Μια φορολογική συμφωνία Ελλάδας-Ελβετίας θα απέφερε στο ελληνικό δημόσιο 10 - 15 δις ευρώ, υπολογίζει ο Φρίντριχ Σνάιντερ, αυστριακός οικονομολόγος και ειδικός σε ζητήματα παραοικονομίας.
Με αφορμή την ανακοίνωση της ελβετικής κυβέρνησης ότι εντός της εβδομάδας ξεκινούν στην Αθήνα συνομιλίες της ελληνικής κυβέρνησης με το διευθυντή της υπηρεσίας Διεθνών Οικονομικών Υποθέσεων Ζακ Βατεβίλ -προφανώς για το ζήτημα της φοροδιαφυγής- ο αυστριακός καθηγητής Οικονομικών Φρίντριχ Σνάιντερ υπολογίζει ότι η υπογραφή μιας φορολογικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας θα απέφερε στο ελληνικό δημόσιο περίπου 10 με 15 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο Φρίντριχ Σνάιντερ
Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λιντς δηλώνει σε συνέντευξή του στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA) ότι «οι ελληνικές καταθέσεις στην Ελβετία πρέπει να ανέρχονται σε τουλάχιστον 80 δισεκατομμύρια ευρώ και ότι περίπου τα δύο τρίτα είναι μαύρο χρήμα». Υπολογίζει τους έλληνες φοροφυγάδες με καταθέσεις στην Ελβετία στους 10.000, οι οποίοι μόλις τα τελευταία χρόνια μετέφεραν τα χρήματά τους. Θεωρεί ότι «οι συνολικές καταθέσεις διπλασιάστηκαν τα τελευταία 4 - 5 χρόνια».
Ελάχιστα βήματα μέχρι τώρα
Κατά την άποψή του μια φορολογική συμφωνία θα ήταν ο πιο γρήγορος και πιο αποδοτικός τρόπος φορολόγησης των καταθέσεων. Εξέφρασε μάλιστα την έκπληξή του για το γεγονός ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει μέχρι σήμερα ελάχιστα βήματα προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά και για το γεγονός ότι οι διεθνείς πιστωτές δεν ζητούν επιτακτικά από την Αθήνα να αναλάβει πρωτοβουλίες.
Ο έλεγχος κεφαλαίων
Οι γερμανικές τράπεζες απορρίπτουν το σενάριο ελέγχων στην ροή κεφαλαίων, όπως πρότεινε πριν μερικές μέρες ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ μιλώντας στο ολλανδικό ραδιόφωνο. Ο γενικός διευθυντής του Ομοσπονδιακού Συνδέσμου Γερμανικών Τραπεζών (BdB) Μίχαελ Κρέμερ δήλωσε στη γερμανική εφημερίδα Neue Osnabrücker Zeitung ότι ο περιορισμός της ελεύθερης ροής κεφαλαίων «δεν αποτελεί πανάκεια». Ενδεχομένως να αποδώσει βραχυπρόθεσμα, είπε. Χωρίς όμως συγκεκριμένο πρόγραμμα βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας οι έλεγχοι στη ροή κεφαλαίων δεν θα έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.