Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι γεμάτη από μπαλώματα και από λύσεις τίποτα, και αυτό που κάνει είναι να υιοθετεί πολιτικές που κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί, αντί να το λύνουν, δημιουργώντας ψεύτικες ελπίδες.
Αυτό υποστηρίζει σε άρθρο του στο Reuters ο Τζον Λόιντ, συνιδρυτής τους Ινστιτούτου Reuters για τη μελέτη της δημοσιογραφίας και καθηγητής δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Προκειμένου να αποδείξει τον συλλογισμό βασίζεται σε δύο τρανταχτά (για τις αδυναμίες της ΕΕ απέναντι στις κρίσεις) παραδείγματα. Το πρώτο είναι το ουκρανικό, για το οποίο ο Λόιντ αναφέρει στο άρθρο του ότι η συμφωνία στο Μινσκ την περασμένη εβδομάδα αποτελεί ένα μπάλωμα και πως ο πόλεμος στην ανατολική Ουκρανία ποτέ δεν τελείωσε και πως στην ουσία η συμφωνία έγινε φτερό στον άνεμο μέσα σε ελάχιστες ημέρες.
«Η δεύτερη κρίση -η κρίση στο εσωτερικό της ΕΕ- είναι εκείνη της Ελλάδας», γράφει ο Βρετανός καθηγητής δημοσιογραφίας και κάνει λόγο για ακόμα ένα μπάλωμα, ήτοι τη συμφωνία της Παρασκευής στο Eurogroup. Ο Λόιντ αναφέρει ότι «η Ελλάδα έκανε σημαντικές υποχωρήσεις», δεδομένου ότι «ήρθε αντιμέτωπη με τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης οι οποίοι, σε πολλές περιπτώσεις, επέβαλαν τεράστια λιτότητα».
Η κοινή δήλωση μετά το Eurogroup ήταν γεμάτη αισιοδοξία, αλλά ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες
«Η κοινή τους δήλωση ήταν πλαισιωμένη από αισιοδοξία, αλλά ενσωμάτωνε ταυτόχρονα δύο μεγάλες προϋποθέσεις» σχολιάζει ο Βρετανός καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφρόδης και συμπληρώνει ότι η μία κρύβεται στις δηλώσεις του προέδρου του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, που έκανε λόγο για «ανάκτηση της εμπιστοσύνης».
«Για την ακρίβεια» επισημαίνει στο άρθρο του στο Reuters ο Λόιντ, πρόκειται για τη «δημιουργία μιας εμπιστοσύνης που ποτέ δεν υπήρχε μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών». Η δεύτερη προϋπόθεση είναι ένα «στενό τελεσίγραφο» γράφει, αναφερόμενος στη λίστα με τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να παραδώσει μέχρι απόψε τα μεσάνυχτα η ελληνική κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, προκειμένου να παραταθεί για ακόμη τέσσερις μήνες το τρέχον πρόγραμμα.
Αν η συμφωνία της Παρασκευής δεν είναι μπάλωμα, τότε τι είναι;
«Αν αυτό δεν είναι μπάλωμα, τότε τι είναι;», αναρωτιέται ο Λόιντ, ο οποίος προειδοποίησε τους αναγνώστες του «να μην παραξενευτούν αν αυτό δεν κρατήσει μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο».
Παράλληλα, ο Τζον Λόιντ χαρακτηρίζει τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης ως μια «σθεναρή, αλλά ταυτόχρονα εφηβική περιφρόνηση απέναντι στην Τρόικα, την οποία έχει συνδέσει με τις μεταρρυθμίσεις που συνοδεύουν τα δάνεια».
Στη συνέχεια παραθέτει τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για αύξηση του κατώτατου μισθού και τερματισμό της λιτότητας, ενώ κάνει και ειδική αναφορά στη συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο ελληνικό Κοινοβούλιο λίγο πριν η κυβέρνηση λάβει τη δεδηλωμένη. Μέσα σε όλα, σχολιάζει ο Λόιντ, αναφέρθηκαν και οι πολεμικές αποζημιώσεις.
Το Eurogroup αγνόησε τη δημοκρατική εντολή των Ελλήνων
«Οι Ελληνες έχουν πολλές φορές υπερθεματίσει για το γεγονός ότι έχουν μια δημοκρατική εντολή για να πάρουν αυτό που θέλουν από την Ευρώπη» γράφει ο καθηγητής δημοσιογραφίας στην Οξφόρδη και επισημαίνει ότι από τις πρώτες ερωτήσεις που δέχθηκε ο Ντάισελμπλουμ μετά το τέλος της συνεδρίασης του Eurogroup της Παρασκευής και μάλιστα όχι από έλληνα δημοσιογράφο ήταν: «Ευτελίσατε την ελληνική δημοκρατία;» για να πάρει την απάντηση πως η Ελλάδα είναι μέλος μιας κοινότητας κυβερνήσεων με διαφορετικές εντολές η κάθε μία, αλλά όλες με ποσοστό συμμετοχής στο ευρώ και εν τέλει στην κρίση -και κατά συνέπεια η εντολή του ενός δεν μπορεί να υπερκαλύψει τις κρίσεις των υπολοίπων.
Στην πραγματικότητα η ελληνική κυβέρνηση δεν ήταν ποτέ σε θέση να ζητήσει αυτά που ζήτησε
Ο Λόιντ αναφέρει πως αυτή η απάντηση είναι «ένα πολύτιμο σημείο». «Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας δεν ήταν ποτέ σε θέση να ζητήσει αυτά που ζήτησε» και υπενθύμισε μέρος των δηλώσεων της Κριστίν Λαγκάρντ η οποία είχε μεταξύ άλλων, υποστηρίξει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να συνεργαστεί με τους εταίρους να προχωρήσει στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και στην πάταξη της διαφθοράς, αντί να χάσει έναν μήνα... φλυαρώντας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα και κυνικά αναπτέρωσε τις ελπίδες του χτυπημένου από τη λιτότητα ελληνικού λαού
«Και εκεί είναι που κρύβεται ο κύριος λόγος που όλο αυτό μπορεί να αποτύχει» γράφει ο Τζον Λόιντ. «Ο ΣΥΡΙΖΑ, σκόπιμα και κυνικά, αύξησε τις ελπίδες ενός λαού άσχημα χτυπημένου από τη λιτότητα, την ανεργία και τις περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και τώρα πρέπει να γυρίσει στους ψηφοφόρους του και να πει ότι τελικά οι υποσχέσεις σήμαιναν πολύ λίγα» αναφέρει και αναρωτιέται: «Για πόσο ακόμα θα μπορεί να διατηρεί την εμπιστοσύνη των υποστηρικτών του, αλλά και ολόκληρου του λαού ενόσω προσπαθεί να κερδίσει κάτι παραπάνω από τους Ευρωπαίους εταίρους;». Αυτό είναι κατά τον Βρετανό καθηγητή «το κυριότερο ερώτημα των επόμενων ημερών, μέσα στις οποίες (η κυβέρνηση) πρέπει να δεσμευτεί στη συνέχιση σκληρών μεταρρυθμίσεων».
«Το μπάλωμα έγινε. Ωστόσο πιθανότατα δεν θα αντέξει» καταλήγει ο Τζον Λόιντ.
