Ταινίες της εβδομάδας [εικόνες & βίντεο]

Η ποικιλία και η διαφορετικότητα των ειδών κάνει και αυτή την κινηματογραφική εβδομάδα ενδιαφέρουσα. Οι Όχθες του Πάνου Καρκανεβάτου κλέβουν τις εντυπώσεις, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα Χρόνια της Βίας, το Τιμπουκτού και η Μαχαιριά του Φατιχ Ακίμ που δίνει μια συμβολική μαχαιριά στη αποσιώπηση της Γενοκτονίας των Αρμενίων

.
ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ - Δράμα / ΗΠΑ (2014)

• Α most Violent Year
• Σκηνοθεσία : Τζ. Σ Τσάντορ
• Παίζουν :Τζέσικα Τσάστεϊν, Όσκαρ Άιζακ, Ντέιβιντ Ογιέλλοου, Αλεσσάντρο Νιβόλα, Έλυες Γκάμπελ, Καταλίνα Σαντίνο Μορένο, Άλμπερτ Μπρουκς

Αμερικανικό δράμα με ηθικά διλήμματα που φέρνει λίγο σε Σκορτσέζε αλλά με επιμονή στο στιλ των 80’. Βρισκόμαστε στην εποχή που οι νέοι ισπανόφωνοι μετανάστες κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην επιχειρηματική σκηνή της Νέας Υόρκης ζητώντας ένα κομμάτι απ΄την πίτα των Ιταλών, Ιρλανδών και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων. Ο Άμπελ Μοράλες είναι ένας ισπανόφωνος επιχειρηματίας που έχει κατορθώσει να φτιάξει μια μικρή επιχείρηση πετρελαιοειδών η οποία είναι έτοιμη να απογειωθεί και να εδραιωθεί στην αγορά πετρελαίου θέρμανσης στη Νέα Υόρκη. Είμαστε στα άγρια χρόνια της δεκαετίας του 80. Φυσικά η επιχείρηση του έχει ανδρωθεί στα όρια της παρανομίας όμως αυτό είναι κάτι που μοιάζει φυσιολογικό μέσα στη γενική διαφθορά. Ο τοπικός εισαγγελέας αλλά και οι υπόλοιποι μικρομαφιόζοι πετρελαιάδες δύσκολα θα τον αφήσουν να μπει στα χωράφια τους και να πάρει κομμάτι απ την πίτα. Θα του αρπάξουν βυτιοφόρα, θα χτυπήσουν τους πωλητές του, θα του κλέψουν πετρέλαιο θα τον ξετινάξουν φορολογικά. Κάποια στιγμή θα κάνει το μεγάλο βήμα και θα βάλει όλες του τις οικονομίες στην αγορά ενός οικοπέδου που θα τον βοηθήσει να μεγαλώσει τις αποθήκες του. Όμως η τράπεζα θα αποσύρει την εμπιστοσύνη της και τότε θα ξεκινήσει ένας αγώνας δρόμου για τον Άμπελ για να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό.

Όμως στην Αμερική όπου όλα επιτρέπονται για χάρη του κέρδους, όλα είναι κατορθωτά και ο Άμπελ με τη γυναίκα του θα δώσουν τον αγώνα που πρέπει για να επιβιώσουν.

Θυμίζει γκαγκστερική ταινία όμως ποτέ δε γέρνει εντελώς προς τα εκεί. Οι ήρωες είναι περισσότερο κοινότυποι άνθρωποι που πάντα βρίσκονται μπροστά στο ηθικό δίλημμα αν θα πρέπει να βάψουν τα χέρια τους με αίμα ή όχι για να γευτούν το Αμερικάνικο Όνειρο. Ο Άμπελ είναι θετικός ήρωας που προσπαθεί όσο πιο τίμια μπορεί να κάνει τις δουλειές του. Χάρις το πειστικό παίξιμο του Όσκαρ Άιζακ και την κινηματογραφική προσέγγιση του σκηνοθέτη Τζ. Τσαντόρ το επιχειρηματικό σύμπαν του αμερικανικού Bussiness γίνεται μια εφιαλτική αρένα όπου ο αγώνας επιβίωσης είναι ανελέητος αλλά και άκρως φωτογενής. Χωρίς να καταφεύγει σε κλισέ καταστάσεις και ερμηνείες (υπάρχουν πολλές ευκαιρίες) ο σκηνοθέτης καταφέρνει να στήσει μια ιστορία ανθρώπινη και να βάλει αρκετά ηθικά ερωτηματικά (για όποιον θέλει μια δεύτερη ανάγνωση) ικανοποιώντας και τα αισθητικά αλλά και τα εμπορικά κριτήρια ενός απαιτητικού θεατή. Αξίζει τον κόπο.

