Χωρίς τον πλούτο προηγουμένων εβδομάδων ανοίγει αυτό το κινηματογραφικό επταήμερο με μια τουρκική ταινία να κλέβει τις εντυπώσεις κι ένα ιστορικό δράμα για τους αγώνες του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να ζητά την προσοχή σας. Για τους φανατικούς του Φανταστικού Κινηματογράφου υπάρχει το Πεπρωμένο της Τζούπιτερ με εξαιρετικής αισθητικής οπτικά εφέ.
ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΗΣ ΤΖΟΥΠΙΤΕΡ - Φαντασίας / ΗΠΑ (2014)
- Jupiter Ascending
- Σκηνοθεσία: Άντι & Λάνα Γουατσόφσκι
- Παίζουν : Τσάνινγκ Τέιτουμ, Μίλα Κούνις, Σον Μπιν, Έντι Ρεντμέιν, Ντάγκλας Μπουθ, Τερρυ Γκίλιαμ
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Super θεαματική παραγωγή με επαγγελματικών προδιαγραφών σεναριακή δομή η οποία αναδεικνύει τις εκφραστικές δυνατότητες των computer και των ειδικών εφέ. Δορυφορικές μάχες και ανελέητο διαγαλαξιακό ξύλο με πιστολίδι και αερομαχίες έκπαγλου καλλονής!
Η ιστορία της Τζούπιτερ (Μίλα Κούνις) μοιάζει λιγάκι με αυτήν την Σταχτοπούτας, προπαντός στο κομμάτι της φτωχιάς και παραμελημένης κόρης που από καθαρίστρια, αναμένεται να γίνει βασίλισσα της Γης. Στην περίπτωση της Τζούπιτερ φύγαμε απ τα δάση και πήγαμε στους γαλαξίες όπου την παραμονεύει ο Έντι Ρεντμέιν ο οποίος και τη θέλει νεκρή.
Την ημέρα που γεννήθηκε η μικρή Τζούπιτερ, τα αστέρια έδειχναν ότι προορίζεται για μεγάλα πράγματα. To DNA της την έχει χαρακτηρίσει ως την κληρονόμο μιας σπουδαίας κληρονομιάς που μπορεί να αλλάξει την ισορροπία στο σύμπαν. Ενήλικη πλέον, η Τζούπιτερ γίνεται στόχος μιας διαγαλαξιακής διαμάχης ! Ο Κέιν (Τσάνινγκ Τέιτουμ), ένας γενετικά τροποποιημένος κυνηγός αριβάρει στη Γη για να την εντοπίσει και να την προστατεύσει. Ταυτόχρονα έχουν φτάσει και οι κακοί της μεγάλης βασιλικής οικογένειας Abraxas για να τη σκοτώσουν μη τυχόν και τους φάει την γαλαξιακή περιουσία, οπότε η μικρή αρχίζει να αντιλαμβάνεται τι της επιφυλάσσει η μοίρα καθώς περνάει απ τ’ αλώνια στα σαλόνια.
Οι δημιουργοί του Matrix προσπαθούν να τα δώσουν όλα σε μια ιστορία που ανακατεύει ετερόκλητα στοιχεία και κάνει και μια ξώφαλτση κριτική στον καπιταλισμό σε ένα δεύτερο επίπεδο. Μαθαίνουμε ότι το Σύμπαν μας, το εξουσιάζει μια παλιά οικογένεια (άντε πάλι) που στη Γη καλλιεργεί κοπάδια ανθρώπων τα οποία και σφάζει για να φτιάξει ένα καλλυντικό που τους κρατάει νέους. Πολιτικές ντεμοντέ παρομοιώσεις… Χρειάζονται χιλιάδες άνθρωποι για να φτιαχτεί ένα μπουκαλάκι που να ξαναδίνει νεότητα στους διάστημάνθρωπους νεοβαμπίρ που πίνουν στην κυριολεξία το αίμα των ανθρώπων.
