Ο Αλεξάντερ Μακ Κουίν, ήταν ένα από τα πιο λαμπερά αστέρια της μόδας και ο θάνατος του συγκλόνισε το παγκόσμιο κοινό. Τώρα, 5 χρόνια μετά, μία νέα βιογραφία του δια χειρός Αντριου Γουίλσον, έρχεται να τραβήξει το λαμπερό πέπλο του κόσμου της μόδας αποκαλύπτοντας το σκοτάδι που κρύβεται πίσω του.
Η βιογραφία του Λι (όπως ήταν γνωστός ο Μακ Κουίν στους φίλους του) αναφέρεται και στον πολυτάραχο γάμο του με τον σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ Τζορτζ Φόρσιθ, ο οποίος κράτησε μόλις ένα χρόνο και περιελάμβανε αμέτρητα βίαια ξεσπάσματα και απιστίες και από τις δύο πλευρές.
Παντρεύτηκαν το 2000 σε ένα γιοτ στην Ιμπιζα, με κουμπάρες την Αναμπελ Νιλσον και την Κέιτ Μος, ωστόσο ο γάμος τους δεν ήταν επίσημος, καθώς οι γάμοι ατόμων του ιδίου φύλου στην Ισπανία δεν ήταν νόμιμοι τότε.
Ο Τζορτζ δήλωσε ότι ήταν μια τέλεια, ρομαντική βραδιά. Η θλιβερή αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι δεν ήταν ρομαντική για πολύ καιρό.
«Ο Λι έσπασε ένα μπουκάλι βότκα στο κεφάλι του Τζορτζ έξι ώρες αργότερα» αποκαλύπτει ο Αρτσι Ριντ, πρώην φίλος του Μακ Κουίν. Οι ημέρες μετά το γάμο είχαν τόσο πολύ αλκοόλ και πάρτι, που ο ίδιος ο Λι είπε ότι δεν θα άντεχε να επισκεφθεί το νησί ποτέ ξανά.
Επιστρέφοντας στο Λονδίνο, οι σχέσεις μεταξύ των νεόνυμφων εξακολούθησαν να επιδεινώνονται, και οι γείτονες συχνά έπρεπε να καλέσουν την αστυνομία για να τους σταματήσουν.
«Ο Λι χτυπούσε πολύ άσχημα τον Τζορτζ» αποκαλύπτουν στενοί τους φίλοι. Ο σχεδιαστής σύντομα άρχισε να βλέπει άλλους άνδρες (όπως έκανε και ο Τζορτζ) και λίγους μήνες μετά ο γάμος τους έλαβε τέλος.
Ωστόσο ο Τζορτζ φεύγοντας, άφησε κάτι στον Μακ Κουίν που θα το θυμόταν για πάντα. Οπως αποκάλυψε ο Λι στον φίλο του και πρώην συνάδελφό του, Σεμπάστιαν Μος: «Μαζί όλα τα άλλα, έχω το μικρόβιο τώρα. Η σκύλα το πέρασε σε μένα». Ο διάσημος σχεδιαστής είχε βγει θετικός στον ιό HIV.
Στο γύρισμα του 21ου αιώνα, ο Αλεξάντερ Μακ Κουίν ήταν ο πιο αμφιλεγόμενος και διάσημος σχεδιαστής της γενιάς του. Μόνο το 2003 ψηφίστηκε Βρετανός σχεδιαστής της χρονιάς (ένα βραβείο που κέρδισε συνολικά τέσσερις φορές στην καριέρα του), Διεθνής Σχεδιαστής της Χρονιάς και - σε μια αξιοσημείωτη επίδειξη αποδοχής- στρατιωτικός διοικητής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Το επίτευγμά του ήταν ακόμη πιο αξιοσημείωτο γιατί είχε παρατήσει το σχολείο του στο Λονδίνο και οι δάσκαλοι του έλεγαν ότι δεν θα φτάσει μακριά. Ο πατέρας του, οδηγός ταξί, σκόπευε να τον μάθει μία τέχνη στα 16 του, όπως τα υδραυλικά.
Ηταν η μητέρα του, Τζόις, η οποία είδε ένα πρόγραμμα στην τηλεόραση μία μέρα που ανέφερε ότι υπήρχε έλλειψη μαθητών στη σχολή Σαβίλ Ρόου. Ετσι ο Μακ Κουίν πάτησε στο πρώτο σκαλί της νέας σταδιοδρομίας του - μια σταδιοδρομία που θα τον έβαζε στην κορυφή του κόσμου, δίπλα σε διάσημους ηθοποιούς, μοντέλα, συντάκτες μόδας και σταρ της πασαρέλας.
