Ταινίες της εβδομάδας [κριτική & τρέιλερ]

Σουπερ ταινίες με ρεκόρ εισπράξεων αλλά και ο χαριτωμένος Μπομπ ο Σφουγκαράκης σας καλούν στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα. Πρώτο και καλύτερο το συγκλονιστικό «Διαζύγιο» της Βίβιαν Αμσαλέμ. Ο Κλιντ Ίστγουντ στα 83 του μας δίνει ακόμα μια πατριωτική ταινία για έναν θρύλο που δίχασε την Αμερική κι έκανε ρεκόρ εισπράξεων. Ενδιαφέρουσα η κινηματογραφική εβδομάδα που ξεκίνησε, με λίγες ταινίες αλλά καλές.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ - Δράμα/ΗΠΑ (2014)

• American Sniper
• Σκηνοθεσία : Κλιντ Ίστγουντ
• Παίζουν : Μπράντλεϋ Κούπερ, Σιέννα Μίλερ, Μπεν Ριντ, Σάμι Σέικ, Τζέηκ Μακντόρμαν, Έρικ Κλόουζ.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Το Χόλιγουντ όταν καταπιάνεται με τον πόλεμο έχει μια εμμονή με τον πατριωτισμό. Πώς να δείξει ότι ο πόλεμος αυτός γίνεται για καλό σκοπό. Για να μην έρθει ο ιμάμης στο Σαν Ντιέγκο λέει κάποια στιγμή ο Κρις Κάιλ! Οι εχθροί αποκαλούνται άγριοι άσχετα αν πολεμούν για τη πατρίδα τους. Ο αμερικανός στρατιώτης όπου πολεμάει το κάνει για καλό. Όσοι τον εμποδίζουν καλά κάνουν και πεθαίνουν. Απλά πράματα που όμως πρέπει να ειπωθούν και ο Ίστγουντ δε κολλάει, τα λέει χύμα για να δικαιολογήσει τη σκοτεινή πλευρά του στρατιώτη που περηφανεύεται πως σκότωσε 220 ιρακινούς! Παράπλευρες απώλειες...

Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Ο Κρις Κάιλ είναι ένας θρύλος. Είναι ένας ελεύθερος σκοπευτής του στρατού των ΗΠΑ που προστατεύει τους συμπατριώτες του καθώς αυτοί μάχονται στο έδαφος του Ιράκ. Αυτός ταμπουρωμένος κάπου ψηλά προσπαθεί να προλάβει τις μικρές αλλά θανατηφόρες ενέδρες των ανταρτών της ιρακινής αντίστασης. Έχει εξολοθρεύσει πάνω από 160 αντιπάλους και έχει σώσει τη ζωή δεκάδων στρατιωτών.

Ο Κλιντ Ίστγουντ στα 83 εξακολουθεί να σκηνοθετεί να εργάζεται και να γυρίζει ταινίες ψάχνοντας το καλύτερο απ το καλό, το πρωτότυπο απ το χειλιοειπωμένο. Εδώ κάνει ένα ακόμα βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση προσπαθώντας να αναδείξει εκτός απ τον στρατιώτη θρύλο και την πλευρά του All American οικογενειάρχη που κατατρώγει τον Κρις καθώς ο πόλεμος τον έχει εθίσει σε τέτοιο βαθμό ώστε πολλές φορές να τον προτιμά απ την οικογενειακή γαλήνη. Ο Κρις Κάϊλ επέστρεψε στο Ιράκ σκοτώνοντας αντιπάλους 4 φορές!!

Ο Ίστγουντ επιμένει σωστά στο να δείξει αυτή την ισορροπία τρόμου που υφίσταται μέσα στον Κάιλ καθώς ο νόμιμος φόνος έχει γίνει η δεύτερη του φύση που την πολεμά μόνο όταν βρίσκεται τυλιγμένος ανάμεσα στην οικογενειακή θαλπωρή. Ο Ιστγουντ προτιμά να δείξει τον Κάιλ και στο μέτωπο του Ιράκ αλλά και στα οικογενειακά χαρακώματα. Έτσι η ταινία προσπαθώντας να πατήσει σε δύο βάρκες στο τέλος χάνει την ισορροπία της και δε γίνεται ούτε ταινία πολεμική, ούτε ταινία ενός χαρακτήρος με βαθύ προσωπικό δράμα!

Απ τη δύσκολη θέση την βγάζει ο Μπραντλεϊ Κούπερ που υποδύεται άριστα, με μέτρο και σωφροσύνη τον all American Hero, στακάτα και χωρίς πολλές υπερπατριωτικές αρλούμπες. Με την ερμηνεία του είτε σημαδεύοντας ένα παιδί στο Ιράκ, είτε αγκαλιάζοντας το παιδί του στο Τέξας, μας ρίχνει γλυκιά στάχτη στα μάτια ώστε να παραβλέψουμε μια συμπόνια κι ένα διδακτισμό που δεν μπορεί να αποφύγει ο all American director Κλιντ Ίστγουντ. Γι αυτό και ο Κούπερ ακόμα μια φορά πήρε πανηγυρικά την υποψηφιότητα του πρώτου ανδρικού ρόλου στα φετινά Όσκαρ που ξεκινούν τα ξημερώματα της Καθαράς Δευτέρας. Μια ταινία με ακόμα πέντε υποψηφιότητες, για τη συλλογή σας...

ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ - Δικαστικό Δράμα / Ισραήλ (2014)

Gett:The Trial of Viviane Amsalem

Σκηνοθεσία : Ρόνιτ και Σλόμι Έλκαμπετζ

Παίζουν : Ρόνιτ Έλκαμπέτζ, Σιμόν Αμπκαριάν, Σασόν Γκαμπάι, Ζεεβ Ρέβας, Γκάμπι Αμρανί

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Αναπάντεχα καλό και αβάσταχτα δραματικό, ένα φιλμ που μας έρχεται απ΄το Ισραήλ που δεν σταματά να μας εκπλήσσει με την ευρηματική και άτακτη κινηματογραφική του παραγωγή. Οι σκηνοθέτες, χωρίς εφφέ, με απλά κινηματογραφικά μέσα και απέριττο σκηνοθετικό τέμπο δημιουργούν ταινίες σαν παλιοί τεχνίτες του σινεμά. Έχουν βρει ρυθμό, έχουν βρει τρόπο και προχωρούν.

Εδώ οι δύο σκηνοθέτες ξεκινούν από κάτι απλό. Η Βίβιαν θέλει να πάρει διαζύγιο απ΄τον άντρα της, όμως τα πάντα είναι εναντίον της. Οι νόμοι, τα ήθη, η ανδροκρατούμενη εβραϊκή εξουσία. Τρία χρόνια παλεύει κάνοντας αιτήσεις διαζυγίου όμως οι ραβίνοι και κυρίως ο άνδρας της, δεν της το δίνουν. Μια κοινωνία με διαφορετικούς Νόμους απ αυτούς που έχουμε συνηθίσει. Εκεί δεν υπάρχει πολιτικός γάμος. Μόνο οι Ραβίνοι νομιμοποιούν ένα γάμο και μόνο αυτοί μπορούν να τον διαλύσουν, όμως μόνο με τη συγκατάθεση του συζύγου. Και φαίνεται πως η συγκατάθεση του συζύγου είναι πιο δυνατή κι απ το δικαστήριο!

Η ταινία ακολουθεί την Βίβιαν Αμσαλέμ σε όλο τον δικαστικό της αγώνα καθώς μάχεται σθεναρά με το δικηγόρο της να ανατρέψει τα αδιασάλευτα ταμπού της εβραϊκής κοινωνίας και να πάρει το πολυπόθητο Gett. Το διαζύγιο. Η σκηνοθεσία όμως κάνει κάτι περισσότερο. Μας δίνει την καλύτερη θέση για να παρατηρήσουμε τη σύγχρονη εβραϊκή κοινωνία και να καταλάβουμε πολλά για το πως λειτουργεί.

Ο άνδρας της Βίβιαν κατέχει κάποια εξέχουσα θέση στην τοπική συναγωγή. Αυτό δεν τον αφήνει να παραδεχθεί δημόσια πως ο γάμος του με τα τρία παιδιά είναι αποτυχημένος. Εγκλωβισμένος κι αυτός στην ορθόδοξη πειστική εικόνα που πρέπει να δείχνει, κουβαλά το μαρτύριο του και το μαρτύριο της γυναίκας του όσο πιο μακριά μπορεί. Η Βίβιαν όμως είναι πιο ρεαλίστρια. Καταλαβαίνει πως το Gett όσο οδυνηρό και να είναι αποτελεί μια κάποια λύση σε μια ανυπόφορη συμβίωση. Αποφασίζει να το διεκδικήσει με κάθε μέσο και ενάντια στην ορθόδοξη εβραϊκή πρακτική. Η Σλόμι Έλκαμπεζ σαν Βίβιαν χωρίς μελοδραματισμούς και αφέλειες, μόνο με το βλέμμα της είτε στο κοντινό είτε στο γενικό πλάνο αποδίδει το δράμα, στις σωστές διαστάσεις χωρίς κοινοτοπίες και υπερβολές. Είναι αξιοπρόσεκτα τέλεια. Μια απλή ταινία, στην κατασκευή της, γυρισμένη μόνο σε δικαστικές αίθουσες, καθόλου φλύαρη, αποδίδει με λεπτομέρεια υφάντρας το σύγχρονο δράμα της ανεξαρτητοποίησης μιας γυναίκας σε ένα ανδροκρατούμενο αναχρονιστικό κράτος. Όμως και οι δύο πρωταγωνιστές αποδίδουν με ειλικρίνεια τις ταξικές και θρησκευτικές παραμέτρους αποφεύγοντας συνταγές και κλισέ με δεινότητα και χάρη πρωταθλητή σκιέρ! Κορυφαία αναμέτρηση μεταξύ τους, η τελική σκηνή. Όλα τα λεφτά που λένε...

