Διά στόματος Μοσκοβισί έρχεται η επιμονή της Κομισιόν να αυξηθεί ο ΦΠΑ στον τουρισμό. Η απάντηση του Γάλλου επιτρόπου, έπειτα από ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Χρυσόγονου είναι ενδεικτική.
Όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, το οξύμωρο είναι ότι ο ίδιος ο κ. Μοσκοβισί, ως Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας στο παρελθόν (Μάιος 2012-Μάιος 2014) είχε κρατήσει στο 10% το μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ στα γαλλικά εστιατόρια, ενώ τώρα μας συνιστά να τον αυξήσουμε στα ελληνικά, ίσως ακριβώς για να μειώσει την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουρισμού απέναντι στον γαλλικό.
Ακολουθούν τα κείμενα της ερώτησης και της απάντησης:
Στα πλαίσια των μέτρων αναδιάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να συνεχίσει η Ελλάδα να λαμβάνει χρηματοδότηση, η τρόικα, η οποία αποτελείται κατά τα 2/3 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, φέρεται να απαιτεί, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, από την ελληνική κυβέρνηση να αυξηθεί ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) στον τομέα του τουρισμού από 6,5% σε 13%[1]. Όπως προκύπτει, όμως, από έρευνα της εταιρίας Ernst & Young, μια τέτοια αύξηση θα σήμαινε απώλειες έως -1,4% του ΑΕΠ ή έως -3 δισ. ευρώ, ενώ οι απώλειες των θέσεων απασχόλησης σε βάθος πενταετίας κυμαίνονται από 44.000 σε 73.000[2].
Ερωτάται η Επιτροπή:
Σε συνέχεια της δημοσίευσης των ανωτέρω στοιχείων που καταδεικνύουν τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα έχει η αύξηση του ΦΠΑ στον τουρισμό, του οποίου η συνολική συνεισφορά στο ΑΕΠ για το 2013 ανήλθε σε 16,3%[3] ενώ για το 2014 υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει το 20%[4], προτίθεται να εμμείνει στην απαίτησή της για αύξησή του; Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί η κατ’ αυτόν τον τρόπο εξόντωση του δυναμικότερου τομέα της ελληνικής οικονομίας;
Απάντηση του κ. Moscovici εξ ονόματος της Επιτροπής (29.4.2015):
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνωρίζει καλά τα μειονεκτήματα της αύξησης του συντελεστή ΦΠΑ στον τομέα του τουρισμού. Ενώ η αύξηση του φόρου μπορεί να έχει ανεπιθύμητο αντίκτυπο στην απασχόληση, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της ένωσης του ελληνικού κλάδου φιλοξενίας μια τέτοια κίνηση θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα κατά περίπου 200-250 εκατ. ευρώ το 2015[5], θα βελτιώσει τον δημοσιονομικό προσανατολισμό του προϋπολογισμού και θα επιτρέψει τη χρηματοδότηση δαπανών για διάφορες υπηρεσίες, μεταξύ άλλων και των υπηρεσιών για τη βελτίωση των συνθηκών απασχόλησης στην οικονομία. Πρέπει να προστεθεί ότι ο σχεδιασμός και οι επιλογές της φορολογικής πολιτικής παραμένουν τελικά στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών.
Από τεχνική άποψη, το μέτρο συμβάλλει στην αντιμετώπιση ορισμένων διαρθρωτικών προβλημάτων του ελληνικού συστήματος ΦΠΑ. Το σύστημα του ΦΠΑ είναι κατακερματισμένο, με διαφορετική δομή στους διάφορους τομείς και τις διάφορες περιφέρειες, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η διαχείρισή του από τις φορολογικές αρχές και δύσκολο για τις επιχειρήσεις να συμμορφωθούν προς αυτό. Αυτό συμβάλλει στη χαμηλή φορολογική συμμόρφωση, η οποία, μαζί με τα μεγάλα κενά πολιτικής, οδηγεί σε έναν από τους χαμηλότερους δείκτες εσόδων ΦΠΑ[6] μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Συγκεκριμένα, ειδικά στον κλάδο της φιλοξενίας, η διττή φορολογική μεταχείριση δημιουργεί π.χ. προβλήματα κατανομής μεταξύ των κανονικών και των μειωμένων συντελεστών και συμβάλλει σε υψηλό κόστος συμμόρφωσης και διοικητικό κόστος.