Ωστόσο, στην ηλικία των 40 ετών, η αυλαία έπεσε. Το πρωί της 11ης Φεβρουαρίου του 2010, η οικονόμος του Μακ Κουίν έφτασε στο σπίτι του στο Μέιφερ του Λονδίνου για να βρει τον σχεδιαστή κρεμασμένο. Η νεκροψία αργότερα αποκάλυψε ότι είχε καταναλώσει επίσης ένα κοκτέιλ φαρμάκων και ναρκωτικών, συμπεριλαμβανομένων υπνωτικών χαπιών, ηρεμιστικών και κοκαΐνης.
Τι ήταν όμως αυτό που οδήγησε τον διάσημο σχεδιαστή να δώσει τέλος στη ζωή του και τι κρυβόταν πίσω από τη λαμπερή καθημερινότητα που παρουσίαζε στα media;
Προκειμένου να δώσει τέλος στα αναπάντητα ερωτήματα, ο Αντριου Γουίλσον, πέρασε τα 2 χρόνια μετά την αυτοκτονία του σχεδιαστή, συζητώντας με την οικογένεια, τους φίλους του και πολλούς πρώην εραστές - και πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του, αποκαλύπτει τη συγκλονιστική πραγματική ιστορία του Αλεξάντερ -Λι- Μακ Κουίν.
Φαινομενικά από το πουθενά, το «αθυρόστομο Ανατολικο-Λονδρέζικο μούτρο» όπως περιέγραφε ο ίδιος τον εαυτό του, ανέβασε στην πασαρέλα το 1993 μια σοκαριστική επίδειξη μόδας.
Τα πάντα σχετικά με αυτή είχαν στόχο να σοκάρουν. Από το «I Wanna Get High» - ένα τραγούδι που επικροτεί τη χρήση ναρκωτικών- που ακουγόταν από τα ηχεία, μέχρι τα κατάλευκα βαμμένα μοντέλα με πιτσιλιές από κόκκινο υγρό σαν αίμα. Το μήνυμα ήταν ολοφάνερο: φαινόταν σαν να είχαν μόλις κακοποιηθεί σεξουαλικά.
Κανείς δεν είχε δει ποτέ πριν μια επίδειξη μόδας, όπως αυτή. Ακόμα και ο ίδιος ο Μακ Κουίν δεν έμοιαζε σε τίποτα με τους άλλους σχεδιαστές: υπέρβαρος, με ξυρισμένο κεφάλι και προεξέχοντα μπροστινά δόντια, θύμιζε περισσότερο χούλιγκαν ποδοσφαίρου, παρά σχεδιαστή.
Οπως ήταν αναμενόμενο, οι κριτικοί αφηνίασαν: «Το σοκ του νέου πρέπει να είναι ακριβώς αυτό: σοκαριστικό», κατέληξε η Independent.
Οι κριτικοί άρχισαν να ανυπομονούν για τις παραστάσεις του και τα νέα συναρπαστικά και σοκαριστικά σόου: Οπως όταν έριξε στην πασαρέλα κίτρινο νερό για να μοιάζει με ούρα, ή όταν φόρεσε σε ένα έγχρωμο μοντέλο φθαρμένα κοσμήματα που έμοιαζαν με δεσμά, ή όταν κόλλησε σε ένα εξώφθαλμα ακριβό σακάκι την εικόνα ενός παιδιού στην Αφρική να πεθαίνει από την πείνα.
Μάλιστα ακόμα και μετά τις επιδείξεις του, δεν έκανε το συνηθισμένο κοκτέιλ πάρτι, όπως έλεγε ο ίδιος «Δεν θέλω να κάνω ένα κοκτέιλ πάρτι: Θα προτιμούσα οι άνθρωποι να φεύγουν από τις επιδείξεις μου και να κάνουν εμετό. Θέλω ακραίες αντιδράσεις. Θέλω καρδιακές προσβολές. Θέλω ασθενοφόρα»
Ωστόσο η ιδιωτική ζωή του Μακ Κουίν, αν μη τι άλλο, πιο διαταραγμένη από οποιαδήποτε από τις σκοτεινές φαντασιώσεις που συνεχώς παρουσίαζε στην πασαρέλα.
Δεν ήταν μόνο το ότι έπαιρνε κάθε μέρα φάρμακα συνολικής αξίας 600 λιρών, αλλά επίσης επιδιδόταν τακτικά σε σεξ με αγνώστους, πίνοντας μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Φίλοι λένε ότι μετά τη διάγνωση του με τον ιό HIV, έπαθε κατάθλιψη και έπαιρνε περισσότερα φάρμακα από ποτέ.
Αυτά σε ένα βαθμό θόλωσε την κρίση του, αλλά δεν έκανε τίποτα για να καταστείλει αυτό που περιέγραφε ως «αδηφάγα» σεξουαλική όρεξη.
