Οι 100 πρώτες ημέρες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ συνδυάζονται με το πρώτο μνημείο της κρίσης. Πρόκειται για ένα πρόσωπο κλειδωμένο στην απόγνωσή του.
Είναι ένα γλυπτό που απεικονίζει έναν άνδρα ο οποίος κρεμιέται από τον χρηματοοικονομικό δείκτη που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση.
Για τον Τάσο Νιφαδόπουλο, το νεαρό γλύπτη και δημιουργό του έργου, πρόκειται για ένα φόρο τιμής σε όσους ανθρώπους οδηγήθηκαν στο απονενοημένο διάβημα χτυπημένοι από την κρίση. Είναι η απαραίτητη αφορμή για τη δημοσιογράφο του Guardian, Έλενα Σμιθ, να συνδέσει την αρχή της κρίσης με τις 100 ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ που ανέβηκε στην εξουσία με σκοπό να την τερματίσει τη λιτότητα. «Πέντε χρόνια μετά τα μνημόνια οι Έλληνες δεν ξέρουν τι να σκεφτούν. Αυτό που ξέρουν είναι ότι επί πέντε χρόνια χόρεψαν στο σκοπό της λιτότητας και τώρα βρίσκονται ξανά μπροστά στην άβυσσο. Όπως ο άνδρας στο γλυπτό του Νυφαδόπουλου», αναφέρει στη ανταπόκρισή της.
Συνετρίβη στα βράχια
Κατά τη δημοσιογράφο, το μεγάλο κύμα της ελπίδας που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ, συνετρίβη πάνω στα βράχια της ανανεωμένης αβεβαιότητας, καθώς η χώρα, περισσότερο από ποτέ, κατευθύνεται προς την έξοδο από την Ευρωζώνη. Για τον Αλίκη Μουρίκη του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, το θέμα έχει ως εξής: «Για το μοναδικό που μπορεί να πάρει καλή βαθμολογία ο ΣΥΡΙΖΑ είναι για τις προθέσεις του. Ενδιαφέρεται να βάλει τους ανθρώπους πάνω από τις τράπεζες, αλλά ο χειρισμός στις διαπραγματεύσεις ήταν χαοτικός και η θητεία της κυβέρνησης μέχρι τώρα είναι απογοητευτική». Το άρθρο αναφέρει πως υπάρχει μια ατμόσφαιρα φόβου στην Ελλάδα, καθώς έπειτα από τρεις μήνες διακυβέρνησης δεν υπάρχει συμφωνία με τους δανειστές και τα οικονομικά του κράτους βρίσκονται στο χειρότερο σημείο που έχουν βρεθεί ποτέ. Κάθε προθεσμία που δίδεται στην Ελλάδα αυξάνει αναλογικά την κλίμακα του δράματος και της έντασης. «Την περασμένη εβδομάδα, ως μια γεύση από το μέλλον, οι συνταξιούχοι πήραν τη σύνταξή τους τελευταία στιγμή, ενώ είχαν στήσει ουρές έξω από τα ΑΤΜ των τραπεζών».
Όχι ακόμη πανικός
«Δεν είμαστε ακόμη στο σημείο του πανικού, αλλά οι άνθρωποι είναι ανήσυχοι. Οι καταθέτες και οι επιχειρήσεις, πάντως, βγάζουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες», αναφέρει η κ. Μουρίκη. Ενώ, μια άλλη απόχρωση της κρίσης, είναι η επίθεση της ελληνικής κυβέρνησης στα ταμεία των δήμων και των δημόσιων φορέων. Για την Παναγιώτα Μουρτίδου τα πράγματα είναι δραματικά: «Έχω αποδεχθεί πως η γενιά της κόρης μου είναι μια χαμένη γενιά. Στα 30 τους δεν θα έχουν καμία από τις βεβαιότητες που είχαμε εμείς. Η ελπίδα μου είναι ότι τα εγγόνια μου θα δουν καλύτερες ημέρες».