FOCUS - Ρομαντική Κομεντί / ΗΠΑ (2014)

• Σκηνοθεσία: Γκλεν Φικάρα, Τζον Ρέκουα
• Παίζουν : Γουίλ Σμιθ, Μαργκότ Ρόμπι, Ροντρίγκο Σαντόρο, Μπι Ντι Γουόνγκ

Τι Συμβαίνει:

Αν ο έρωτας περνάει μέσα από μια συναισθηματική εμπιστοσύνη, πόσο μπορείς να ερωτευτείς έναν επαγγελματία απατεώνα; Σε τέτοια τρυφερά, ποπ και ροζέ χαριτωμένα ερωτήματα απαντά αυτή η αισθηματική κομεντί πολλαπλής απάτης, όπου ο ένας ερωτευμένος κοιτάζει πώς θα τη φέρει στον άλλον! Αμερικανικές χαριτωμενιές που δεν ξεπερνούν το επίπεδο της αφέλειας μιας τηλεοπτικής αισθηματικής περιπέτειας.

Ο Νίκι Σπέρτζον (Γουίλ Σμιθ) είναι ένας πορτοφολάς και έμπειρος απατεώνας, ο οποίος εκπαιδεύει τη νεαρή ερασιτέχνη απατεώνισσα, Τζες (Μάργκοτ Ρόμπι), και της μαθαίνει τα κόλπα του “παιχνιδιού”. Όλα όμως περιπλέκονται, όταν θα μπει ο έρωτας στη σχέση τους, κάτι που θα οδηγήσει τελικά στη διακοπή της. Τρία χρόνια αργότερα, ο Νίκι θα συναντήσει την Τζες στο Μπουένος Άιρες σαν ερωμένη ενός βαθύπλουτου οδηγού αγώνων τον οποίο ο Νίκι πρέπει να εξαπατήσει. Αυτή τη φορά Νίκι έχει για ανταγωνίστρια στην ίδια απάτη τη γυναίκα που είναι φουλ ερωτευμένος. Έτσι ο πρώην πορτοφολάς που θέλει να εξαπατήσει τον δισεκατομμυριούχο πρέπει πρώτα να ξεπεράσει τα προσωπικά του συναισθήματα για την πρώην αγαπημένη του που τώρα είναι ερωτευμένη με το υποψήφιο θύμα. Τέτοια σεναριακά “προβλήματα” και αναδιπλώσεις υπάρχουν πολλά στην ταινία και και πότε-πότε φτάνουν στα όρια της υπερβολής όπως στις σκηνές που ο Νίκι θα παίξει απανωτά στοιχήματα στο Super Bowl με έναν Γιαπωνέζο γκάμπλερ μέχρι να τον νικήσει προβλέποντας ποιά νούμερα θα παίξει ο Γιαπωνέζος στον οποίο τελικά μαθαίνουμε ότι του έχουν υποβληθεί με ψυχολογική μέθοδο πολύ πριν μπει στο γήπεδο!!

Αυτό δείχνει πως οι σεναριογράφοι-σκηνοθέτες επιμένουν στις αναπάντεχα σεναριακά στριφογυρίσματα και δε σταματούν μπροστά σε τίποτα για να τα πετύχουν. Έτσι έρχεται μια στιγμή όπου κανείς στην σκοτεινή αίθουσα δεν πιστεύει αν αυτά που λέγονται ή φαίνονται στην οθόνη είναι αληθινά για τους ήρωες ή πρόκειται για μια ακόμα σεναριακή μπλόφα. Πράγμα πολύ χαριτωμένο μεν αλλά από ένα σημείο και πέρα γίνεται οριακά βαρετό και καθόλου πειστικό. Στην εποχή της cyber κλοπής εκατομμυρίων όπως και να το κάνουμε κάνει λίγο old fashioned να ασχολείσαι με πορτοφόλια, κάρτες, κλοπές password και ψυχολογικά σαλονάτα παιχνίδια υποβολής. Στο επίπεδο της ερωτικής επαφής όμως, η ταινία είναι πολύ πιο cool με την χημεία Γουλ Σμιθ και Μαργκοτ Ρόμπι να παράγει τέλεια σέξυ αποτελέσματα ιδίως χάρις τις καμπύλες και την σεξουαλικότητα της Ρόμπι σε συνδυασμό με το καλογυμνασμένο σώμα του Σμιθ που το περιφέρει αρκετά συχνά ημίγυμνο μπροστά στην κάμερα.

