Η λευκή σημαία σηκώθηκε στην Αθήνα. Η Ελλάδα υπέκυψε στην έντονη πίεση των εταίρων της στην Ευρωζώνη και θα επιμείνει στη λιτότητα. Αν και πριν από τρεις εβδομάδες ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για το τέλος του δημοσιονομικού πνιγμού που υφίσταται η Ελλάδα, τώρα η κυβέρνηση στέλνει μήνυμα για ειρήνη.
Ο Guardian προσπαθεί να «διαβάσει» πίσω από τις γραμμές του ελληνικού αιτήματος για παράταση του προγράμματος, αλλά και την παγωμένη αντιμετώπιση από την πλευρά της Τρόικα και ειδικά των Γερμανών. Για όλα υπάρχει μια εξήγηση, και αυτή που δίνει η βρετανική εφημερίδα είναι ότι η Τρόικα δεν ήθελε ποτέ να διαπραγματευτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ενδιαφερόταν μόνο για συνθηκολόγηση.
Από την πλευρά της Ελλάδας η υπαναχώρηση είναι δεδομένη, σημειώνει ο Guardian: «Δεν υπάρχει πλέον η προσποίηση ότι το σχέδιο διάσωσης πρέπει να αντικατασταθεί από μια δανειακή σύμβαση που δεν θα δεσμεύει κανέναν. Η μισητή Τρόικα θα παρακολουθεί την οικονομία της Ελλάδας για τους επόμενους έξι μήνες, κάτι που ήταν ανάθεμα για τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα. Από την άλλη, η ελληνική κυβέρνηση έχει κάποιες απαιτήσεις. Θέλει να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία ανάπτυξης για τα τέσσερα χρόνια μέχρι το 2019 που ζητά για την ελάφρυνση του χρέους, σύμφωνα με τους όρους της δανειακής σύμβασης που υπεγράφη τον Νοέμβριο του 2012. Και επίσης θέλει να είναι σε θέση να λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που προκλήθηκε από την κατάρρευση του 25% της οικονομίας κατά τα τελευταία πέντε χρόνια».
Λογικές απαιτήσεις, δεν τις δέχεται η Ευρώπη
Κατά τον Guardian, όλες αυτές οι απαιτήσεις της ελληνικής πλευράς είναι απολύτως λογικές. Ωστόσο, είναι απίθανο ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει κάτι από αυτά που ζητάει. Και αυτό διότι η υπόλοιπη Ευρώπη δεν θέλει πραγματικά να διαπραγματευτεί με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Γιάνη Βαρουφάκη. Θέλει συνθηκολόγηση.
Υπάρχουν δύο λόγοι που ο Τσίπρας βρίσκεται σε μειονεκτική θέση και δεν μπορεί να έχει μεγάλο περιθώριο ελιγμών. Ο πρώτος είναι η φυγή κεφαλαίων που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα και η άμεση εξάρτηση από τη χρηματοδότηση μέσω του ELA, άρα από την ΕΚΤ. Αυτή η υποστήριξη ζωής θα μπορούσε να διακοπεί ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Δεύτερος λόγος είναι ότι η Ελλάδα δεν χρησιμοποίησε ποτέ το ισχυρό όπλο της, που ήταν η απειλή ότι θα φύγει από το ευρώ. Αν υπήρχε αυτή η απειλή, είναι δεδομένο πως πολλοί θα το σκέφτονταν περισσότερο στις συζητήσεις που θα είχαν με την Αθήνα. Θα ήθελε άραγε η Μέρκελ να μείνει στην Ιστορία ως η καγκελάριος που επί των ημερών της έγινε το ευρωπαϊκό ατύχημα;
Χωρίς αυτή την απειλή, η υπόλοιπη Ευρώπη δεν έχει να προσφέρει τίποτα στον Τσίπρα. Ίσως κάποιες πινελιές να δοθούν, αλλά σίγουρα όχι περισσότερα χρήματα. Μετά από τις πολλές προσδοκίες που δημιούργησε πριν από ένα μήνα, ο Τσίπρας θα έχει πιθανώς ένα πραγματικό πρόβλημα πώς θα «πουλήσει» στο εσωτερικό αυτή την εξέλιξη.