Νεκρά βρέφη σε κουφάλες δέντρων και ζόμπι που περιφέρονται στο χωριό - Ενα παράξενο θρησκευτικό έθιμο [εικόνες]

Θάβουν τα βρέφη μέσα στις κουφάλες των δέντρων. Σηκώνουν του νεκρούς από το τάφο και τους περιφέρουν μέσα στο χωριό. Οι ανατριχιαστικές αυτές θρησκευτικές τελετές και παραδόσεις επιβιώνουν ακόμα και σήμερα, στα βάθη της Ινδονησίας.

Για τη φυλή «Toraja» που ζει στο νησί «Sulawesi» στην Ινδονησία η περιφορά των νεκρών με την βοήθεια των ζωντανών είναι μια παράδοση αιώνων.

Είναι ένας τρόπος για να τιμήσουν τους νεκρούς συγγενείς τους και μάλιστα το εφαρμόζουν κάθε 3 χρόνια, τον Αύγουστο.

Ξεθάβουν τους νεκρούς συγγενείς τους και τους φοράνε καινούργια, καθαρά ρούχα. Στη συνέχεια τους περιφέρουν στο χωριό σαν ζόμπι.

Οταν ένα μέλος της φυλής πεθαίνει, η οικογένεια του εκλιπόντος, διοργανώνει μια σειρά από ταφικές τελετουργίες, γνωστές ως Rambu Soloq, οι οποίες διαρκούν πολλές μέρες. Η τελετή ταφής δεν πραγματοποιείται αμέσως και αυτό γιατί μια τυπική οικογένεια δεν έχει αρκετούς οικονομικούς πόρους για την πραγματοποίηση της. Και έτσι η οικογένεια περιμένει - εβδομάδες, μήνες ακόμα και χρόνια- έτσι ώστε να μαζέψει αρκετά χρήματα για να μπορέσει να ολοκληρώσει την ταφή. Στο μεταξύ ο θανών δεν θάβεται αλλά ταριχεύεται και παραμένει κάτω από την ίδια στέγη μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια. Μέχρι να γίνει η κηδεία δεν θεωρείται νεκρός αλλά άρρωστος.

Οταν τα χρήματα συγκεντρωθούν αρχίζει η τελετή που ξεκινά με τις θυσίες και την σφαγή βουβαλιών και χοίρων. Τα νεαρά αγόρια υπό τους ήχους της μουσικής συγκεντρώνουν το αίμα των ζώων που αναβλύζει σε σωλήνες από μπαμπού. Οσο πιο ισχυρός ο νεκρός τόσο περισσότερα ζώα θυσιάζονται.

Στη συνέχεια, έρχεται η πραγματική ταφή. Τα μέλη της φυλής Toraja σπάνια θάβονται στο έδαφος. Τοποθετούνται είτε σε σπηλιές σκαμμένες σε βραχώδη πλαγιές ενός βουνού ή σε ξύλινα φέρετρα κρεμασμένα πάνω σε ένα βράχο. Ενα ξυλόγλυπτο ομοίωμα, που ονομάζεται Tau tau και εκπροσωπεί τον θανόντα τοποθετείται συνήθως στο σπήλαιο εκεί που είναι θαμμένος ο νεκρός.

Τα μωρά που πεθαίνουν τοποθετούνται μέσα στο κορμό του δέντρου και η κουφάλα καλύπτεται με φύλλα από φοίνικα. Ο λαός πιστεύει ότι όταν η οπή σφραγιστεί, το δέντρο αρχίζει να επουλώνεται και το κορμάκι του παιδιού απορροφάται από αυτό.