Το 2010, ένας άνδρας μπήκε σε τράπεζα στην Καλιφόρνια, ανακοίνωσε ότι στο σακίδιό του υπήρχε βόμβα και απαίτησε 2.000 δολάρια. Σαφώς και επρόκειτο για μία ανόητη, εγκληματική πράξη, αλλά ήταν ταυτόχρονα και αλτρουιστική κίνηση. Ηθελε να βοηθήσει ένα φίλο που περνούσε δύσκολα να πληρώσει το νοίκι του. Δεν ήταν ο μόνος.
Μία νέα μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι φτωχοί θα κλέψουν για να βοηθήσουν κάποιον άλλο, ενώ οι πλούσιοι το κάνουν για να ωφεληθούν οι ίδιοι. Σύμφωνα με την έρευνα, τα άτομα της ανώτερης κοινωνικής τάξης είναι πιο άπληστα, αδιάφορα και με τάση προς την απάτη από εκείνους που είναι λιγότερο ευνοημένοι.
Παλιότερες έρευνες είχαν αφήσει αναπάντητα κάποια ερωτήματα, όπως το αν οι πλούσιοι είναι περισσότερο ανήθικοι ή απλά εγωιστές, όπως επίσης το τι κάνει τους ανθρώπους να έχουν ηθική ή ανήθικη συμπεριφορά, ο πλούτος, η εκπαίδευση, ή το επάγγελμα.
Οι Ντέιβιντ Ντιμπό, Ντέρεκ Ράκερ και Ανταμ Γκαλίνσκι ασχολήθηκαν με αυτά τα ερωτήματα σε αρκετά πειράματα που θα δημοσιευτούν στο Journal of Personality and Social Psychology. Σε αυτά, διαπιστώθηκε ότι οι πιο πλούσιοι ή ισχυροί έλεγαν ψέμματα για να ωφελήσουν τον εαυτό τους, ενώ οι λιγότερο προνομιούχοι το έκαναν κυρίως για να ωφεληθεί κάποιος φίλος τους.
Επίσης, όσοι θεωρούσαν ότι ήταν πιο ισχυροί έδειχναν περισσότερο διατεθειμένοι να δείξουν ανήθικη συμπεριφορά. Την ίδια ώρα, εκείνοι που πίστευαν ότι δεν είναι τόσο προνομιούχοι, έδειχναν διατεθειμένοι να πουν ψέμματα προκειμένου να κερδίσει κάτι ένα τρίτο άτομο.
Αυτό εξηγείται εν μέρει από το γεγονός ότι οι πλουσιότεροι μπορούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αν τους πιάσουν να κάνουν κάτι ανήθικο, ενώ είναι περισσότερο επικεντρωμένοι στον εαυτό τους. Από την άλλη, οι πιο φτωχοί και κατά συνέπεια λιγότερο ισχυροί, νιώθουν την ανάγκη να βασιστούν ο ένας στον άλλο για να διαβιώσουν, για αυτό είναι και πιο συμπονετικοί.