Το άρθρο σημειώνει πως παρά το γεγονός ότι η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ δεν τυγχάνει πλέον της μεγάλης πλειοψηφίας, το κόμμα παραμένει πρώτο στις δημοσκοπήσεις, ενώ υψηλή είναι και η αποδοχή προς το πρόσωπο του αμφιλεγόμενου ΥΠΟΙΚ, Γιάνη Βαρουφάκη που έχει κατηγορηθεί από τους ομολόγους του για ερασιτεχνισμούς. Ο κόσμος, πάντως, κατά τους εορτασμούς της Πρωτομαγιάς τον υποδέχθηκε με επευφημίες.
Ανυπακοή
«Το ύφος του είναι λίγο περίεργο, αλλά είναι ένας καλός οικονομολόγος. Είναι απαράδεκτο ότι τον προσέβαλλαν στο Eurogroup», αναφέρει ο γιατρός Σταμάτης Βασίλαρος, «αυτό που κατέστη σαφές είναι ότι οι δεξιές κυβερνήσεις τη Ευρώπης δεν θέλουν να πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν τα καταφέρει θα είναι η αρχή του τέλους αυτών των κυριών που έχουν ξεχάσει τι σημαίνει δημοκρατία και τις αρχές που στηρίχθηκε η Ευρώπη».
Η Έλενα Σμιθ σημειώνει πως ο θυμός από τις κακουχίες της λιτότητας παραμένει στους Έλληνες, ειδικά όσο οι δείκτες της ανεργίας παραμένουν ψηλά. «Ο χαρισματικός Τσίπρας αντιμετωπίζει αυξανόμενη ανυπομονησία από το εξωτερικό, αλλά στο εσωτερικό μπορεί να αντλήσει από τη δυσαρέσκεια που προκλήθηκε από τις προηγούμενες πολιτικές που δεν απέδωσαν. Κάθε μέρα που περνάει η κατάσταση γίνεται χειρότερη». Αναφέρει, δε, ως ένα κλασικό παράδειγμα ανέχειας, αυτό που συμβαίνει στην Αίγινα όπου ολοένα και περισσότερες οικογένειες ζητούν βοήθεια για να τραφούν και να ζήσουν αξιοπρεπώς.
Έρχεται η ώρα της αναμέτρησης
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Τσίπρας βρίσκεται μπροστά σε μια «λιτανεία επιλογών» που, δυνητικά, αναμένεται να έχουν εκρηκτική δράση. Συνομιλεί κανονικά με την Μέρκελ και τώρα η ημέρα της αναμέτρησης πλησιάζει και θα πρέπει να αποφασίσει αν θα εξευμενίσει τους δανειστές, αποδεχόμενος τα επώδυνα μέτρα που θα κρατήσουν την Ελλάδα στο ευρώ, ή θα εξαλείψει τους σκληροπυρηνικούς του κόμματός του όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Την ίσια στιγμή τα μηνύματα από την άνοδο της Χρυσής Αυγής είναι δυσοίωνα, καθώς το νεοναζιστικό κόμμα έχει εδραιωθεί στην τρίτη θέση.
Κοινή μοίρα
Για τους αναλυτές δεν υπάρχει αμφιβολία: η απόφαση που θα πάρει ο Τσίπρας θα καθορίσει τη δική του μοίρα, αλλά και της Ελλάδας. Ίσως γι' αυτό τίθεται ξανά το θέμα του δημοψηφίσματος, όπως είχε ζητήσει να γίνει και ο Γιώργος Παπανδρέου. Την ίδια στιγμή που σύσσωμος ο επιχειρηματικός κόσμος, αλλά και ο κόσμος δεν θέλουν η κυβέρνηση να θέσει σε κίνδυνο τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη. Όπως αναφέρει η Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου της Νέας Δημοκρατίας: «Είναι μια ιστορική στιγμή. Αν παρθεί μια λάθος απόφαση, αυτή θα έχει επίπτωση στις επόμενες γενεές της χώρας».
«Ο Τσίπρας ανέβηκε στην εξουσία με τις ψήφους της παλιάς κεντροαριστεράς και προς τα εκεί πρέπει να μετακινηθεί» σημειώνει ο Χρήστος Μεμής, πολιτικός σχολιαστής που είναι τώρα επικεφαλής του protagon.gr. «Εάν δεν θέλει να χάσει την αίγλη του και να “πέσει” ως εκείνος που ήταν επικεφαλής τη στιγμή της εξόδου από το ευρώ είναι η μοναδική του επιλογή» προσθέτει.