Οι Αμερικανοί, εκτός απ τα Ocean’s Eleven δεν φημίζονται για τις ταινίες απάτης όπως οι Εγγλέζοι συνάδελφοί τους και αυτή η ταινία είναι μια ακόμα απόδειξη γι αυτό.

H MAXAIPIA - Επικό Δράμα (2014)

• The Cut
• Σκηνοθεσία : Φατιχ Ακίν
• Παίζουν : Τάχαρ Ραχίμ, Σιμόν Αμπκαριάν, Μακράμ Κουρί, Χιντί Ζαχρά

Τι Συμβαίνει:

Σοβαρή απόπειρα για μια φευγαλέα εικονοποίηση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Τούρκους μέσα από την ιστορία ενός πατέρα που ψάχνει τα παιδιά του μέχρι την άκρια του κόσμου. Αν και ο σκηνοθέτης αρνείται πως κάνει μια πολιτική ταινία αρκετές σκηνές του δεν συνηγορούν σε αυτό όπως οι σκηνές που περιλαμβάνουν ιστορικά στοιχεία με Τούρκους στρατιώτες, τοποθεσίες κλπ. Πάντως έστω κι έτσι θα βάλει σε μπελάδες τον κ Ερντογάν που επιμένει να αποσιωπά αυτό το μεγάλο έγκλημα.

Μαρντίν, 1915. Η τουρκική αστυνομία συλλαμβάνει όλους του Αρμένιους άντρες μέσα σε μια νύχτα και ο νεαρός σιδηρουργός, Nazaret Manoogian, αποχωρίζεται βίαια την οικογένειά του. Ο Ναζαρέτ θα οδηγηθεί μαζί με άλλους σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων. Χρόνια αργότερα, αφού ο Nαζαρέτ έχει επιβιώσει από τη γενοκτονία, μαθαίνει ότι οι κόρες του είναι κι αυτές ζωντανές. Κάνει σκοπό της ζωής του να τις ξαναβρεί και περιπλανιέται από την έρημο της Μεσοποταμίας ως την Αβάνα της Κούβας και τα απομονωμένα βοσκοτόπια της Βόρειας Ντακότα.

Δεν ξέρω αν η συνεργασία με τον σεναριογράφο του Σκορτσέζε Μάρντικ Μάρτιν φταίει αλλά ο Ακίν καταφεύγει σε κλισέ και κινηματογραφικούς κώδικες αρκετά χρησιμοποιημένους κατά καιρούς ώστε να προσδώσει μια ασφαλή δραματικότητα στην ιστορία του. Παραδείγματος χάριν τα γυρίσματα στις απέραντες σκληρές ερημιές της Τουρκίας με σκηνές καταναγκαστικών έργων με τους Τούρκους πάνω στα άλογα και τους Αρμένιους να σπάνε πέτρες μου θύμισε πολύ γουέστερν. Οι σκηνές στη Κούβα ή πάνω στο πλοίο που τον μεταφέρει στην Αβάνα θυμίζουν Ιταλικό σινεμά. Τέτοιες αναφορές προκαλούν μια σύγχυση και μια σαστιμάρα που επιδρά άκομψα πάνω στο φιλμ. Σαν να βλέπεις ένα cine πάτσογουωρκ με σκηνές από δω κι από κει. Τελικά οι καλλιτεχνικές προσδοκίες που μπορεί να έχει κανείς χαμηλώνουν και μένει να παρακολουθεί μια μελοδραματική οδύσσεια να εξελίσσεται γοργά αλλά χωρίς την συναισθηματική μας εμπλοκή και την ταύτιση με τον ήρωα. Το όμορφο babyface πρόσωπο του Γάλλου Ταχάρ Ραχίμ (Ναζαρέτ) δεν φτάνει να εικονοποιήσει το δράμα του Χριστιανού-Αρμένιου πατέρα που διασχίζει τον κόσμο για να βρει τα παιδιά του και ορισμένες φορές δεν μπορείς παρά να κρυφογελάσεις όταν τον βλέπεις πότε ντυμένο ναύτη και πότε επαναστάτη στα τουρκικά βουνά να προσπαθεί να αποδώσει ένα ξένο σ’αυτόν δράμα. Παραμένει ίδιος και απαράλλαχτος τόσο στο πρόσωπο όσο και στον χαρακτήρα σε όλη τη διάρκεια της ταινίας κάνοντας μεγάλο σεναριακό ατόπημα! Συν το γεγονός ότι παίζει (αλληγορικά) βουβός την περισσότερη ώρα, το όλο πράγμα βαδίζει απ την αφέλεια στην καταστροφή!

