Είναι παγκοσμίως γνωστή η βιαιότητα του ISIS, καθώς και της Μπόκο Χαράμ, της οργάνωσης από τη Νιγηρία που ορκίζεται υποταγή στο ISIS. Αυτό το νέο κύμα βίαιων ισλαμιστικών ομάδων υπερηφανεύεται για την πρωτοφανή σκληρότητα και τις μεσαιωνικές αντιλήψεις του. Αλλά υπάρχει κάτι πολύ διαφορετικό σχετικά με τον τρόπο που μεταχειρίζονται τις γυναίκες.
Οι τζιχαντιστές έχουν μια στρατηγική πέρα από το πεδίο της μάχης και η μεταχείριση των γυναικών-θυμάτων τους παίζει σημαντικό ρόλο στη φιλόδοξη ριζοσπαστική στρατηγική τους.
Σκοτώνοντας τους άνδρες του εχθρού είναι μια τακτική για να κερδίσουν μάχες και έδαφος. Αυτό που κάνουν με τις γυναίκες όμως έχει έναν εντελώς διαφορετικό στόχο: Είναι μέρος του ευρύτερου σχεδίου της οικοδόμησης ενός «χαλιφάτου» της Σαρία, με κανόνες και νόμους του έβδομου αιώνα.
Γυναίκες από τη μειονότητα των Γεζιτών που κατάφεραν να το σκάσουν από το ISIS μετά την πολιορκία τουSinjar περιγράφουν πώς είχαν αποσταλεί σε αποθήκες σκλάβων μαζί με εκατοντάδες άλλες γυναίκες. Εκεί, είχαν παραταχθεί σε ομάδες των 50 και οι μαχητές του ISIS ερχόντουσαν και διάλεγαν, άλλες για γάμο και άλλες για σεξουαλική δουλεία.
Οι ιστορίες που διηγούνταν στους δημοσιογράφους και τους εργαζόμενους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβεβαιώθηκαν από τους γιατρούς που εξέτασαν τα κορίτσια και λένε ότι έχουν βρει αποδεικτικά στοιχεία για επανειλημμένες σεξουαλικές επιθέσεις.
Μια έρευνα της οργάνωσης Human Rights Watch διαπίστωσε ότι πρόκειται για «ένα σύστημα οργανωμένων βιασμών και σεξουαλικής κακοποίησης, σεξουαλικής δουλείας και αναγκαστικών γάμων με τους μαχητές του ISIS». Οπως αναφέρουν οι αρμόδιοι: «είναι εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας»
Αντίστοιχα στη Νιγηρία, η Μπόκο Χαράμ έχει επίσης μια πολύ συγκεκριμένη προσέγγιση για τις γυναίκες. Οι 276 μαθήτριες που απήχθησαν πριν από ένα χρόνο αποτελούσαν ένα μικρό τμήμα των 2.000 γυναικών και κοριτσιών που απήχθησαν από την ομάδα από το 2014, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία. Υπάρχουν, επίσης και γυναίκες αιχμάλωτοι που μετακινούνται από σπίτι σε σπίτι και χωριό σε χωριό για να προετοιμαστούν για το γάμο με τζιχαντιστές.
Είναι μια έντονη αλλαγή από την προηγούμενη γενιά τζιχαντιστών, όταν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν επικεφαλής της Αλ Κάιντα. Οι γυναίκες δεν είχαν θέση στα άμεσα σχέδια τους, διότι η Αλ Κάιντα, σε αντίθεση με το ISIS, είδαν την δημιουργία ενός χαλιφάτου ως ένα μακρινό στόχο για τις μελλοντικές γενιές.
Αντίθετα, το ISIS έχει εμπλακεί ενεργά στην οικοδόμηση εκείνων των κοινωνικών δομών και αν θέλουν να οικοδομήσουν μια νέα κοινωνία, θα πρέπει να έχουν κάτι παραπάνω από στρατιώτες. Χρειάζονται και γυναίκες.
Οι γυναίκες είναι απαραίτητες για τη δημιουργία μιας λειτουργικής κοινότητας, ακόμα και όταν αντιμετωπίζονται ως περιουσία των ανδρών, εξακολουθούν να χρειάζονται, όχι μόνο για το μαγείρεμα, το καθάρισμα και τη συνεύρεση, αλλά και για να κρατήσουν το σπίτι και τα παιδιά, εξ ου και η μεθοδική σύλληψη, επίθεση και υποταγή των γυναικών.
Όπως και σε προηγούμενες συγκρούσεις, οι γυναίκες είναι λάφυρα πολέμου και ο βιασμός είναι όπλο πολέμου. Είναι ένας τρόπος για να ταπεινώσουν τον εχθρό, μια "ανταμοιβή" για τους στρατιώτες και μια τακτική της εθνοκάθαρσης.
Ωστόσο στην περίπτωση των τζιχαντιστών είναι διαφορετικό. Η ISIS και η Μπόκο Χαράμ θέλουν να υποδουλώσουν τις γυναίκες και να τις ενσωματώσουν στην καθημερινή ζωή των εδαφών που κυβερνούν, υποβάλλοντας τες σε ασφυκτικούς περιορισμούς που έχουν οδηγήσει πολλές από αυτές στα όρια της αυτοκτονίας.
Το ISIS θα καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να αποδείξει πως η μεταχείριση των γυναικών, συμπεριλαμβανομένης της πώλησης τους ως σκλάβους, είναι σύμφωνη με τον ισλαμικό νόμο. Οπως αναφέρουν: «Εμείς θα κατακτήσουμε τη Ρώμη σας, θα σπάσουμε τους σταυρούς σας, και θα υποδουλώσουμε τις γυναίκες σας, με την άδεια του Αλλάχ»
Από τη Μοσούλη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, μια σύγχρονη πόλη μέχρι που την κατέλαβε πέρσι το ISIS οι γυναίκες λένε ότι έχουν παρακρατηθεί όλες τους οι ελευθερίες και περιγράφουν μία ζωή καταπιεστική, γεμάτη φόβο.