένειας της, μεταναστεύει στις Η.Π.Α. και ζητάει από το θείο της να την εκπαιδεύσει ώστε να γίνει επαγγελματίας δολοφόνος. Μεγάλη πια, η Colombiana, αναλαμβάνει συμβόλαια εκτέλεσης ανθρώπων που σχετίζονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με τον Δον που σκότωσε τη φαμελιά της, μέχρι να φτάσει στον τελικό της στόχο. Κι εμείς βλέπουμε μια συρροή από άψογα εκτελεσμένα στο φακό, και λίγο παραπάνω αναίμακτα από ότι θα θέλαμε, κυνηγητά, συμπλοκές, αποδράσεις, πυροβολισμούς, μεταμφιέσεις, σκηνοθετημένα με το γνωστό στυλιζάρισμα του Ολιβιέ Μεγκατόν που έχει κάνει το «Transporter 3" και έχει αναλάβει το σίκουελ του «Τaken".

Δείτε το trailer εδώ

ΑΜΝΗΣΤIA

O Αλβανικής καταγωγής Μπουγιάρ Αλιμάνι που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, σκηνοθετεί την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία με ελληνοαλβανικά (και μια πρέζα γαλλικά) κεφάλαια και βραβεύεται από τη Διεθνή Ένωση Αιθουσαρχών Τέχνης στο Forum του τελευταίου Φεστιβάλ Βερολίνου. Ένας καινούργιος νόμος επιτρέπει στον Σπετίμ και την Έλσα να επισκέπτονται για μια φορά το μήνα τους φυλακισμένους συζύγους μέσα στο σωφρονιστικό ίδρυμα και να έρχονται μαζί τους σε σεξουαλική επαφή. Όταν οι δύο τους γνωριστούν τυχαία θα ερωτευτούν και θα προσπαθήσουν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή.

Δείτε το trailer εδώ

ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ / LES EMOTIFS ANONYMES

Γαλλική ρομαντική κομεντί που παραφράζοντας τους Ανώνυμους Αλκοολικούς, ασχολείται με την περίπτωση δύο Ανώνυμων Συναισθηματικών, ανθρώπων δηλαδή με εξαρτησιογόνα συμπεριφορά από τις συναισθηματικές τους παρορμήσεις. Τέτοιοι είναι ο Ζαν Ρενέ, ιδιοκτήτης μιας σοκολατοποιίας και η Ανζελίκ που προσλαμβάνεται ως υπάλληλος γοητεύοντας τον Ζαν Ρενέ από την αφοσίωση και το πάθος της για τη σοκολάτα.

Δύο ανώνυμοι ρομαντικοί που θα φλερτάρουν άτσαλα, προσπαθώντας μέσα από μια σειρά κομεντιέν παρεξηγήσεων να εκφράσουν τον έρωτά τους έχοντας ως κοινό σημείο αναφοράς, τη σοκολάτα. Σκηνοθετεί ο Ζαν Πιερ Αμερί και παίζουν οι Μπενουά Πελβούρ και Ιζαμπέλ Καρέ.

Δείτε το trailer εδώ

ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΣ. ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ / NICOSTRATOS LE PELICAN

Εφηβικό νησιώτικο φολκλόρ με γαλλική ματιά και τον Εμίρ Κουστουρίτσα πρωταγωνιστή που βασίζεται σε ένα best seller του Eρίκ Μπουασιέ. Ο 14χρονος Γιάννης που μεγαλώνει σε ένα νησί με τον κακότροπο πατέρα του ο οποίος δεν μπορεί να ξεπεράσει το θάνατο της γυναίκας του, γνωρίζεται και γίνεται αχώριστος φίλος με τον πελεκάνο Νικόστρατο. Μέσα από αυτή τη φιλία παρακολουθούμε την μικρογραφία ενός ελληνικού ψαράδικου χωριού με όλο το κουλέρ λοκάλ που ονειρεύεται ο ΕΟΤ και τους ηθοποιούς να μιλάνε μεταγλωττισμένα ελληνικά. Σκηνοθετεί ο Ολιβιέ Ορλέ.

Δείτε το trailer εδώ

ΤΗΕ VETERAN

Βετεράνος του Αφγανιστάν επιστρέφει στο Λονδίνο, πιάνει δουλειά στις μυστικές υπηρεσίες και ανακαλύπτει έναν κονέ πλεκτάνης και μυστικών ανάμεσα σε αυτές, τους κακούς τρομοκράτες και το εμπόριο ναρκωτικών. Σκηνοθετεί ο Μάθιου Χοπ και πρωταγωνιστεί ο Τόμπι Κέμπελ.

Δείτε το trailer εδώ

ΒΟΧ ΟFFICE

Ο διασκεδαστικός «Johny English» χτυπάει κορυφή ενώ τα «Στρουμφάκια» ανακηρύσσονται πανηγυρικά σε πρώτο μεγάλο νικητή της σεζόν. Θριντί ξεθριντί, το ντοκιμαντέρ με τους αγώνες μηχανών "TT3D" κόλλησε στα 2.600 εισιτήρια. Το υπερθετικό buzz γύρω από το για κάποιους υπέροχο, για άλλους (σαν κι εμένα) τζούφιο «Drive» λειτούργησε φέρνοντάς το στην 3η θέση του box office. Σάρα (μάρα) ξεσάρα η Τζέσικα Πάρκερ, στο «Μα Πώς Τα Καταφέρνει;» στούκαρε στα 8.000. Από τις ταινίες της προηγούμενης εβδομάδας, αγνοείται η τύχη για το «Γάλα» του Καπλάνογλου και το «The Bang Bang Club» πράγμα που σημαίνει ότι μάλλον το είδαν μόνο οι καθαρίστριες των αιθουσών που παιζόντουσαν ή κάτι άλλο που δεν μας ενδιαφέρει. Πλάκα πλάκα, αργά αλλά σταθερά, η φαινομενικά αποτυχημένη στην αρχή «Melancholia» του Τρίερ, κατάφερε να ξεπεράσει τις 17.000, πράγμα που απλώς επισημαίνει αυτό που ήδη ξέρουμε όλοι εκτός των διανομέων και των αιθουσαρχών. Πώς η ταινία τέχνης, χρειάζεται χρόνο για να ανασάνει και να δουλέψει.

1.JOHNNY ENGLISH, Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ: 40.746 (σύνολο 59.471)

2. ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ:32.078 (σύνολο 186.406)

3.DRIVE: 14.258 (σύνολο 21.914)

4. CRAZY STUPID LOVE: 12.990 (σύνολο 56.980)

5. ABDUCTION: 12.277 (18.463)