Νομίζω πως κάνεις δεν θέλει να αμφισβητήσει τις καλές προθέσεις του αξιόλογου Γερμανό-τούρκου σκηνοθέτη, παρ’ όλ αυτά η ταινία φαίνεται να ξεφεύγει απ τον αφηγηματικό έλεγχο του και να πηγαίνει με μια γραφικότητα σε νερά που ο Ακίν δεν θα ήθελε. Ο θεατής τελικά παρακολουθεί με σχετική απάθεια τις ατέλειωτες περιπλανήσεις του νεαρού Ναζαρέτ, και τις απλοϊκές σεναριακές αλληγορίες της Μαχαιριάς που όμως δεν παύει να είναι μια δυνατή συμβολική Μαχαιριά στην Τουρκική διαστρέβλωση της Ιστορίας.

NIGHTCRAWLER

• Σκηνοθεσία: Νταν Γκίλροϋ
• Παίζουν : Τζέικ Γκιλενταλ, Ρενέ Ρούσο, Μπιλ Πάξτον Ριζ Άχμεντ

Τι Συμβαίνει:

Το Αμερικανικό όνειρο και πως γίνεται εφιαλτική πραγματικότητα στην πατρίδα των Ευκαιριών. O Λου Μπλουμ (Τζέικ Γκίλενταλ) ζει σε ένα κόσμο, όπου η κοινωνική ανισότητα συνεχώς αυξάνεται, με τις κλειστές πόρτες και την απόρριψη να κυριαρχούν. Είναι νεαρός και αρκετά διαταραγμένος όσον αφορά την κοινωνική του ένταξη. Έχει «σπουδάσει» στο Ίντερνετ και στην Τηλεόραση κι έχει μάθει να πιστεύει στο όνειρο του άκρατου αμερικανικού Νεοφιλελευθερισμού. Ψάχνοντας απεγνωσμένα να κάνει μια δουλειά, τυχαία μια νύχτα βρίσκεται μπροστά σ’ ένα τρακάρισμα. Βλέποντας πως δουλεύουν οι freelance καμέραμεν ειδήσεων στον τόπο του ατυχήματος αποφασίζει να γίνει κι αυτός νυχτερινός ρεπόρτερ και να πουλήσει τα video ρεπορτάζ του στους τοπικούς ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς του Ντητροϊτ όπως κάνουν αρκετοί από τους καμεραμάν που βλέπει. Με τη βοήθεια της Νίνα (Ρενέ Ρούσο) μιας παλαίμαχου των δελτίων ειδήσεων σε ένα τοπικό τηλεοπτικό κανάλι, ο Λου φέρνει επιτυχημένα ρεπορτάζ και βγάζει μερικά χρήματα. Αυτό του δίνει κουράγιο να βγει στην αρένα του freelance journalism με μεγαλύτερη ένταση. Προσλαμβάνει έναν άπειρο νεαρό για βοηθό του και συνεχίζει να «χτίζει» την επιχείρησή του και τη “φήμη” του στο αιματοβαμμένο ρεπορτάζ. Κάποια στιγμή, πότε εκβιάζοντας και πότε απειλώντας «εισχωρεί» σε έναν τηλεοπτικό σταθμό και κάνει τις διασυνδέσεις που θα τον βοηθήσουν να αναπτυχθεί. Μπίνγκο! Τώρα είναι πρόεδρος μιας επιχείρησης των media που απασχολεί ένα άτομο!

