Ηταν η πρώτη φορά που σχεδόν αυτομάτως προκλήθηκαν αντιδράσεις ανακούφισης -ακόμη και χαράς- στο άκουσμα του ονόματος του νέου υπευθύνου για τον Πολιτισμό. Με τα social media από νωρίς να εύχονται η φήμη που κυκλοφορούσε να είναι αληθινή...
Ο Νίκος Ξυδάκης, πρώην αρχισυντάκτης της Καθημερινής, ανέλαβε την ευθύνη του πολιτισμού ως αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού στο νέο Υπουργείο Παιδείας Θρησκευμάτων Πολιτισμού και Αθλητισμού υπό τον Αριστείδη Μπαλτά. Και ήταν από τις λίγες φορές που συντάκτες και διαπιστευμένοι του υπουργείου δεν έψαχναν στο google να βρουν ποια είναι η νέα πολιτική ηγεσία.
Μέχρι το πρωί πληροφορίες ανέφεραν πως ο Νίκος Ξυδάκης θα αναλάμβανε κυβερνητικός εκπρόσωπος, όμως ξαφνικά το σκηνικό ανετράπη με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη να φτάνει στο Μέγαρο Μαξίμου ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου.
Οι άνθρωποι τoυ πολιτισμού και κυρίως των σύγχρονων τεχνών δεν κρύβουν την ανακούφισή τους που το υπουργικό γραφείο της Μπουμπουλίνας θα καταληφθεί από έναν άνθρωπο που αν μη τί άλλο ξέρει εξαιρετικά τα των τεχνών και τα πρόσωπα κλειδιά του χώρου, προσδοκώντας να αξιοποιήσει την εμπειρία του και τις γνώσεις του.
Αναλαμβάνει ένα υπουργείο που καλείται διαχειριστεί θέματα εθνικής ταυτότητας και κληρονομιάς σε συνδυασμό με έναν ορυμαγδό εκκρεμοτήτων που μπορεί να αποδειχτούν θανατηφόροι για τον ελληνικό πολιτισμό. Με την Αμφίπολη να πρέπει να αποκωδικοποιηθεί και να μπει σε ένα σαφές μακροχρόνιο πλάνο ανάδειξης, μελέτης, αξιοποίησης, με το θέμα των Μαρμάρων του Παρθενώνα να έχει ανοίξει εντυπωσιακά μετά και την έλευση της Αμάλ Κλούνεϊ αλλά και με εκατομμύρια ευρώ να τρέχουν για τα έργα του ΕΣΠΑ, η δουλειά που ανέλαβε είναι μεγάλη. Και σημαντική.
Ταυτόχρονα θα είναι αυτός που θα κληθεί να δώσει την οριστική λύση για το Mέγαρο Μουσικής και να υπογράψει για να λάβει επιτέλους η Λυρική Σκηνή αυτά που είχαν υποσχεθεί και οι δύο προηγούμενοι υπουργοί αλλά δεν κατόρθωσαν να υλοποιήσουν.
Είναι άριστος γνώστης των εικαστικών και θεωρείται ότι θα έχει ισχυρή άποψη για την επόμενη μέρα του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης μετά και τις δραματικές εξελίξεις του φθινοπώρου που οδήγησαν στην απομάκρυνση της ιδρυτικής διευθύντριας Αννας Καφέτση.
Γράφει ο ίδιος στο βιογραφικό του, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του:
Γεννήθηκα το 1958 στον Πειραιά. Κατάγομαι από τη Μύκονο. Ολοκλήρωσα τις εγκύκλιες σπουδές στον Πειραιά και την Ερμούπολη Σύρου. Σπούδασα γραφικές τέχνες (ΤΕΙ Αθήνας, 1976-77), χωρίς να ολοκληρώσω. Πήρα πτυχίο από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1984). Έκανα μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1999-2004).
Στη δεκαετία του ’80 εργάστηκα ως επιμελητής εκδόσεων. Από το 1987 εργάζομαι ως δημοσιογράφος. Έχω συνεργαστεί με πολλά περιοδικά κι εφημερίδες, ως συντάκτης, κριτικός βιβλίου και εικαστικών, σύμβουλος έκδοσης, αρχισυντάκτης και εκδότης. Ενδεικτικά: Βαβέλ, Σύγχρονα Θέματα, Πολίτης, Οδός Πανός, Εκ Παραδρομής, Χάος, Γυναίκα, Ταχυδρόμος, Elle, Madame Figaro, Αθηνόραμα, Πρώτη, 01, ρ/σ 902, Seven-X TV, εφημ. Πολίτης (Λευκωσία), Δίφωνο, Φωτογράφος, Εντευκτήριο.
Συμμετείχα στην ιδρυτική ομάδα του περιοδικού «Σύμπτωμα» της Ομάδας Φοιτητών Οδοντιατρικής (1979-1982). Συμμετείχα στην εκδοτική ομάδα και διηύθυνα την εφημερίδα «Η Μυκονιάτικη» (1988-2001). Συμμετείχα ως αρθρογράφος στην ιδρυτική ομάδα της εφημερίδας «Εποχή» (1988-1992).
Από το 1992 εργάζομαι στην εφημερίδα «Καθημερινή». Το 1999 ανέλαβα προϊστάμενος πολιτιστικών της κυριακάτικης έκδοσης και από τον Δεκέμβριο του 2003 αρχισυντάκτης της εφημερίδας.
Δοκίμια και πεζογραφήματά μου έχουν δημοσιευθεί σε πολλά βιβλία, πρακτικά συνεδρίων, καταλόγους εκθέσεων. Έχω επιμεληθεί τις ομαδικές εκθέσεις: “All Fashioned: Ζωγραφική στην Ελλάδα, σήμερα” (2002, Λάρισα, Θεσσαλονίκη) και “Αναφορά στον Γύζη” (2004, Τήνος).
Έχω τιμηθεί από το Ίδρυμα Μπότση με το Βραβείο της Βουλής των Ελλήνων ως Πολιτικός Αρθρογράφος της Χρονιάς (2009). Είμαι μέλος της ΕΣΗΕΑ. Είμαι μέλος της AICA-Hellas (Εταιρεία Ελλήνων Τεχνοκριτών): το 2002-2005, Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. της Εταιρείας, το 2007-2009 μέλος του Δ.Σ.
Ζω στην Αθήνα, με τη σύζυγό μου, Σίσσυ Αλμπανοπούλου, και τους δύο μας γιους.
Το 1998 ήμουν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στη Μύκονο με τη Μυκονιάτικη Κίνηση Πολιτών.
Το 2000 ήμουν υποψήφιος βουλευτής Κυκλάδων συνεργαζόμενος με το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού της Αριστεράς.
Το 2014 ήμουν υποψήφιος ευρωβουλετής με το ΣΥΡΙΖΑ.
*Η πρώτη φωτογραφία είναι της Ελισάβετ Μωράκη, οι υπόλοιπες του Παύλου Φυσάκη.