Περπατώντας στο Ζάππειο το μεσημέρι του Σαββάτου, δεκάδες άτομα στα σκαλιά γελούν και ρουφάνε τον ήλιο που εμφανίστηκε για λίγο, ρουφάνε και αγαπημένα κρασιά από τα ποτήρια με την ένδειξη Οινόραμα που κρατούν στα χέρια. Αυτό είναι το ποτήρι είναι το εισιτήριο, το διαπιστευτήριο για την είσοδο στην έκθεση!
Μπαίνοντας στον χώρο του Ζαππείου δεν μπορείς να μην κοντοσταθείς για λίγο έκπληκτος, βλέποντας τις αίθουσες γεμάτες εκατοντάδες επισκέπτες που γελούν, συνομιλούν με τους κορυφαίους παραγωγούς της χώρας, γεύονται τα κρασιά της τελευταίας παραγωγής, κρατούν σημειώσεις στα ειδικά έντυπα που δίνονται στην είσοδο, αλλά και βλέπουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα την πρακτική της μετατροπής των δρύινων βαρελιών κρασιού σε έργα τέχνης. Και σκεφτόμουν αυτό που έγραψε στο twitter ο γνωστός δημοσιογράφος στο χώρο του κρασιού Hugh Johnson tweeted recently: «Συνέχισε να φτιάχνεις τέτοια κρασιά Ελλάδα και θα πιώ όλα τα προβλήματά σου!». Το κρασί ως διαβατήριο και όχημα εξόδου από την κρίση -από την στασιμότητα, την οικονομική δυσανεξία, τα ερωτήματα για την ταυτότητα...
Δεν είναι τόσο τα ονόματα των δεκάδων σημαντικών παραγωγών κρασιού της χώρας που σε εντυπωσιάζουν μπαίνοντας στο Ζάππειο. Δεν είναι τόσο η απίστευτη προσέλευση του κόσμου. Είναι κυρίως η ίδια η ατμόσφαιρα χαράς και συνύπαρξης που χρόνια έχουμε να δούμε σε εκδήλωση ή έκθεση στην Αθήνα. Η άγρια χαρά της συνύπαρξης, της ευτυχίας που προσφέρει η παράδοση στη γοητεία και την αφήγηση της νέας οινικής παραγωγής. Η ελληνικότητα, η σύγχρονη δημιουργία και επιχειρηματικότητα μέσα σε ένα ποτήρι κρασί. Και όλη η ιστορία και η εικαστική σχολή της εποχής αποτυπωμένες πάνω σε δρύινα βαρέλια κρασιού, που αφού επί τέσσερα ή πέντε χρόνια φιλοξένησαν κρασιά και τα εμπλούτισαν με τις αρωματικές ουσίες τους, τώρα έγιναν έργα τέχνης στα χέρια 33 δημιουργών και σε επιμέλεια της Ιριδας Κρητικού για την έκθεση «ΔΡΥΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ-Η τέχνη στο βαρέλι».
Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιο ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Νίκος Ξυδάκης βρέθηκε στο Οινόραμα το μεσημέρι του Σαββάτου και μίλησε όχι μόνο για τη σπουδαιότητα και μοναδικότητα των ελληνικών κρασιών, αλλά και την ιδιαίτερη ιδέα σύνδεσης του κρασιού με την τέχνη πάνω σε αυτά τα βαρέλια κρασιού.
Στιγμές ευφρόσυνες, με τον οίνο να ευφραίνει και να χαλαρώνει, με τους ελληνικούς αμπελώνες να θριαμβεύουν και τους επιχειρηματίες που ασχολούνται με το χώρο του κρασιού να κάνουν πραγματικά την κρίση ευκαιρία. Το Οινόραμα άδραξε και ανέδειξε αυτή την κομβική στιγμή για το ελληνικό κρασί και την ανέδειξε με θριαμβευτικό τρόπο στην έκθεση του Ζαππείου. Eίναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στην πρώτη μέρα και μόνο καταναλώθηκαν 1.500 λίτρα κρασιού που διέθεσε το σύνολο των εκθετών. Η έκθεση συνεχίζεται και τη Δευτέρα -για τους επαγγελματίες- μέχρι τις 7 το απόγευμα.
Πηγαίνοντας στην έκθεση, είχα τυχαία διαβάσει πρόσφατο άρθρο της Wall Stree Journal που έλεγε πως η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα με την οικονομική κρίση, όμως μπορεί να κερδίσει πολλά από τα κρασιά της και την εξαγωγική τους ανάπτυξη. Ο Will Lyons περιγράφει σε αυτό το άρθρο κυριολεκτικά μαγεμένος την εμπειρία από ένα ποτήρι Ασσύρτικο από την Σαντορίνη και σημειώνει «Οχι ότι θα έκανα κάποια διαφορά, αλλά με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, μου τράβηξε ακόμα περισσότερο την προσοχή. Καθώς έπινα μια δεύτερη γουλιά, σκέφτηκα πως αν η Ελλάδα συνεχίσει να παράγει κρασιά τέτοιας ποιότητας, τότε θα έχει τουλάχιστον μια εξαγωγική βιομηχανία με λαμπρό μέλλον».
