Στις πρόβες της περίφημης Φιλαρμονικής της Βιέννης που μαγεύει και την Αθήνα [εικόνες]

Κάθε μεσημέρι Πρωτοχρονιάς καθηλώνει εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον κόσμο για την καθιερωμένη συναυλία της. Ολη τη χρονιά σαρώνει με συναυλίες και προγράμματα ανά τον κόσμο. Η περίφημη Φιλαρμονική της Βιέννης έρχεται τώρα στην Ελλάδα.

Λίγο πριν τη συναυλία με τις Συμφωνίες του Μπραμς που θα παρουσιάσει στο Μέγαρο Μουσικής την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου και τη Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου υπό τη μουσική διεύθυνση του Daniele Gatti, η Φιλαρμονική ανέβασε στο facebook φωτογραφίες από τις πρόβες για τη συγκεκριμένη συναυλία.

Συγκεκριμένα τις πρόβες για το σύνολο των συναυλιών με συμφωνίες Μπραμς που θα δώσουν ξεκινώντας από τη Βιέννη και συνεχίζοντας σε Αθήνα, Αμβούργο, Μόναχο και Νέα Υόρκη. Ξεχωρίζει ο μαέστρος Maestro Gatti που τα τελευταία χρόνια έχει διευθύνει περισσότερες από 60 συναυλίες της Φιλαρμονικής της Βιέννης.

Τι θα ακούσουμε στην Αθήνα
Η Φιλαρμονική της Βιέννης, στην πρώτη της συναυλία (15/2), θα ερμηνεύσει τις Συμφωνίες αρ. 3, έργο 90 και αρ. 1, έργο 68. Στη δεύτερη συναυλία (16/2), το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει τις Συμφωνίες αρ. 2, έργο 73 και αρ. 4, έργο 98.
Ο Γιοχάννες Μπραμς (1833-1897), μια από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες της μουσικής του 19ου αιώνα, άσκησε αποφασιστικής σημασίας επιρροή στους σύγχρονους και μεταγενέστερους ομότεχνούς του. Καταπιάστηκε με τη σύνθεση συμφωνιών σε ώριμη ηλικία και ασχολήθηκε με τη συγκεκριμένη φόρμα μια περίπου δεκαετία (έως το 1885). Τα τέσσερα συμφωνικά του έργα είναι γραμμένα σε κλασικά ρομαντικό ύφος. Ο Μπραμς ολοκλήρωσε την Πρώτη του συμφωνία, ύστερα από εικοσαετή προετοιμασία το 1876, καθώς ήθελε να ξεπεράσει τα συνθετικά πρότυπα της συμφωνικής γραφής του Μπετόβεν, αν και ο διάσημος μαέστρος Χανς φον Μπύλοφ που τη διηύθυνε στην πρώτη της εκτέλεση, αναφέρθηκε σε αυτήν αποκαλώντας την «Η δεκάτη συμφωνία του Μπετόβεν». Η Συμφωνία αρ. 2, έργο 73, που γράφτηκε μέσα σε μόλις λίγους μήνες στα 1877 και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά την ίδια χρονιά στη Βιέννη, είναι πλημμυρισμένη από φως και μελωδικότητα. Γι’ αυτό και κάποιοι της έδωσαν το προσωνύμιο «Ποιμενική», αν και δεν έχει κοινά σημεία με την ομώνυμη συμφωνία του Μπετόβεν. Τρία χρόνια μετά τη Δεύτερη συμφωνία του, ο γερμανός μουσουργός άρχισε να επεξεργάζεται τη Συμφωνία αρ. 3, έργο 90, που ολοκληρώθηκε το 1883 και σημείωσε τεράστια επιτυχία, με αποτέλεσμα, πολύ γρήγορα, το έργο να γίνει γνωστό και στην Αμερική.

Ένας από τους πρώτους που την άκουσαν ερμηνευμένη στο πιάνο από τον ίδιο τον Μπραμς ήταν ο Ντβόρζακ, ο οποίος τη θεωρούσε ως ένα έργο «απίστευτης ομορφιάς». Η Τέταρτη και τελευταία συμφωνία του Γιοχάννες Μπραμς, η οποία είναι μία από τις σπουδαιότερες του 19ου αιώνα, πρωτοπαρουσιάστηκε στις 25 Οκτωβρίου 1885 υπό τη διεύθυνση του ίδιου του συνθέτη, ο οποίος είχε αρχίσει να τη γράφει ένα χρόνο νωρίτερα. Ως συμφωνικό έργο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω της ευαίσθητης ισορροπίας του ανάμεσα στον Κλασικισμό και τον Ρομαντισμό.