Οι εξελίξεις στο «μέτωπο» της οικονομίας είναι θετικές για όλη σχεδόν την Ευρώπη, ωστόσο, το ελληνικό δράμα επισκιάζει τα καλά μηνύματα υποστηρίζουν οι Financial Times.
Σε δημοσίευμά τους οι FT αναφέρονται στις ενθαρρυντικές εξελίξεις σε Ιταλία και Γαλλία, αλλά και το μεγάλο βήμα στη Γερμανία με την αύξηση των μισθών, ενώ, επισημαίνουν ότι οι κίνδυνοι για τη Γηραιά Ηπειρο δεν είναι πια οικονομικοί αλλά πολιτικοί.
Μάλιστα, οι Financial Times κάνουν έναν παραλληλισμό αναφερόμενοι στο επιβλητικό χάλκινο άγαλμα του Ντονατέλο που παρουσιάζει τον Δαυίδ με ψάθινο καπέλο και βλέμμα νικητή πατώντας το κεφάλι του Γολιάθ.
«Εάν ζούσε σήμερα αυτός ο μεγάλος καλλιτέχνης ενδεχομένως να έμπαινε στον πειρασμό να δείξει την ευρωζώνη ως Γολιάθ, ντυμένη με κουστούμι να θριαμβεύει ενάντια στο Δαυίδ, έναν Έλληνα νέο που δεν φορά γραβάτα» σημειώνουν οι FT.
Οι Ευρωπαίοι έχουν το πάνω χέρι
Αυτή την εβδομάδα επιβεβαιώθηκε ότι οι Ευρωπαίοι πιστωτές έχουν το πάνω χέρι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι βρέθηκα και λύση για την κρίση χρέους. Η συμφωνία Αθήνας-εταίρων χαρακτηρίζεται από αμοιβαία έλλειψη εμπιστοσύνη, ενώ, η ελληνική οικονομία και το χρηματοπιστωτικό σύστημα τοποθετούνται, πλέον, πολύ πιο προσεκτικά από ότι πριν τις εκλογές.
Ωστόσο η συμφωνία δίνει το περιθώριο στην Ευρώπη να δημιουργήσει τις διάφορες εξελίξεις σε άλλους τομείς που πέρασαν απαρατήρητοι μπροστά στο ελληνικό δράμα.
Οι εξελίξεις αυτές δεν αλλάζουν το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη πολλά να διορθωθούν στην Ευρωζώνη, ωστόσο, υποδεικνύουν ότι υπάρχουν αχτίδες φωτός που φαίνονται αμυδρά μέσα από τα σύννεφα.
Ιστορική αύξηση μισθών στη Γερμανίας
Για παράδειγμα η Γερμανία, η οποία δέχεται πιέσεις από τους Ευρωπαίους (ακόμη περισσότερο από ΗΠΑ και ΔΝΤ) να ενισχύσει την εγχώρια ζήτηση ώστε να οδηγήσει σε εξισορρόπηση την οικονομία της Ευρωζώνης και να αποτρέψει την στροφή προς τον αποπληθωρισμό. Την περασμένη Τρίτη οι εργοδότες συμφώνησαν με το εργατικό συνδικάτο IG Metall για αύξηση μισθών 3,4%, συν μια εφάπαξ πληρωμή 150 ευρώ για τους εργαζόμενους του κρατιδίου της Βάδης-Βυτεμβέργης.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη μισθολογική αύξηση από το 2007 και υπερβαίνει κατά πολύ τον πληθωρισμό της Γερμανίας. Θα λειτουργήσει ως μοντέλο για τις εθνικές συμβάσεις εργασίας που καλύπτουν όχι μόνο τους υπόλοιπους 3,7 εκατ. εργαζομένους που εκπροσωπούνται από την IG Metall, αλλά και τους εργαζόμενους σε άλλους κλάδους, όπως η χημική βιομηχανία
Σύμφωνα με τους Financial Times οι υψηλότεροι μισθοί δεν θα σώσουν την Ευρωζώνη, αλλά θα συνεισφέρουν στην αποτροπή του αποπληθωρισμού και την ενίσχυση της εγχώριας ζήτησης στην ευρωζώνη μιας και η Γερμανία αντιστοιχεί σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 25% του ΑΕΠ της νομισματικής ένωσης.
Η Γερμανία είναι γνωστή ως έθνος αποταμιευτών αλλά, σύμφωνα με έρευνα του ινστιτούτου GfK, η προθυμία των Γερμανών να προβούν σε αγορές βρίσκεται τώρα στο υψηλότερο επίπεδο από το 2006. Αντίστοιχα, η προθυμία τους για αποταμίευση βρέθηκε σε ιστορικό χαμηλό.
Θετικά μηνύματα από Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία
Η Ισπανία είναι ήδη στο δρόμο της ανάκαμψης, καθώς η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 0,7% το τελευταίο τρίμηνο του 2014 (ο ταχύτερος ρυθμός των τελευταίων επτά ετών). Εν τω μεταξύ, τα τελευταία στοιχεία δείχνουν πως τα τραπεζικά δάνεια προς τον ιδιωτικό τομέα της Ευρωζώνης αυξήθηκαν τον Ιανουάριο για δεύτερο συνεχή μήνα.
Πάντως, η μεγαλύτερη ανησυχία της Ευρωζώνης εκτός από την Ελλάδα είναι η απροθυμία ή η ανικανότητα της Γαλλίας και της Ιταλίας (δεύτερη και τρίτη οικονομία στην Ευρωζώνη) να αδράξουν την ευκαιρία για μεταρρυθμίσεις και να αντιμετωπίσουν τα κατεστημένα συμφέροντα στις επιχειρήσεις, τα εργατικά συνδικάτα, τις επαγγελματικές τάξεις και την γραφειοκρατία. Ακόμη κι εδώ όμως, καταγράφεται κάποια πρόοδος.
Στην Ιταλία, ο πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, απέδειξε ότι ελέγχει το πολιτικό σκηνικό χειριζόμενος επιδέξια στην εκλογή του Σέρτζιο Ματαρέλα στην προεδρία της χώρας. Με αυτή τη νίκη αποκτά μεγαλύτερη ισχύ καθώς προετοιμάζεται να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις για τα εργασιακά και το εκλογικό σύστημα.
Αντίστοιχα Ολάντ και Βαλς κατάφεραν να εξουδετερώσουν μια «επανάσταση» στο σοσιαλιστικό κόμμα αυτό το μήνα περνώντας κάποιες μεταρρυθμίσεις από το Κοινοβούλιο. Ηταν η μεγαλύτερη επίδειξη αποφασιστικότητας από τότε που κέρδισαν οι Σοσιαλιστές τις εκλογές το 2012. Ο κ. Βαλς υπόσχεται τώρα να παρουσιάσει ένα πιο φιλόδοξο σχέδιο για την αναδιάρθρωση των βιομηχανικών σχέσεων και να δώσει αναπτυξιακά κίνητρα στις μικρές επιχειρήσεις.
Από την άλλη πλευρά, σημειώνουν οι FT, οι μεταρρυθμίσεις της Γαλλίας είναι ακόμη περιορισμένες και το Εθνικό Μέτωπο αποτελεί απειλή, ενώ, στην Ισπανία η πολιτική σταθερότητα και οι μεταρρυθμίσεις παραμένουν αβέβαιες εξαιτίας της ανόδου του Podemos.
Τέλος, οι Financial Times επισημαίνουν ότι εκτός Ευρωζώνης υπάρχουν δύο προκλήσεις. Το μέλλον της Βρετανία στην ΕΕ και η ουκρανική κρίση.