Εφτιαχνε ελαφριές, διάφανες κατασκευές ως ιδεολογικό σχόλιο αποποίησης και διαφοροποίησης από τις στυγερές κατασκευές του Τρίτου Ράιχ. Ο σπουδαίος αρχιτέκτονας που έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα γνώριζε ήδη πως θα του απονεμηθεί το Pritzker για το 2015.
Είναι μια από τις στιγμές που η τύχη επιβάλλει νέους νόμους και όρους. Ο Γερμανός αρχιτέκτονας των ακροβατικών κατασκευών Οtto Frei πέθανε τη Δευτέρα και μια μέρα μετά ανακοινώθηκε πως η ύψιστη διάκριση της αρχιτεκτονικής, το Pritzker Prize του 2015 απονέμεται σε αυτόν. Μια απόφαση που είχε προφανώς ληφθεί από καιρό και που ο τραγικός θάνατός του επίσπευσε την ανακοίνωση.
O Οtto Frei, είχε μάθει τα νέα, και είχε απαντήσει « Ποτέ δεν έκανα κάτι για να κερδίσω αυτό το βραβείο. Θα χρησιμοποιήσω τον χρόνο που μου έχει απομείνει για να συνεχίσω να κάνω αυτό που πάντα έκανα, για να βοηθήσω την ανθρωπότητα». Ο ίδιος έλεγε πως θέλει να σχεδιάσει νέους τύπου κτιρίων για να βοηθήσει τους φτωχούς.
Η αρχιτεκτονική του συνδέθηκε κυρίως με μεγάλες, εντυπωσιακές κατασκευές στα σημαντικότερα εκθεσιακά κέντρα και σε στάδια. Δηλώσεις μιας μεταπολεμικής αισιοδοξίας από αυτό τον λυρικό Γερμανό, που έφτιαξε την οροφή του σταδίου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972 σε μια κορύφωση του πειραματισμού στις κατασκευές, που απλώνονταν σαν ιστοί αράχνης. Η κατασκευή αυτή είχε θεωρηθεί ότι θα δώσει το στίγμα σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μέχρι φυσικά την φρικτή δολοφονική επίθεση στους 11 ισραηλινούς αθλητές που μετέτρεψαν το γήπεδο σε νέο Νταχάου, όπως σχολίαζαν εκείνη την εποχή.
Ο Otto θεωρούσε τον εαυτό του περισσότερο έναν επιστήμονα, έναν φυσικό, παρά έναν μηχανικό και αντλούσε ιδέες από την συστηματική μελέτη των φυσικών μορφών. Συνέχισε και εξέλιξε ως τέλος τους πειραματισμούς για τις ελαφρές κατασκευές, ως απάντηση, ως αντίδραση στην στυγερή αρχιτεκτονική του Τρίτου Ράιχ. Τα έργα του ήθελε να συμβολίσουν την επαναδημιουργία της Γερμανίας, την επιστροφή της ως μία ειρηνική χώρα.
«Αυτό που προσπαθεί να κάνει ο άνθρωπος με την αρχιτεκτονική είναι να πάει ενάντια στη φύση» δήλωσε σε συνέντευξή του το 2005. «Βεβαίως πρέπει να κατανοήσουμε τη φύση για να ξέρουμε πόσο πραγματικά μπορούμε να πάμε ενάντιά της. Το μυστικό του μέλλοντος, νομίζω, είναι να μην το κάνουμε αυτό. Γιατί οι αρχιτέκτονες το παρακάνουμε, πηγαίνουμε πολύ κόντρα στη φύση.
Πολύ τον χαρακτήρισαν ουτοπιστή, αλλά επίμονο, αποτελεσματικό. Ηθελε η αρχιτεκτονική να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Και αφιέρωσε τη ζωή του σε αυτό. Η απονομή του βραβείου θα γίνει τον Μάιο.