Τoν πρωταρχικό ρόλο των εθνικών κρατών στο χώρο της ενέργειας υποστήριξε ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης σε παρέμβασή του στο Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Αναφερόμενος ειδικά στην ευρωπαϊκή ενεργειακή ένωση ο κ. Λαφαζάνης υποστήριξε πως αυτή θα μεγεθύνει τις ενεργειακές ανισότητες ενισχύοντας παράλληλα τη «νεοφιλελεύθερη απορύθμιση» στον τομέα της ενέργειας.
Ειδικότερα, ο κ. Λαφαζάνης ανέφερε μεταξύ άλλων πως «η ενέργεια στην αντίληψή μας δεν αποτελεί απλώς ένα ακόμη εμπόρευμα για την αποκόμιση εταιρικών κερδών, αλλά είναι πρώτα απ’ όλα και κυρίως, ένα πρωταρχικό αναπτυξιακό και κοινωνικό αγαθό, που πρέπει να είναι προσβάσιμο στους πάντες με όρους αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης.
»Σε γενικές γραμμές δεν αμφισβητούμε τους διακηρυγμένους στόχους της ενεργειακής ένωσης. Αμφιβάλλουμε, όμως, αν τα μέσα που προτείνονται μπορούν να τους επιτύχουν ή αν, αντίθετα, επιτείνουν τις ανισότητες και επώδυνες οικονομικές και κοινωνικές παρενέργειες που βλέπουμε να κυριαρχούν σήμερα στην ευρωζώνη και την ΕΕ.
»Πολύ φοβούμεθα ότι το μεγαλεπήβολο σχέδιο της σταδιακής ενεργειακής ένωσης αντιμετωπίζεται από ισχυρούς κύκλους όχι τόσο ως αναπτυξιακό και κοινωνικό όραμα σύγκλισης, συνανάπτυξης, προσέγγισης και ευημερίας λαών και χωρών, αλλά περισσότερο ως όχημα μετάβασης.
»Σταδιακής μετάβασης σε μία μεγάλη νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά, η οποία μπορεί να μεγεθύνει τις ενεργειακές ανισότητες, τους αποκλεισμούς και τους διαχωρισμούς, ίσως και νέα τείχη στην Ευρώπη.
»Μετάβασης, επίσης, σε ένα μεγάλο ενεργειακό χώρο στον οποίο μπορεί να κυριαρχήσουν, ήδη αυτό εξελίσσεται, μία χούφτα πολυεθνικοί εταιρικοί γίγαντες, του τύπου των 7 αδελφών που δέσποζαν παλιότερα στον χώρο του πετρελαίου.
»Με την ευκαιρία θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι τα βήματα, συχνά βίαιης, νεοφιλελεύθερης απορύθμισης στον τομέα της ενέργειας που με επιμονή και της Επιτροπής και τα τελευταία χρόνια με τη μανιώδη προσήλωση της Τρόικας ακολουθήθηκαν στην χώρα μας, ευνόησαν, πιστέψτε με, κατά κύριο λόγο ληστρικά ιδιωτικά συμφέροντα, ενώ υποβοήθησαν δύο εφιαλτικές παρενέργειες: αύξησαν δραματικά την ενεργειακή φτώχεια και τίναξαν στα ύψη τις ενεργειακές τιμές. Η προτροπή για ιδιωτικοποιήσεις και η κατάτμηση δημοσίων ενεργειακών επιχειρήσεων, καθόλου δεν υποβοήθησε την παραγωγικότητα και την διέξοδο από την κρίση.
»Με έκπληξη επίσης παρατήρησα την πρόταση του κειμένου για την εκ των προτέρων ενημέρωση και συμμετοχή της Επιτροπής στις ενεργειακές συμφωνίες των κρατών-μελών με τρίτες χώρες. Δεν είναι μόνο ο ασφυκτικός περιορισμός της κυριαρχίας των κρατών που ενοχλεί στην προκειμένη περίπτωση, αλλά κυρίως η γραφειοκρατική διαδικασία και ιδιαίτερα η απουσία εθνικής ευελιξίας στη διαμόρφωση αποδοτικών, πολυεπίπεδων και πολυδιάστατων διεθνών ενεργειακών σχέσεων των χωρών μελών.
»Να υπογραμμίσω επίσης ότι ο ρόλος των εθνικών κρατών και των αναπτυξιακών και κοινωνικών παρεμβάσεών τους στο χώρο της ενέργειας είναι αναντικατάστατος».