Εξαιρετικά αλληγορικό φιλμ, που σβήνει τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο Αμερικανικό Όνειρο και στην Αμερικανική Απληστία. Ταυτόχρονα περνάει γενεές δεκατέσσερις το αιματοβαμμένο τηλεοπτικό ρεπορτάζ που συμπυκνώνει τέλεια την σύγχρονη φιλοσοφία του όταν κάποιος ρεπόρτερ λέει στον Λου: «it leads when it bleeds”, δηλαδή το αιματοβαμμένο θέμα προηγείται των πάντων! O Γκύλενταλ που είναι και συμπαραγωγός στο φιλμ δίνει ένα ξεκάθαρο και αγνό χαρακτήρα με λεπτές αποχρώσεις τρέλας. Αποδίδει έξοχα έναν συνηθισμένο άνθρωπο της διπλανής πόρτας που είναι έτοιμος να κοροϊδέψει, να εκβιάσει, να στήσει παγίδες, να “χωθεί”, να κλέψει, να αγαπήσει, να σκοτώσει. Ένα τέρας που μόλις ξεγλίστρησε από ένα παραμύθι. Είναι ένας σύγχρονος άνθρωπος χωρίς κανένα όριο όταν βάλει σκοπό την επιτυχία. Ξεκινάει με την ελπίδα να βρει μια δουλειά και καταλήγει να είναι ο ιδιοκτήτης μιας αναπτυσσόμενης εταιρείας. Είναι μια ιστορία με ειρωνικά καλό τέλος για τον ήρωα, αλλά ένα πραγματικά εφιαλτικό φινάλε για την ίδια την κοινωνία που θεωρεί επιτυχία την άνοδο πατώντας επί πτωμάτων.

Ένα διασκεδαστικά «γεμάτο» φιλμ που χωρίς να είναι απλοϊκό ή καταγγελτικό, καταλήγει σε σαφή κοινωνικά συμπεράσματα.

EΓΚΛΗΜΑ ΨΑΧΝΕΙ ΑΛΛΟΘΙ - Αστυνομικό / Γαλλία (2014)

• Elle l’ adore
• Σκηνοθεσία: Ζαν Αρί
• Παίζουν : Σαντρίν Κιμπερλέν, Λοράν Λαφίτ, Πασκάλ Ντεμολόν, Ολίβια Κοτ, Σεμπαστιάν Νταφό, Νικόλα Μπριντέ, Μιριέλ Μαγιέ.

Τι Συμβαίνει:

Ένα φιλμ που κάνει μια προσπάθεια να αναστήσει για μια στιγμή το γαλλικό αστυνομικό φιλμ που τόσο λατρεύουμε. Με την μικροέκπληξη αυτή στα μάτια, το φιλμ μας φάνηκε να έχει ένα ενδιαφέρον. Αναζωπυρώνει γλυκά εικόνες ενός σινεμά που έγραψε τη δική του ιστορία στην Ευρώπη. Προπαντός όταν οι νεαροί γάλλοι ντετέκτιβ της παρισινής αστυνομίας ανακρίνουν τη Μυριέλ (Σαντρίν Κιμπερλαίν) και προσπαθούν να στριμώξουν. Αυτή τους ξεφεύγει σα χέλι με τις ιστορίες που επινοεί. Γιατί οι ιστορίες είναι η ειδικότητά της. Αν και αισθητικός στο επάγγελμα φλυαρεί ακατάπαυστα και έχει την συνήθεια να επινοεί απίθανες ιστορίες. Όπως οτι έκανε αποτρίχωση στην κόρη του διαβόητου βασανιστή των Ες Ες Κλάους Μπάρμπι!

Εδώ και δύο δεκαετίες, είναι φανατική θαυμάστρια του Γάλλου τραγουδιστή Βενσάν Λακρουά (Λοράν Λαφίτ) και περνά τον ελεύθερό της χρόνο της ακούγοντας τα τραγούδια του και πηγαίνοντας στις συναυλίες του. Ώσπου, ένα βράδυ, ανοίγει την πόρτα της και βρίσκει τον Βενσάν να στέκεται στο κατώφλι για να της ζητήσει μια αναπάντεχη χάρη. Δέχεται χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όταν όμως θα καταλάβει πως έγινε συνεργός σε μια αποτρόπαια πράξη θα είναι πολύ αργά γι αυτήν. Παίρνει το παιχνίδι απάνω της και σαν αντιλόπη που τρέχει να ξεφύγει απ την τίγρη θα κάνει τα πάντα για να σώσει το τομάρι της. Μια ομάδα ντετέκτιβ θα την στριμώξει και θα προσπαθήσει να την κάνει να ομολογήσει πράγματα που δεν έχει κάνει. Η Μυριέλ θα αντισταθεί σθεναρά με όπλο της, την φαντασία της.

