Μια γκέισα από την Μελβούρνη: Η πρώτη μη Γιαπωνέζα εδώ και 400 χρόνια αναλύει τις εμπειρίες της [εικόνες]

Ερωτεύτηκε τα λευκά και αγαλμάτινα τους πρόσωπα και τα κατακόκκινα τους χείλη. Τα βαριά, πολύχρωμα κιμονό και τις βεντάλιες τους. Την λένε «Sayuki» που σημαίνει «διαφανή ευτυχία» και είναι η πρώτη ξένη γκέισα των τελευταίων 400 ετών.

Γέννημα θρέμμα Μελβούρνης, η Fiona Graham, ζει μια εκ διαμέτρου διαφορετική ζωή από αυτήν που ζουν οι συμπατριώτισσες της, στην Αυστραλία. Ζει στην Ιαπωνία και είναι γείσα.

Εκανε το ντεμπούτο της το 2007 μετά από μια εκπαίδευση που κράτησε ένα χρόνο. Εγινε δεκτή σε ένα «οκίγια» δηλαδή σε ένα σπίτι όπου οι νεαρές Ιαπωνέζες μαθαίνουν πως να γίνουν γκέισες. Εκεί διδάχθηκε τις τελετουργίες, τα έθιμα, τις πρακτικές και μυήθηκε στον μυστηριώδη και σιωπηλό τους κόσμο.

Ηταν 15 χρονών όταν ταξίδεψε στην Ιαπωνία και μαγεύτηκε από την χώρα και την κουλτούρα της. Ηταν τέτοια η αγάπη της που αποφάσισε να μετακομίσει και να συνεχίσει την εκπαίδευση της σε Ιαπωνικό Γυμνάσιο.

Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο διάσημο Πανεπιστήμιο Keio της χώρας, Sayuki έκανε το διδακτορικό της στη κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της αποφάσισε να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ για τον Ιαπωνικό πολιτισμό.

Παρά την φανταχτερή φήμη που έχει ο κόσμος της γκέισας στην Δύση, στην πραγματικότητα οι γυναίκες είναι καλλιτέχνες, έχουν ιδιαίτερες δεξιότητες και προσφέρουν ψυχαγωγία στους πελάτες.

«Τα σπίτια όπου προφέρονται το τσάι στους πελάτες είναι εκπληκτικά παραδοσιακά δωμάτια. Οι πίνακες και τα σερβίτσια είναι εντυπωσιακά. Το κιμονό που φορά η γκέισα είναι και αυτά ένα έργο τέχνης» είπε Sayuki. «Ξεκίνησα με το χορό, το τύμπανο και την τελετουργία του τσαγιού. Αλλά η ειδικότητά μου είναι το ιαπωνικό φλάουτο από μπαμπού. Παίρνω μαθήματα για τέσσερα διαφορετικά είδη μουσικής από τέσσερις διαφορετικούς δασκάλους» δήλωσε.

Οι φήμες που συνδέουν τις γκέισες με παροχή υπηρεσιών σεξουαλικής φύσης είναι ανυπόστατες όπως δηλώνει η ίδια.

«Οι παρανοήσεις σχετικά με τις γκέισες είναι σε μεγάλο βαθμό ξένες παρανοήσεις. Ιάπωνες γνωρίζουν πολύ καλά ότι η γκέισα είναι καλλιτέχνις εξαιρετικά αφοσιωμένη στον χορό και την μουσική» είπε ο Sayuki.

Σήμερα η «Sayuki» έχει δικό της σπίτι στο οποίο μυεί τις νεαρές Ιαπωνέζες στον μυστικό κόσμο της γείσας. Παρά τον φανταχτερό κόσμο στον οποίο ανήκουν, ο αριθμός τους έχει μειωθεί δραματικά. Το 1930 αριθμούσαν τις 80.000 ενώ σήμερα είναι μόνο 2000.