Πρόκειται για μια φουτουριστική εξωδιαστημική φαντασία, μπλεγμένη με ιστορίες βασιλικών ανταγωνισμών εξουσίας τύπου 15ου αιώνος, πολιτικές φιλοσοφίες με βαμπίρ, και ξύλο κλωτσοπατινάδας, όπου τα πάντα γίνονται γυαλιά καρφιά αλλά εντάξει ξαναφτιάχνονται πολύ γρήγορα! Όλα ανακατεμένα στο μπλέντερ μιας ξέφρενης φαντασίας που σερβίρονται με ντιζαϊνάτα σπέσιαλ εφέ υψηλής αισθητικής.
Η αλήθεια είναι πως δε βαριέσαι ποτέ. Οι μάχες και τα εφέ κυριαρχούν και είναι θεαματικά και γεμάτα εκρήξεις σε ένα απέραντο διαγαλαξιακό πεδίο. Το ωραίο και εδώ είναι, πως ενώ οι αντίπαλοι πετούν στον αέρα ανάμεσα σε ουρανοξύστες σαν να κάνουν πατινάζ και πυροβολούν με υπερσύγχρονα πιστόλια ακτίνων, όταν φτάσει η Μεγάλη Ώρα του ένας προς έναν, παίζουν κανονικά καρπαζιές και μπουνιές αλάνας και ρίχνουν κλωτσιές ταεκβοντό λες και τα ηλεκτρονικά πιστόλια είναι απλώς για να δίνουν κάποιο εφέ ντίσκο στην ανελέητη μάχη.
Πιστεύω πως οι νεαρές ηλικίες θα το καταευχαριστηθούν!
SELMA - Ιστορικό δράμα / ΗΠΑ (2014)
- Σκηνοθεσία: Άβα Ντιβερνέ
- Παίζουν : Ντέιβιντ Ογιέλοου, Τιμ Ροθ, Τζοβάνι Ρίμπίζι, Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ, Τομ Γουίλκινσον, Άλεσαντρο Νιβόλα, Όπρα Γουϊνφρι.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Ψύχραιμη σκιαγράφηση των γεγονότων που οδήγησαν στον νόμο του Λίντον Τζόνσον όπου αναγνωρίζονταν τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων της Αμερικής. Σέλμα είναι η μικρή κωμόπολη της Άλαμπαμα όπου πήραν μορφή οι αγώνες για το δικαίωμα ψήφου της μαύρης κοινότητας της Αμερικής. Η ταινία καταγράφει μια σειρά από ιστορικές λεπτομέρειες, μεταξύ των οποίων και της έντονης, εχθρικής σχέσης μεταξύ του ακτιβιστή Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Πρόεδρου Λίντον Τζόνσον, την ανησυχητική εμπλοκή του FBI και το άρρηκτο πνεύμα των απλών, καθημερινών ανθρώπων που οποίοι θυσιάστηκαν και παρέμειναν ενωμένοι για έναν κοινό σκοπό. Πρόκειται για επιτυχημένη αναπαραγωγή των τραγικών γεγονότων της πορείας των μαύρων της Άλαμπαμα με πρωτεργάτη τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ για το θέμα της ψήφου των έγχρωμων κατοίκων του Αμερικανικού Νότου.
Η αφροαμερικανή σκηνοθέτις Αβα Ντιβερνιέ έχει καταφέρει να παρουσιάσει μια έντιμη αλλά και τυπικά σωστή κινηματογραφική εργασία με σαφή την διάθεση μιας αντικειμενικής ματιάς πάνω σε ένα καυτό θέμα που όμως πια έχει ξεθυμάνει διότι συνέβη το αδιανόητο 60 χρόνια μετά. Εξελέγη μαύρος πρόεδρος στις ΗΠΑ και τα πράγματα έγιναν πολύ πιο απλά. Το σενάριο ακολουθεί την πεπατημένη συνταγή να εξιστορεί τα γεγονότα σε γραμμική μορφή, τα εμπόδια των μαύρων και του ίδιου του Κινγκ απέναντι στον Πρόεδρο των ΗΠΑ, μέχρι την τελική νίκη. Στα συν της ταινίας η εξαιρετικές ερμηνείες του θαυμάσιου καστ όπως του πρωταγωνιστή Ντέιβιντ Ογέλοουο στο ρόλο του Κινγκ και του Τιμ Ροθ στο ρόλο του κυβερνήτη της Αλαμπάμα ενώ ο αγαπημένος Τομ Γουίλκινσον είναι πειστικότατος στο ρόλο του Λύντον Τζόνσον. Τέλος εντυπωσιάζει η σωστή ανασύσταση των γεγονότων και της ατμόσφαιρας της εποχής
Η ταινία έχει προταθεί με δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ. Καλύτερης Ταινίας & Καλύτερου Τραγουδιού.
XΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ
- Wishplash
- Σκηνοθεσία : Νταμιέν Σάζελ
- Παίζουν : Μάιλς Τέλερ, Μελίσα Μπενουά, Τζ.Κ. Σϊμονς, Πολ Ράϊζερ, Όστιν Στόουελ, Τζέισον Μπλεντ
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Στην αναζήτηση της Τελειότητας! Ο Άντριου Νέιμαν (Μάιλς Τέλερ) είναι ένας φιλόδοξος νεαρός ντράμερ της τζαζ που σπουδάζει σε ένα από τα καλύτερα μουσικά σχολεία της Αμερικής. Καθηγητής του είναι ο Τέρενς Φλέτσερ (J. K. Simmons). Ένας από τους πιο απαιτητικούς, σκληρούς και τελειομανείς μαέστρους της τζαζ. Ο μικρός προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να κατακτήσει τη θέση του στη σκληρή και πειθαρχημένη μέχρι αηδίας μπάντα του Φλέτσερ. Ο Φλέτσερ είναι ένα μίγμα ευαίσθητου μουσικού και τερατώδη λοχία εκπαίδευσης ειδικών δυνάμεων τύπου Full Metal Jacket. Η μέθοδος διδασκαλίας του είναι συγκλονιστικά πρόστυχη. Απευθύνεται στα μέλη της ορχήστρας του με προσβλητικά λόγια και απαιτεί απ’ αυτούς στρατιωτική προσήλωση στο tempo και στις παρτιτούρες. Ο μικρός θα τα δώσει όλα προσπαθώντας να ανταποκριθεί στις παράλογες πολλές φορές απαιτήσεις του τυραννικού δασκάλου ο οποίος τον πιέζει συνεχώς για περισσότερη προσπάθεια και περισσότερη προσήλωση στο στόχο. Ο Άντριου που έχει ένα πάθος για τη ντραμς και μια εμμονή στο να γίνει ο καλύτερος πέφτει στη σισύφεια παγίδα της τελειότητας και γίνεται ένα θύμα στο αδηφάγο Εγώ του Φλέτσερ. Κάποια στιγμή θα γίνει η έκρηξη και οι δυό τους θα αναμετρηθούν άσχημα.
Πόση προσπάθεια χρειάζεται η τελειότητα; Πότε κάτι γίνεται τέλειο; Υπάρχει αντικειμενική τελειότητα; Ποια τελειότητα να αναζητήσει κάνεις στο χώρο της τζαζ που είναι κατ’ εξοχήν ένας χώρος όπου ο αυτοσχεδιασμός και το ένστικτο παίζουν το πρώτο ρόλο; Όλος αυτός ο παραλογισμός και όλο αυτό το κυνήγι ποιά εσωτερική ανασφάλεια υπηρετούν; Πόσο χρήσιμη είναι τελικά η Τελειότητα;
Για τον Φλέτσερ είναι χρήσιμη γιατί παράγει ταλέντα και σπρώχνει τη μουσική σε καινούρια μονοπάτια. Είναι όμως λόγος αυτός για να ζει κάποιος ένα τέτοιο εφιάλτη ;
Ο νεαρός θα απαρνηθεί τον έρωτα και τις χαρές της ζωής προκειμένου να γίνει ο καλύτερος. Αυτή η χίμαιρα μπορεί να του στοιχίσει την κατάθλιψη και την αυτοκτονία.
