Τόσο μέσα από τις στήλες των Financial Times, όσο και στις δημόσιες τοποθετήσεις του, ο Βόλφγκανγκ Μουντσάου προσπαθεί να ορθοτομήσει στο ελληνικό ζήτημα και μακριά από κραυγές και ψιθύρους να δει την μεγάλη εικόνα.
Μια ημέρα μετά τη συνάντηση Μέρκελ-Τσίπρα στο Βερολίνο γράφει στο Spiegel για το πραγματικό αποτέλεσμα της διμερούς επαφής. Κατά τον Μουντσάου, ο βαθμός της αισιοδοξίας στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές της δεν πρέπει να είναι μεγάλος και αυτό διότι οι συμβολισμοί δεν βοηθούν. Και εξηγεί: «Μπορεί οι τόνοι ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γερμανία να μαλάκωσαν, αλλά αυτό πλέον δεν παίζει κανένα ρόλο. Από εδώ και πέρα, το μόνο πραγματικό ζήτημα είναι αν θα υπάρξει μια τεχνικά βιώσιμη λύση και ένας πολιτικά βιώσιμος συμβιβασμός ανάμεσα στα δύο μέρη».
Τι μπορεί να σημαίνει αυτός ο συμβιβασμός; Εξηγεί: «Θα πρέπει να υποχωρήσουν σε θέσεις που θα σημαίνουν αυτόματα πολιτική αυτοκτονία». Ο Μουντσάου, για άλλη μια φορά, ασκεί έντονη κριτική στις πολιτικές της Μέρκελ φέρνοντας το παράδειγμα της Ουκρανίας. «Στο Μινσκ έκανε μια συμφωνία ανακωχής η οποία δεν έλυσε κανένα πρόβλημα. Με αυτόν τον τρόπο του ''περιμένω-μέχρι-να-τελειώσει'', δεν λύνονται οι οικονομικές κρίσεις. Η οικονομική ιστορία διδάσκει το αντίθετο. Μπορείς να κρύψεις μια οικονομική κρίση κάτω από το χαλί, αλλά γρήγορα θα διαπιστώσει πως το χαλί δεν αντέχει για πολύ. Αυτή τη στιγμή η Μέρκελ θερίζει τα θρύψαλα της πολιτικής της».
Ο Μουντσάου θυμίζει τα λόγια της Γερμανίδας καγκελάριου ότι «αν αποτύχει το ευρώ, θα αποτύχει η Ευρώπη» και σημειώνει πως αν τελικά η Ελλάδα αφεθεί να καταρρεύσει, τότε άπαντες θα ξαναθυμηθούν με τη σειρά τους αυτή τη δήλωση διότι «έτσι ακριβώς θα αποτύχει η Ευρώπη».
Το γεωπολιτικό παιχνίδι
Ο αρθρογράφος επαναφέρει τη γεωπολιτική διάσταση του θέματος της Ελλάδας, τονίζοντας πως μπορεί ο Τσίπρας να είναι αυτή τη στιγμή στη γωνία, αλλά έχει στη διάθεσή του κάποια χαρτιά που αν τα χρησιμοποιήσει σωστά μπορούν να του αποφέρουν κάτι. Πρόκειται για την γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας. «Μία έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είναι το πρώτο πισωγύρισμα της Ε.Ε. στην Ιστορία της, αλλά και η επιβεβαίωση ότι δεν υπάρχει νομισματική ένωση, παρά ένα σύστημα σταθερής συναλλαγματικής ισοτιμίας με ανοικτές πόρτες», γράφει ο Μουντσάου και συνεχίζει:
«Αν ο Α. Τσίπρας βρει κάποιον τρόπο να ξεπεράσει τα άμεσα χρηματοδοτικά προβλήματα, τότε έχει καλύτερα διαπραγματευτικά χαρτιά στα χέρια του από την Α. Μέρκελ. Και πιθανόν να έχει και την πολιτική επιλογή να συνταχθεί με τον Πούτιν, τονίζει ο αρθρογράφος. Ίσως λοιπόν δεν ήταν τυχαίο το ότι λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της συνάντησής του με τη Γερμανίδα καγκελάριο εξήγγειλε πως θα μεταβεί σύντομα και στη Μόσχα».
Τα ερωτήματα που θέτει ο Μουντσάου είναι συγκεκριμένα: «O Τσίπρας παίζει με όλες τις πλευρές γιατί μπορεί. Όμως, τι θα γίνει αν χάσει; Θα κάνει πίσω την ύστατη στιγμή για να γλιτώσει από μια χειρότερη ανθρωπιστική κρίση; Ή, μήπως, βλέπει ήδη πλεονεκτήματα για τη χώρα του, αν η Ευρώπη και οι άλλοι την αναγκάσουν να βγει από την ευρωζώνη;»
Και καταλήγει: «Δεν μπορώ να ξέρω τους υπολογισμούς του. Το τραγικό στην όλη κατάσταση είναι ότι δεν υπάρχει καμία καλή κοινή λύση, ή, τουλάχιστον, καμία η οποία θα λειτουργούσε πολιτικά και οικονομικά για την Ελλάδα και την Ευρώπη».