«Η γενική εικόνα είναι ότι η Ελλάδα φτάνει ολοένα και πιο κοντά στο τέλος του παιχνιδιού. Την προσεχή εβδομάδα πρέπει να πληρώσει 750 εκατομμύρια ευρώ στο ΔΝΤ, κάτι που λογικά θα το κάνει, αλλά στον πάτο του βαρελιού δεν υπάρχουν άλλα χρήματα».
Αυτό αναφέρει με άρθρο του στους Forbes, ο αναλυτής Tim Worstall υπό τον τίτλο «Το δίλημμα του Τσίπρα: χρεοκοπία ή προδοσία των ψηφοφόρων του» και σημειώνει τα εξής: «Ήδη, τα μετρητά από τους δήμους και τους δημόσιους οργανισμούς τα έχει πάρει η κυβέρνηση για να μπορέσει να πληρώσει αυτά που χρωστάει. Από τη στιγμή που αυτά τα χρήματα τελείωσαν, δύσκολα μπορεί κανείς να δει από πού αλλού θα βρει χρήματα. Όσο για τα αποτελέσματα της πραγματικής οικονομίας, οι προβλέψεις είναι άσχημες. Κάτι που σημαίνει πως δεν μπορεί να υπάρξουν αιφνίδιες εισροές από φόρους που θα σώσουν την κατάσταση».
Το δίλημμα
Το δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα, κατά το δημοσίευμα, γίνεται προφανές από τη στιγμή που η πρώην Τρόικα δεν είναι αποφασισμένη να ξεκλειδώσει την τελευταία δόση, αν η κυβέρνηση δεν ξεπεράσει τις «κόκκινες» γραμμές της στις διαπραγματεύσεις, ειδικά στα θέματα των συντάξεων και της ευελιξίας στην αγορά εργασίας.
Όπως γράφει ο Worstall: «Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τον εαυτό του ως ένα αριστερό κόμμα που δεν μπορεί να προχωρήσει σε τέτοιου είδους ρυθμίσεις – εξου και το επιχείρημα για τις κόκκινες γραμμές. Για να είμαστε δίκαιοι, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η εκλεγμένη κυβέρνηση της Ελλάδας και μάλιστα η προεκλογική πλατφόρμα του δεν περιείχε όλα αυτά που του ζητούν τώρα».
Χρειάζεται τα χρήματα
Για να ακολουθήσει το αντεπιχείρημα σε όλα αυτά: «Αν το τι κάνεις με τα χρήματα των ψηφοφόρων σου είναι το ένα, το άλλο είναι τι κάνεις με τα χρήματα εκείνων που σε δάνεισαν. Και αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Αν η Ελλάδα πρόκειται να πληρώσει τις επόμενους μήνες τις δόσεις που οφείλει, τότε θα χρειαστεί την τελευταία δόση. Από τη στιγμή που οι δύο πλευρές δεν κάνουν πίσω σε ό,τι πιστεύουν, τα πράγματα είναι απλά: οι περισσότεροι οικονομολόγοι θα συμφωνούσαν ότι οι μεταρρυθμίσεις στις συντάξεις και στην αγορά εργασίας θα έκαναν τα πράγματα πιο εύκολα για την Ελλάδα να αποπληρώσει το σύνολο των δανείων της, καθώς η μελλοντική ανάπτυξή της θα είναι πιο γρήγορη».
Από μηχανής Θεός
Το συμπέρασμα είναι το εξής: «Κάποιος από τους δύο διαπραγματευτές πρέπει να υποχωρήσει, καθώς δεν είναι δεδομένο πως υπάρχει κάποιος από μηχανής Θεός εκεί έξω, που θα τετραγωνίσει τον κύκλο. Έχουν ακουστεί πολλά: ότι οι Γερμανοί θα δώσουν χρήματα για τις πολεμικές αποζημιώσεις (που δεν πρόκειται να συμβεί και σίγουρα όχι στην παρούσα φάση), ότι οι Ρώσοι θα προπληρώσουν για τον αγωγό (δεν είναι πολλά χρήματα και δεν θα το κάνουν σύντομα) και ότι η οικονομία θα ανακάμψει με την αύξηση της είσπραξης φόρων. Κάτι που επίσης δεν πρόκειται να συμβεί. Επομένως, κάποιος πρέπει να πάει πάσο σε αυτή την κατάσταση».