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος κάνει μια συνειδητή προσπάθεια να απαντήσει σε όλα αυτά τα ερωτήματα που βάζει στον νεαρό Αντριου. Τον παρασύρει όμως η μουσική πλευρά της ταινίας η οποία δεν είναι καθόλου φωτογενής. Ακούμε και βλέπουμε μεγάλα κομμάτια μουσικής όπως το catana και το wishplash συμβατικά εικονοποιημένα. Αυτές οι μεγάλες μουσικές παρενθέσεις φρενάρουν τη συναισθηματική εξέλιξη της ταινίας και οδηγούν σε απλουστευτικές λύσεις. Ο Δάσκαλος ψάχνοντας κι αυτός να βρει την τελειότητα μέσα από τις εμμονές του χωρίς να το καταφέρνει, έχει καταντήσει ένας αφυδατωμένος συναισθηματικά απόκοσμος τυραννίσκος που το κυνήγι του τέλειου του έχει γίνει μια απεγνωσμένη ανάγκη.
Υπάρχουν όρια όταν προσπαθείς να αναδείξεις την τέλεια ερμηνεία; Πάντως οι ηθοποιοί προσπάθησαν! Ο νεαρός Μάιλς Τέλλερ μας αφήνει με το στόμα ανοιχτό με την επιδεξιότητά του στα ντραμς, τα σόλο και το απίθανο τέμπο που κάνει ξεκινώντας πολύ πολύ αργά και τελειώνοντας σε ένα ξέφρενο ρούλο με ακρίβεια μηχανής!!
Τα όρια ξεπέρασε εδώ και ο Σίμονς που πάει καρφί για το Όσκαρ δευτέρου ρόλου.
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΡΟΖΙ
- Love Rosie
- Σκηνοθεσία : Κρίστιαν Ντίτερ
- Παίζουν : Λίλι Κόλινς, Σαμ Κλάφλιν, Αρτ Πάρκινσον, Τάμσιν Έγκερτον, Σούκι Γουότερχαουζ, Κρίστιαν Κουκ, Τζέιμι Γουίνστοουν, Άρης Αθανασόπουλος
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Η επιτομή του ερωτικού Bad Timing! Όταν τα πάντα συμβαίνουν σε λάθος χρόνο! Ρομαντική κομεντί που ξεδιπλώνει την ιστορία δύο νέων που αν και ερωτευμένοι από τα πέντε τους, δεν συναντιούνται ποτέ, αφού διάφορες καταστάσεις συνεχώς τους απομακρύνουν. Έτσι ο έρωτάς τους μένει ανεκπλήρωτος. Στόρι συνταγής, με συνεχείς προβλέψιμες ανατροπές άλλοτε διασκεδαστικές κι άλλοτε ανυπόφορα ατυχείς. Η ζωή, τους επιφυλάσσει συνεχώς δυσάρεστες εκπλήξεις και φροντίζει να τους πετάει σε εντελώς διαφορετικά σημεία του πλανήτη κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν. Όμως, με έναν περίεργο τρόπο, παρά την αδυσώπητη πάροδο του χρόνου και τα εκατοντάδες χιλιόμετρα που παρεμβάλλονται ανάμεσά τους, ο δεσμός τους καταφέρνει να είναι ισχυρός και αδιάσπαστος. Το ίδιο συμβαίνει και με την εμφάνισή τους που δεν λέει να γεράσει με τίποτα καθώς περνάνε τα χρόνια, λες και βάζουν αντιγηραντικές κρέμες και οι δυο! Τα παιδιά περνάνε από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, καταστροφικά ερωτικά μπερδέματα, γάμους, κηδείες, απιστίες και διαζύγια αλλά τα χρόνια δε περνάνε από πάνω τους. Πάντα φρέσκοι και χαμογελαστοί μες τη καλή χαρά. Η μόνη εμφανής διαφορά είναι οι ανταύγειες του Κλάφλιν που εξαφανίζονται όταν τριανταρίσει !
Η ταινία απ την αρχή δηλώνει πως θέλει να εξασφαλίσει μια εμπορικά επιτυχημένη πορεία. Σημαδεύει νεαρές ηλικίες θεατών και γι αυτό δεν ξεφεύγει απ το ρομαντικό κινηματογραφικό μονοπάτι σχεδόν ποτέ. Οτιδήποτε κι αν συμβαίνει ανάμεσα στους μόνιμα ερωτευμένους πρωταγωνιστές, είναι πασπαλισμένο με ρομαντικούς ανταγωνισμούς, φιλιά συγχωρήσεως και μελοδραματικά χάδια. Όλα αυτά τυλιγμένα σε μουσικές από Έλτον Τζον, έως Μπιγιονσέ.
