Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για το τι μπορεί να επακολουθήσει από την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να σταματήσει να δέχεται ως ενέχυρο τα ελληνικά ομόλογα αρχής γενομένης από τις 11 Φεβρουαρίου παραθέτει ο Economist.
Το βρετανικό περιοδικό επέλεξε τον λιτό τίτλο με τη διττή σημασία «The enforcer». Στα ελληνικά σημαίνει «το όργανο, ο εφαρμοστής», αλλά μεταφορικά μεταφράζεται ως «σκοτώστρας»,κοινώς εξολοθρευτής ή «παίκτης». Ολες οι ερμηνείες ταιριαστές για την ΕΚΤ για την οποία το οικονομικό περιοδικό παραθέτει τους τρόπους με τους οποίους «μπορεί να υπαγορεύσει τους όρους της στην ελληνική κυβέρνηση».
Λίγο-πολύ η ανάλυση, τουλάχιστον στην αρχή δεν έχει πληροφορίες που δεν ακούσαμε τις τελευταίες δύο ημέρες, όμως το Economist προς το τέλος δίνει ένα tip παραπάνω για το τι μπορεί να κάνει ακόμα η ΕΚΤ, προκειμένου να πιέσει τη νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα, όπως έκανε το 2010 με την Ιρλανδία και το 2013 με την Κύπρο. Ομως πριν από αυτό, σχολιάζει φλεγματικά το γεγονός πως λίγες ώρες μετά τη συνάντηση του Γιάνη Βαρουφάκη με τον Διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, συνάντηση την οποία ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών χαρακτήρισε «καρποφόρα», πως «υπάρχουν γλυκά και πικρά φρούτα».
Η εξάρτηση των τραπεζών από τον ELA αφήνει την ελληνική κυβέρνηση στο έλεος της ΕΚΤ
Οπως αναφέρει το βρετανικό περιοδικό, μετά την απόφαση της ΕΚΤ, «η αυξανόμενη εξάρτηση από τον ELA κάνει τις (ελληνικές) τράπεζες, και συνεπώς την ελληνική κυβέρνηση ευάλωτη». Το περιοδικό δε, επικαλείται την εκτίμηση του Καρλ Γουέλ, οικονομολόγου στο Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, ο οποίος θεωρεί ότι «η ΕΚΤ έχει τεράστια ευχέρεια πάνω στον ELA και στο κατά πόσο του επιτρέπει (να παρέχει ρευστό) αλλά και πότε να το αποσύρει». Ετσι, σύμφωνα με αυτή την πληροφορία, «η ολοένα και αυξανόμενη εξάρτηση από τον μηχανισμό έκτακτης παροχής ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών αφήνει την κυβέρνηση στο έλεος της ΕΚΤ, την ώρα που προσπαθεί να διαπραγματευτεί το πρόγραμμα διάσωσής της».
Το έχει ξανακάνει στην Ιρλανδία το 2010 και στην Κύπρο το 2013
Τέλος, ο Economist παραθέτει δύο παραδείγματα από την «πραγματική ζωή» για να ενδυναμώσει το επιχείρημα πως η ΕΚΤ μπορεί να υπαγορεύσει τους όρους της στην όποια κυβέρνηση με το τραπεζικό της σύστημα σε κρίση, προσπαθήσει να αλλάξει το παιχνίδι.
Το 2013, η Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα «είχε ανακοινώσει πως θα σταματούσε την παράταση του ELA στις κυπριακές τράπεζες μέσα σε ελάχιστες ημέρες αν η Κύπρος δεν έμπαινε σε ένα πρόγραμμα διάσωσης, που θα εξασφάλιζε τη φερεγγυότητά τους. Αυτό ανάγκασε την κυπριακή κυβέρνηση να αποδεχτεί ένα αμφιλεγόμενο πρόγραμμα διάσωσης». Το ίδιο συνέβει και με την Ιρλανδία το 2010, υπενθυμίζει το βρετανικό περιοδικό. «Η απειλή ότι θα διακοπεί ο ELA επίσης, ανάγκασε την Ιρλανδία να μπει σε πρόγραμμα διάσωσης το 2010».
Μπορεί ο Βαρουφάκης να είναι ειδικός στη θεωρία των παιγνίων, αλλά ο Ντράγκι την εφαρμόζει στην πράξη
Τέλος, σχολιάζει το άρθρο: «Ακόμα και μια απόφαση να τεθεί πλαφόν στα κεφάλαια που θα διαθέτει ο ELA μπορεί να έχει δραματικό αποτέλεσμα, δεδομένου ότι θα ήταν πιθανό να προκαλέσει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων και περιορισμούς στις αναλήψεις (μετρητών) από τις τράπεζες. Ο κ. Βαρουφάκης μπορεί να είναι ειδικός στη θεωρία των παιγνίων, αλλά ο κ. Ντράγκι την εφαρμόζει στην πράξη».
To περιοδικό σχολιάζει παραθέτοντας τη φωτογραφία από τις ουρές στην Τράπεζα Κύπρου μία ημέρα μετά την απειλή Ντράγκι: «Η τελευταία φορά που κάποιος τα έβαλε με τον Ντράγκι».