ΜΠΟΜΠ ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΚΗΣ ΕΞΩ ΑΠ' ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ - (2014)

• The Spongebob movie: Sponge out of Water
• Σκηνοθεσία : Τομ Τίμπιτ, Μάικλ Μίτσελ

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Από την Paramount Animation και την Nickelodeon Movies έρχεται η ολοκαίνουργια ταινία animation "Μπομπ Σφουγγαράκης: Έξω Απ' Τα Νερά Του". Μια σπαρταριστή περιπέτεια, και σε 3D, που είναι τόσο έξαλλη κι αστεία όσο ο τίτλος της, καθώς, για πρώτη φορά, ο Μπομπ Σφουγγαράκης ο Τετραγωνοπαντελονής, το πιο διάσημο θαλάσσιο ασπόνδυλο, βγαίνει στη στεριά για την πιο υπερ-ηρωική του περιπέτεια.

Η ζωή στο Βυθό του Μπικίνι δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη για τον αιώνια αισιόδοξο Μπομπ Σφουγγαράκη και τους φίλους του: τον πιστό αστερία Πάτρικ, τον σαρδόνιο Καλαμάρη, την επιστήμονα σκίουρο Σάντι και τον οστρακόδερμο καπιταλιστή κύριο Καβούρη. Όταν, όμως, κλέβουν τη σούπερ μυστική συνταγή των Καβουροπάτι, οι αιώνιοι αντίπαλοι, ο αθώος και αφελής Μπομπ Σφουγγαράκης και ο κυνικός Πλαγκτόν, πρέπει να συνεργαστούν σε ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο και να τιθασεύσουν τις εσωτερικές τους υπερδυνάμεις ώστε να πολεμήσουν τον σατανικό πειρατή Μπεργκερογένη με τα ίδια του τα σχέδια για τις νόστιμες λιχουδιές.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΑΞΙΜ ΓΚΟΡΚΙ

• Σκηνοθεσία : Μαρκ Ντονσκόι
• Παίζουν : Αλεξέι Λιάρτσκι, Βαρβάρα Μασαλιτίνοβα, Μιχαήλ Τρογιανόφσκι, Αλεξάντρ Ζούκωφ

Μια ωραία ευκαιρία να ξαναδούμε το πρώτο μέρος της τριλογίας πάνω στα παιδικά και νεανικά χρόνια του Μαξίμ Γκόρκι, που μαζί με την Τριλογία του Μαξίμ των Κόζιντσεφ και Τράουμπεργκ, αποτελεί την κορυφαία έκφραση του ποιητικού ρεαλισμού στο σοβιετικό κινηματογράφο του ’30. Ο Μάρκ Ντονσκόι, ο βάρδος της επαρχιακής Ρωσίας, δεν ενδιαφέρεται για μια μνημειακή βιογραφία του μεγάλου συγγραφέα( που πέθανε ένα χρόνο πριν την ολοκλήρωση του πρώτου μέρους). Μακριά από το ρητορικό και δημαγωγικό ύφος των περισσότερων ταινιών του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και χωρίς τις γνωστές πολιτικολογίες που ενοχλούν τον σημερινό θεατή. Η Τριλογία του Μαξίμ Γκόρκι είναι μια πιστή αναπαράσταση της ζωής του λαού στην επαρχία της Τσαρικής Ρωσίας του 19ου αιώνα: οι σκονισμένοι και λασπωμένοι δρόμοι, τα καπηλειά, οι οικοτεχνίες όπου οι εργάτες δουλεύουν σαν ζώα, οι αλήτες του λιμανιού, οι λαϊκές γιορτές και αγορές, οι μεθυσμένοι που δέρνουν δημόσια τις γυναίκες τους, οι πεισματάρηδες γέροι, οι γριές με τις δοξασίες τους, οι σπιούνοι του τσάρου, οι αμφισβητίες-φοιτητές, οι πολιτικοί εξόριστοι, με λίγα λόγια η μεγαλοσύνη αλλά και η σκληρότητα του Ρώσου, η μιζέρια και γενναιοδωρία του, το πείσμα και η δειλία του, ο σκοταδισμός και η δίψα του για γνώση.

Ο Ντονσκόι τρέφει έναν απέραντο θαυμασμό για τον απλό άνθρωπο και την κάθε είδους εκδήλωση(θετική ή αρνητική) που ξεκινά απ’ αυτόν, η οποία ορισμένες στιγμές αγγίζει τα όρια της μυστικιστικής λατρείας. Ωστόσο δύσκολα θα μπορούσαμε να τον κατηγορήσουμε για νατουραλιστή( όπως ο Ζολά). Μέσα από τις εικόνες του οπερατέρ Πιότρ Ερμόλιωφ ζωντανεύει με εκπληκτική γλαφυρότητα η ψυχολογία και νοοτροπία ενός λαού, αλλά και ο κοινωνικός χώρος, το περιβάλλον που προσδιορίζουν αυτή τη συγκεκριμένη συμπεριφορά του. Πρόκειται για το σκληρό «Πανεπιστήμιο της ζωής» που θα διαμορφώσει το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του Μαξίμ Γκόρκι και θα του δώσει τα πρώτα ερεθίσματα για να αρχίσει να γράφει.