Η ταινία θέτει ωμά το μεγάλο ερώτημα: Μπορούμε τελικά να έχουμε περισσότερες από μια αληθινές αγάπες κατά τη διάρκεια της ζωής μας ή η πρώτη είναι και η καλύτερη;
ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ - Δράμα / Τουρκία (2014)
- Kis Uykusu
- Σκηνοθεσία: Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊσλάν
- Παίζουν : Χαλούκ Μπιλγκινέρ,Μελίσα Σόζεν, Ντεμέτ Ακμπάγκ, Σερχάτ Κιλίτς, Νεγιάτ Ίσλερ, Ταμέρ Λεβέντ
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Ο Χίτσκοκ ή ο Γουέλς αν δεν απατώμαι έχουν πει πως στο σινεμά αν δεν μπορείς να πεις κάτι σε ενενήντα λεπτά ασχολήσου με κάτι άλλο. Το λέω αυτό γιατί όποιος δει αυτή τη βαρυφορτωμένη με καλλιτεχνικά βραβεία τουρκική παραγωγή πρέπει να οπλιστεί με πολλή υπομονή καθώς η τρίωρη διάρκειά της σε εξουθενώνει. Και δεν σε εξουθενώνει επειδή είναι μεγάλη, σε εξουθενώνει με την απεραντολογία της, την έλλειψη κλασσικής δραματουργίας και την προσχηματική της υπόθεση. Η ταινία κινείται σε βαθιά αλληγορικά και φιλοσοφικά μονοπάτια. Η αστική Τουρκία αναζητά την σύγχρονη ταυτότητα της.
Πρέπει να πούμε ότι ο σκηνοθέτης Νουρί Τσεϊσλάν είναι «παιδί» του φεστιβάλ των Καννών με πολυάριθμες βραβεύσεις πριν πάρει με αυτή την ταινία, την ανώτατη , τον Χρυσό Φοίνικα.
Η ιστορία τοποθετείται στο χειμωνιάτικο ορεινό τοπίο της Καππαδοκίας, όπου ένας πρώην ηθοποιός θεάτρου, ο Αϊντίν, διαθέτει το δικό του μικρό ξενοδοχείο «χωμένο» μέσα στις αρχαίες κρύπτες στην πλαγιά του λόφου. Ο ίδιος είναι πάμπλουτος, διανοούμενος που διαχειρίζεται την κληρονομημένη επιχείρησή του μαζί με τη νεαρή σύζυγό του Νιχάλ. Αρθρογραφεί για την τοπική εφημερίδα, και επεξεργάζεται την ιδέα να γράψει ένα βιβλίο για το τουρκικό θέατρο.
Ένα ντόπιο αγόρι, (η Άλλη Τουρκία) αγανακτισμένο από την ταπείνωση που έχει υποστεί ο πατέρας του από το πρωτοπαλίκαρο του Αϊντίν για κάποιο καθυστερούμενο νοίκι, αποφασίζει να ρίξει μια πέτρα στο τζιπ του πρώην ηθοποιού. Αυτό γίνεται μια αφορμή για να αναζωπυρωθεί η κρίση ανασφάλειας, η αναζήτηση πολιτιστικής ταυτότητας και η αναζήτηση δρόμου προς την αυτογνωσία για τον Αϊντιν.
Το σενάριο μοιάζει να είναι γραμμένο για θεατρικό έργο. Δεν εξελίσσεται με βάση την εικόνα αλλά με τον λόγο. Περιέχει ατέρμονες πολυεπίπεδες συζητήσεις ανάμεσα στα πέντε πρόσωπα με θεματολογία που περιστρέφεται γύρω απ την αυτογνωσία και την αναζήτηση ταυτότητας, ανάμεσα στην αδελφή, τη νεαρή σύζυγο και τον ίδιο τον Αϊντίν που αλληγορικά αντιπροσωπεύουν από ένα κομμάτι της σύγχρονης Τουρκίας…
Ο σκηνοθέτης σκιαγραφώντας τον βαθυστόχαστο Αϊντίν φιλοτεχνεί ουσιαστικά το πορτραίτο της σύγχρονης αστικής Τουρκίας. Ταυτόχρονα το αποδομεί με συναισθηματισμό δείχνοντας τις πολιτικές του αντιθέσεις.