Τελικά αυτή η πικρόχολη ανατροπή στη ζωή της, θα την προσγειώσει στην γλυκιά καθημερινότητα απ την οποία όλο αυτό τον καιρό προσπαθούσε δημιουργικά να ξεφύγει είτε μέσα από τις ιστορίες της, είτε μέσα απ’ τη μουσική. Τέλος θα την κάνει να αναθεωρήσει τη πλαστή σχέση της με τους ματαιόδοξους σταρς και τα ρηχά είδωλα γενικότερα.

Με ένα καλογραμμένο στους διαλόγους μεν, αλλά δαιδαλώδες σενάριο που έχει κενά και αρκετά αναπάντητα ερωτήματα, η ταινία δεν κυλάει με σταθερό ρυθμό. ΄Ομως αυτό μας κάνει να το ξεχάσουμε η σαστισμένη ερμηνεία της Σαντρίν Κιμπερλαίν που κατορθώνει να μας κάνει να δούμε με αγάπη τη Μύριελ και να την ακολουθήσουμε στις απρόβλεπτες περιπέτειες που μπλέκει άθελά της. Η ταινία πήγε πολύ καλά στο γαλλικό box office

ΟΧΘΕΣ

• Σκηνοθεσία: Πάνου Καρκανεβάτου
• Παίζουν : Ανδρέα Κωσταντίνου, Έλενα Μαυρίδου, Γιάννης Καλατζόπουλος, Έκτορας Καλούδης, Ταξιάρχης Χάνος, Σίμος Τσακίρης, Κίμωνας Κουρής, Έφη Δρόσου, Τίμος Παπαδόπουλος, Ελένη Θυμιοπούλου

Τι Συμβαίνει:

Σ’ ένα σημείο στο χάρτη, όπου τα κύματα της ιστορίας ξεβράζουν ανθρώπινες ψυχές, σ’ ένα τοπίο όπου οι πρωταρχικές, αρχετυπικές, ανάγκες κινούν τους ανθρώπους, διασταυρώνονται συχνά ορισμένοι ασυνήθιστοι δρόμοι. Στους παράξενους δρόμους της αγάπης, μια λεπτή κόκκινη γραμμή καθορίζει την πορεία και τη διαδρομή μας.

Έβρος: Ένα ποτάμι σύνορο Ανατολής και Δύσης. Στη μία του όχθη υπάρχει ένα φονικό ναρκοπέδιο, το οποίο προσπαθεί να καθαρίσει μια διμοιρία φαντάρων ναρκαλιευτών. Ο Γιάννης είναι ένας από αυτούς. Ένας μοναχικός γητευτής του κακού και μυστηριώδης καλλιτέχνης του επίφοβου. Ένας πραγματικός αλτρουιστής «καμικάζι» που δεν διστάζει στιγμή να υψώσει το ανάστημά του μπροστά στο στόμα του Άδη. Οι νάρκες είναι εκεί μπροστά του. Τις βλέπει, τις νιώθει, σχεδόν τις αγγίζει, όμως ποτέ, μα ποτέ δεν τις φοβάται.

Τα βράδια συμμορίες περνούν παράνομους μετανάστες από το ποτάμι και κάποιες ώρες το ναρκοπέδιο λύνει τη σιωπή του στο σκοτάδι. Μια νέα γυναίκα, η Χρύσα, περνάει τα παιδιά απέναντι, προκειμένου να καταφέρει να εξασφαλίσει τα προς το ζην γι’ αυτή, για τον πατέρα της, αλλά και για το παιδί της, τον καρπό του παράνομου δεσμού της με τον Levo, που κάνει κουμάντο στη μαφία του ποταμού (αρχιμαφιόζο και συντονιστή της εν λόγω ανταλλαγής). Ένοχη σε κάθε της κοίταγμα και με ψυχή γλυκιά και ατίθαση, η Χρύσα, αργά η γρήγορα, θα βρεθεί στο διάβα του Γιάννη και τότε θα πρέπει πλέον να αναμετρηθεί με τη ματιά του «αγίου» της όχθης. Γιατί η μοίρα τους είναι κοινή και δεν είναι άλλη από το καθημερινό παιχνίδι με τον θάνατο.

Ο Γιάννης θα βρει την οικογένειά του κοντά στην Χρύσα και το παιδί της. Όμως ο δρόμος για την ευτυχία δείχνει τελικά αδιάβατος γι’ ατίθασες ψυχές σ’ αυτόν τον κόσμο. Η Χρύσα θα χαθεί κι ο Γιάννης θα απομείνει να προσπαθεί να καταλάβει τι είναι η αγάπη, περιμένοντας ένα θαύμα.