Επιλογές από τις νέες κυκλοφορίες των εκδοτικών οίκων.
Marcel Gauchet, "Η απομάγευση του κόσμου, μια πολιτική ιστορία της θρησκείας", μτφρ.: Άντα Κλαμπατσέα, εκδόσεις Πατάκη
Η «Απομάγευση του κόσμου» είναι ένα από εκείνα τα σπάνια έργα που γρήγορα επιβάλλονται ως σύγχρονα κλασικά. Από την πρώτη έκδοσή της το 1985, αυτή η «πολιτική ιστορία της θρησκείας» αντιμετωπίστηκε ως τέτοια, και το βιβλίο αυτό ήρθε να καλύψει ένα μεγάλο κενό, μετά τις πρωτοπόρες εργασίες του Durkheim, του
Max Weber και του Rudolf Otto. To θρησκευτικό διαμόρφωσε σε όλες τις κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας, δυναμικά, αλλά και βαθύτερα απ’ ό,τι φαίνεται, τη συλλογική πραγματικότητα και ιδιαίτερα τους πολιτικούς σχηματισμούς (τις μορφές του πολιτικού). Ο Gauchet με την Απομάγευση προτείνει μια ανατροπή της προοπτικής: Θελήσαμε να δούμε την ιστορία των θρησκειών ως μια ανάπτυξη· όμως η αμιγής θρησκεία βρίσκεται στις απαρχές. Αυτό που αποκαλούμε «μεγάλες θρησκείες» στην πραγματικότητα αντιστοιχεί σε μια σειρά από στάδια αμφισβήτησης του θρησκευτικού κατά την απαρκτική του καθαρότητα. Από αυτή την άποψη θα πρέπει να αποτιμήσουμε την επαναστατική διαφοροποίηση, την ειδοποιό διαφορά του
χριστιανισμού και τον ριζικό ρόλο του στη δυτική ανάπτυξη. Ο Marcel Gauchet χαρακτηρίζει το γίγνεσθαι των σύγχρονων κοινωνιών, από την άνθηση των τεχνικών μέχρι την εδραίωση των δημοκρατικών διαδικασιών, ως κίνηση προς μία κοινωνία εκτός θρησκείας. Ο σημερινός κόσμος δεν εξηγείται παρά διά της εξόδου και της
αναστροφής της παλαιάς θρησκευτικής οικονομίας. Η ιδιαιτερότητά του δεν είναι άλλη από την απομάγευση του κόσμου.
Λίντε Ζάλμπερ, "Φρίντα Κάλο, η ζωή μιας αδάμαστης γυναίκας", μτφρ.: Σίσσυ Παπαδάκη, εκδόσεις Μελάνι
«Δεν είμαι άρρωστη. Είμαι σπασμένη. Αλλά είμαι ευτυχισμένη όσο μπορώ να ζωγραφίζω».
«Σαν κορδέλα τυλιγμένη γύρω από μια βόμβα». Έτσι χαρακτήρισε ο Αντρέ Μπρετόν την τέχνη της Φρίντα Κάλο. Ο χαρακτηρισμός ωστόσο θα μπορούσε να αναφέρεται στην ίδια τη ζωγράφο με τα φανταχτερά, πολύχρωμα μεξικάνικα φορέματά της πάνω από ένα σώμα σακατεμένο, γεμάτο πόνο, αλλά και άγρια λαχτάρα για τη ζωή. Άλλοι τη χαρακτήρισαν «Αγία της γυναικείας τέχνης». Άλλοι γνωρίζουν κυρίως τη θυελλώδη ερωτική της ζωή, το πάθος της για τον έρωτα της ζωής της, τον Μεξικανό ζωγράφο Ντιέγο Ριβέρα, τον οποίο παντρεύτηκε δύο φορές, αλλά και τους πολλούς εραστές της, άντρες και γυναίκες, ανάμεσα στους οποίους και ο εξόριστος τότε στο Μεξικό Λέον Τρότσκι. Κυρίως όμως, η Φρίντα Κάλο είναι μια από τις σπουδαιότερες ζωγράφους του 20ού αιώνα, η πρώτη ίσως, που τόλμησε να παραβιάσει τους ανδρικούς κανόνες που όριζαν ως τότε την τέχνη και μία από τις ελάχιστες γυναίκες της εποχής της που κατάφερε να ζήσει με τόση ελευθερία και ένταση ξεπερνώντας τον πόνο και την ασθένεια και αποκαλύπτοντας απόλυτα τον εαυτό της μέσα από το έργο της.
Μαίρη Μανδάλη, "Λιακάδες και θύελλες", εκδόσεις Διόπτρα
Ένα πορτρέτο μιας γυναίκας με κόκκινα μαλλιά, λατρεμένο οικογενειακό κειμήλιο, κι ένα ημερολόγιο βαθιά κρυμμένο θα ξεδιπλώσουν την ιστορία τριών ανθρώπων που άγγιξαν, λάτρεψαν, λάθεψαν, πόνεσαν. Άραγε λυτρώθηκαν;
Ο Νίκος θα αφήσει το νησί του για μια καλύτερη τύχη στην Αθήνα. Είναι φιλόδοξος. Θέλει να κατακτήσει την υψηλή κοινωνία, είναι αποφασισμένος να αποκτήσει χρήματα και εξουσία. Στο σπίτι του ευεργέτη του, μια ματιά στη φωτογραφία της όμορφης Τζούλιας θα φτάσει για να σφραγιστεί η ζωή του ολόκληρη. Ο Μανόλης είναι ο μικρότερος αδερφός του. Είναι αφοσιωμένος στη ζωγραφική του, στο φως και τις σκιές που ανακαλύπτει στις ψυχές των ανθρώπων. Μα μπροστά στο πορτρέτο της Τζούλιας με τα κόκκινα μαλλιά, ο Μανόλης θα ανακαλύψει τη σκιά της δικής του ψυχής και για πρώτη του φορά, ίσως και τελευταία, θα νιώσει τον έρωτα. Η Τζούλια θα θελήσει να μιλήσει για την ιστορία τους, όταν οι λιακάδες της ζωής της θα έχουν πια ξεθωριάσει. Θα θελήσει να μετρήσει την ευτυχία, να ξορκίσει τις θύελλες και ίσως να αγγίξει την ιδέα ενός άντρα. Ιστορίες ανθρώπων που έζησαν λιακάδες και θύελλες, ειπωμένες όταν πια οι θύμησές τους είναι απλά σημάδια στις κιτρινισμένες σελίδες ενός κρυμμένου ημερολογίου…
Άγγελος Αντωνόπουλος, Αφύλακτη διάβαση, εκδόσεις Αιώρα
Ο Άγγελος Αντωνόπουλος έρχεται -με φωνή πλούσια σε γνώση κι εμπειρία και έχοντας αφομοιώσει με ευαισθησία την Ιστορία, την Ποίηση, το Θέατρο, τη Φιλοσοφία και την προέκτασή τους στην καθημερινότητα- να φανερώσει ως ποιητής και ως πολίτης τις βιωματικές αλήθειες της δημιουργίας, της απώλειας και του έρωτα.
Με ύφος επικολυρικό, μεστό και βαθιά ανθρώπινο, αναζητά το νήμα που συνδέει τη μνήμη και τη σύγχρονη πραγματικότητα.