Παρά τη διάγνωση του με HIV, Αδικαιολόγητα, ο Μακ Κουίν συνέχισε να έχει σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη με ανυποψίαστους νέους άνδρες. Ενας από τους στενούς φίλους του, που είναι γνωστός ως billyboy, θυμάται: «Ηταν σε φάση “δε με νοιάζει”. Επαθα σοκ όταν μου το είπε. Δεν πρόσεχε καθόλου τον εαυτό του προς το τέλος. Νομίζω δυστυχώς ότι τον μισούσε.»
Παρά τους δαίμονες του και την τρομακτική του προσωπικότητα, το ταλέντο του ήταν αδιαμφισβήτητο και έτσι δεν προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι σε ηλικία μόλις 27 ετών αντικατέστησε τον Τζον Γκαλιάνο ως καλλιτεχνικός διευθυντής της Givenchy.
Ωστόσο η ξαφνική άνοδος στη δόξα ήταν αυτή που τον τρέλανε τελείως. Ξόδευε 9.000 λίρες για ρούχα άλλων σχεδιαστών σε μία μέρα και άλλες 3.000 λίρες για μία κασμιρένια κουβέρτα για τα σκυλιά του, τα οποία την έτρωγαν μέσα σε λίγα λεπτά.
Ο κόσμος με τον οποίο συναναστρεφόταν και οι μηδενικοί ενδοιασμοί τους άρχισαν να τον διαφθείρουν. Ο ίδιος προκαλούσε προβλήματα και πολλές φορές αναρωτιόσουν αν ήταν καν φίλος σου.
Ταυτόχρονα έπαιρνε όλο και περισσότερα φάρμακα και ναρκωτικά, χρησιμοποιώντας τον υπεύθυνοτύπου της Givenchy, Ερικ Λανουίτ ως προμηθευτή του.
Πώς όμως ο Μακ Κουίν έγινε τέτοια βασανισμένη ψυχή; Οσοι αναζητάτε την αιτία στην δουλειά του δε θα τη βρείτε εκεί. Στην πραγματικότητα, υπήρξε ένα σκοτεινό μυστικό - ένα μυστικό που εκμυστηρεύτηκε στην αδελφή του Τζάνετ, 15 χρόνια μεγαλύτερη, τα τέσσερα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Οταν ο Μακ Κουίν ήταν μόλις 9 ή 10 ετών (ήταν ο νεότερος από τα έξι παιδιά), ο σύζυγός της Τζάνετ, Τέρενς Χούιλερ τον κακοποιούσε σεξουαλικά.
Δεν ήταν ποτέ σαφές πού συνέβη αυτό. Ωστόσο, η Τζάνετ γνωρίζει επίσης ότι ο μικρός αδερφός της, είδε επίσης μερικούς από τα άγριους ξυλοδαρμούς της από τον Τέρενς που δύο φορές την έκαναν να αποβάλει.
Ο ίδιος ο Χούιλερ έχει πεθάνει εδώ και χρόνια, ωστόσο ο σχεδιαστής είχε μιλήσει πλαγίως σε μερικούς φίλους του για τα παιδιά του τραύματα.
Ο Billyboy είναι πεπεισμένος ότι η κακοποίηση αυτή στοίχειωσε τον Μακ Κουίν για το υπόλοιπο της ζωής του. «Έχω την εντύπωση ότι το υπέμεινε για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα», είπε. «Δεν το ξεπέρασε ποτέ: ήταν θυμωμένος, και δεν είχε ποτέ μια σχέση που να κράτησε. Ηταν μαζοχιστής και ανασφαλής και δυστυχισμένος και είχε πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η αγέλαστη Αννα Γουίντουρ, αρχισυντάκτρια της αμερικανικής Vogue και άλλοι άνθρωποι του έλεγαν συχνά πόσο θαύμαζαν το έργο του, αλλά αυτό δεν αντιστάθμιζε την ανασφάλεια του.»
Οι σοκαριστικές σεξουαλικές εικόνες στις επιδείξεις του Μακ Κουίν, αρχίζουν πλέον να γίνονται κατανοητές. Στη φαντασία του, είχε συγχωνεύσει τις τραυματικές εμπειρίες του με εκείνες της αδερφής του.
Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιούσε την πασαρέλα για να παρουσιάσει την κακοποίηση που υπέστησαν και οι δύο. Κατά τις πρώτες ημέρες, όμως, είχε καταφέρει να κρατήσει τους δαίμονες του υπό έλεγχο αρκετό καιρό για να ολοκληρώσει τις σπουδές του στο Σαβίλ Ρόου και να κάνει μεταπτυχιακό στο σχέδιο μόδας στο κολέγιο Central St Martin στο Λονδίνο πριν βγει στην αγορά. Μετά από αυτό, οι φίλοι αναφέρουν, έγινε όλο και περισσότερο άναρχος, απρόβλεπτος και βίαιος, γεγονός που σταδιακά οδήγησε στην αυτοκαταστροφή του.