Ο Αϊντίν είναι ένας άνθρωπος εγωιστής, φιλάργυρος, έτοιμος να κριτικάρει άλλους αλλά όχι τον εαυτό του. Κυνικός, άφιλος, κλεισμένος στις δικές του εμμονές και λάθη, που αδιαφορεί για τους διπλανούς του με μια πλαστή αντίληψη για τον ίδιο του τον εαυτό και για το ρόλο που επιτελεί πάνω σ αυτή τη γη. Το σενάριο αποπνέει ένα Τσεχωφικό χαρακτήρα αφού στηρίζεται σε διηγήματα του μεγάλου Ρώσου. Η κινηματογράφηση γίνεται σε δυο τρεις χώρους και αφορά την εικονοποίηση των απέραντων διαλόγων. Μοιραία γίνεται μονότονη αν και η αισθητική της είναι προσεγμένη στο έπακρο.
Η ταινία θεωρείται ότι έχει ένα μεγάλο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, όπως έχουν αποφανθεί πολλές επιτροπές βράβευσης διεθνών φεστιβάλ στα οποία το φιλμ έχει συμμετάσχει. Απομένει σε εσάς να το ανακαλύψετε.
Χρυσός Φοίνικας & Βραβείο FIPRESCI (Διεθνής Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου) Φεστιβάλ Καννών 2014
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ - Κομεντί / ΗΠΑ (2014)
- Hector and the Search for Happiness
- Σκηνοθεσία: Πιτερ Τσέλσομ
- Παίζουν : Ρόζαμουντ Πάικ, Σάιμον Πεγκ, Τόνι Κόλετ, Στέλαν Σκαρσγκαρντ, Ζαν Ρενό, Κρίστοφερ Πλάμμερ
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:
Aφόρητα ευτυχισμένη ταινία με κάποια χαζοχαρύμενα διδακτικού τύπου συμπεράσματα για τη ζωή και την Ευτυχία. Οι συζητήσεις βέβαια επί του θέματος στην αληθινή ζωή, έχουν γίνει και οι αποφάσεις έχουν παρθεί, όμως οι παραγωγοί της ταινίας κάνουν ότι δεν το ξέρουν.
Έτσι βάζουν έναν άκυρο ψυχίατρο, να είναι μπουχτισμένος απ τον δυτικό τρόπο ζωής και δράσης αλλά και επηρεασμένος από τον κατεστραμμένο ψυχισμό των ασθενών του, να ξεκινά ένα ταξίδι αυτογνωσίας με αντικειμενικό σκοπό να βρει την ευτυχία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Τόσο πρωτοτυπία! Αν δεν είχε τόσο συγκλονιστικά χαζοχαρούμενη φάτσα ο πρωταγωνιστής και δεν έπαιζε ακόμα πιο χαζοχαρούμενα ίσως μπορούσε κάποιος σαν κι εμένα να επιβιώσει στο δίωρο της ταινίας.
Τέλος πάντων ο ήρωας παρατάει την πανέμορφη και ακαριαία σέξι Ρόζαμουντ Πάικ (δηλώνω ταπεινός θαυμαστής) για να πάει να ζήσει μερικές χαριτωμένες περιπέτειες σε εξωτικά μέρη της Γης. Εκεί συναντά διάφορους ιθαγενείς και θαμπώνεται απ τις αντιδράσεις τους στο θέμα της ευτυχίας. Αυτά τα βαρετά ταξίδια και οι καταστάσεις στις οποίες μπλέκει υποτίθεται πως θα του δώσουν την απάντηση στο τι είναι ευτυχία. Θα ήθελα πολύ να του δώσω τη διεύθυνσή μου να μου αποκαλύψει το μυστικό όταν θα το βρει.
Ειλικρινά δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψεις μια τόσο αδιάφορη ταινία.