Την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει «προφανώς συνειδητοποιήσει ότι το ισχυρό χαρτί στις διαπραγματεύσεις βρίσκεται στην Αθήνα» δεδομένου ότι η Γερμανία «θα έκανε σήμερα τα πάντα για να διατηρήσει την Ευρωζώνη», καταθέτει το αμερικάνικο περιοδικό Foreign Policy.
Στο άρθρο του το FP εξηγεί γιατί η συνταγή της λιτότητας ευνοεί το μεγάλο κεφάλαιο και γιατί τυχόν Grexit θα ενίσχυε μεν το ευρώ, αλλά ταυτόχρονα θα αποδυνάμωνε τις εξαγωγές της Γερμανίας τις οποίες έχει απόλυτη ανάγκη.
Εξηγώντας ότι η Ευρωζώνη «βρίσκεται στο όριο του αποπληθωρισμού εδώ και μήνες, καθώς ακόμη και ο πληθωρισμός της Γερμανίας βρίσκεται κάτω από το όριο του 2% που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα» το περιοδικό σημειώνει πως οι Γερμανοί τραπεζίτες, «ήταν απολύτως αρνητικοί στη χρήση της χαλάρωσης των πιστώσεων ή άλλων μη συμβατικών νομισματικών εργαλείων για τη δημιουργία πληθωρισμού, υποτίμησης του ευρώ και πιθανώς τη βελτίωση της βραχυπρόθεσμης οικονομικής ανάπτυξης της Ευρωζώνης».
Ετσι, αντιθέτως, «αποφάσισαν ότι οι χώρες που χρειάζονται στήριξη, όπως η Ελλάδα, θα πρέπει να συνεχίσουν τις μαζικές περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες, εξυπηρετώντας παράλληλα το χρέος, σύμφωνα με τους όρους που θέτουν τα πλουσιότερα κράτη, όπως η Γερμανία. Για την πλειονότητα των οικονομολόγων αυτή ήταν μια αποτυχημένη συνταγή που θα έκανε τον ασθενή να υποφέρει πολύ περισσότερο».
Οπως υπογραμμίζει το Foreign Policy, οι Γερμανοί, επέμειναν σε αυτήν την αποτυχημένη συνταγή «καθώς οι τραπεζίτες του Βερολίνου συνειδητοποίησαν ότι ο πληθωρισμός μείωνε την αξία των καταθέσεων, που διαθέτουν οι πλούσιοι Γερμανοί, ενώ καθιστούσε τις γερμανικές επενδύσεις λιγότερο ελκυστικές στους ξένους. Όσο η Γερμανία συνέχιζε να αναπτύσσεται δεν υπήρχε κανένας λόγος για την άνοδο του πληθωρισμού».
Μάλιστα σημειώνει ότι στην πραγματικότητα, «η ανάπτυξη με χαμηλό πληθωρισμό - και κατ' επέκταση μικρή αύξηση στους μισθούς- αποτελούσε την τέλεια φόρμουλα, κυρίως για τους κατόχους κεφαλαίων» για να επισημάνει δηκτικά: «Οι υπερχρεωμένοι ή οι άνεργοι Γερμανοί θα μπορούσαν να επωφεληθούν από ένα πιο αδύναμο ευρώ και από μεγαλύτερο πληθωρισμό, όπως και οι Έλληνες, αλλά σίγουρα δεν αποτελούσαν την προτεραιότητα των τραπεζιτών».
Σύμφωνα με το άρθρο στο αμερικάνικο περιοδικό, «η Γερμανία συνέχισε, να αναπτύσσεται, τουλάχιστον έως τα τέλη του προηγούμενου έτους. Το τρίτο τρίμηνο, ωστόσο, του 2014 η οικονομία της έφτασε στα πρόθυρα της ύφεσης». Επισημαίνει δε ότι «δεν είναι σύμπτωση ότι όταν το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ συναντήθηκε τον Ιανουάριο, οι Γερμανοί τραπεζίτες και πολιτικοί υποχώρησαν τελικά ή το λιγότερο απέτυχαν να πείσουν τους συναδέλφους τους για τους κινδύνους του πληθωρισμού».
Ωστόσο – όπως υπογραμμίζει το FP- «μία νέα πρόκληση αναδύεται, καθώς η Ελλάδα πιέζει τη Γερμανία να ανοίξει τα χαρτιά της. Πριν από μερικά χρόνια οι Γερμανοί ήθελαν να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη ώστε να εξέλθουν από τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα, αλλά το κόστος για τους Έλληνες ήταν η φτωχοποίηση. Η Γερμανία διέθετε τότε την ισχύ στη διαπραγμάτευση» τονίζει και συνεχίζει:
Η νέα αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, ωστόσο, συνειδητοποίησε προφανώς ότι το ισχυρό χαρτί στις διαπραγματεύσεις βρίσκεται στην Αθήνα, καθώς η Γερμανία θα έκανε σήμερα τα πάντα για να παραμείνει στην Ευρωζώνη».
Το δημοσίευμα καταλήγει με την εκτίμηση ότι «κάθε αδύναμη χώρα που θα εγκατέλειπε την Ευρωζώνη θα οδηγούσε τώρα στην ισχυροποίηση του ευρώ» και εξηγεί τι θα σήμαινε αυτό πρακτικά: «Αυτό θα οδηγούσε στην άνοδο της αξίας των καταθέσεων των Γερμανών, αλλά θα έπληττε παράλληλα τις εξαγωγές, τις οποίες χρειάζεται σήμερα η Γερμανία περισσότερο από ποτέ. Επιπλέον, η αβεβαιότητα σχετικά με το ευρώ θα προκαλούσε, βραχυπρόθεσμα, την απόσυρση των επενδυτών από τα γερμανικά ομόλογα, οδηγώντας στην πτώση της αξίας τους και στην άνοδο των επιτοκίων. Αυτό θα ήταν ένα διπλό χτύπημα για τον πλούτο και την οικονομική ανάπτυξη».