Στην Τανζανία, ο αλφισμός ή αλμπινισμός, μια γενετική ασθένεια που προκαλεί απουσία του χρώματος του δέρματος και των μαλλιών , έχει γίνει κατάρα για τους ανθρώπους που πάσχουν από αυτήν.
Οι τοπικές δοξασίες κάνουν τους κατοίκους να πιστεύουν ότι τα μέλη του σώματος των αλμπίνων θα τους φέρουν τύχη και πλούτο και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των επιθέσεων εναντίων των ανθρώπων που πάσχουν από αλμπινισμό. Ακόμα και μέλη της ίδιας τους της οικογενείας τους επιτίθενται για να τους αφαιρέσουν ένα μέλος του σώματος και να το πουλήσουν σε πλούσιους αγοραστές. Οι τιμές του «μακάβριου» εμπορίου κυμαίνονται από 5.000 ευρώ για ένα μέλος του σώματος ως 85.000 ευρώ για ολόκληρο το σώμα.
Από την στιγμή που άρχισαν να καταγράφονται οι επιθέσεις, έχουν αναφερθεί 133, με μόνο 59 επιζώντες. Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες των επιζώντων επιβεβαιώνουν την αγριότητα των επιθέσεων. Ο Εμβιγκούλου Ματονάτζε ήταν μόνο δέκα ετών, όταν δύο άντρες του επιτέθηκαν ενώ γύριζε από το σχολείο: «Ο ένας με κράτησε στο έδαφός, σαν να ήμουν ζώο και ο άλλος μου έκοψε το χέρι με ένα τσεκούρι. Το πήραν και έφυγαν τρέχοντας μέσα στην ζούγκλα». Στην περίπτωση του νεαρού αγοριού, οι δράστες ήταν άγνωστοι σε αυτόν.
Σε μια άλλη περίπτωση, μια 38χρονη γυναίκα ήταν θύμα επίθεσης από τον σύζυγό της και τέσσερις συνεργούς του. Η οκτάχρονη κόρη της είδε τον πατέρα της να κόβει το χέρι της γυναίκας του και να φεύγει κραδαίνοντας το σαν έπαθλο. Τα μέλη των ανθρωπιστικών οργανώσεων για τα δικαιώματα των αλμπίνων υποστηρίζουν ότι πίσω από τις επιθέσεις κρύβονται πλούσιοι επιχειρηματίες και πολιτικοί. Ο Τζόζεφατ Τόρνερ, αλμπίνος και μέλος της οργάνωσης Under the same sun, τονίζει χαρακτηριστικά: «Μόνο δέκα άτομα έχουν συλληφθεί και αυτοί είναι οι «μάγοι» γιατροί που θέλουν να πουλήσουν τα κομμένα μέλη στους πλούσιους πελάτες τους».
Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις, σε συνεργασία με τα Ηνωμένα Εθνη, έχουν δημιουργήσει καταφύγια σε όλη την χώρα για τα θύματα των επιθέσεων αλλά και για να προστατέψουν τα υπόλοιπα παιδιά. Ο Καναδός Πίτερ Ας , ιδρυτής της οργάνωσης Under the same sun, πίστευε ότι αυτά τα καταφύγια θα ήταν μια προσωρινή λύση : «Φτιάξαμε τα κέντρα περίθαλψης , πιστεύοντας ότι η κυβέρνηση της Τανζανίας θα λάβαινε μέτρα. Εφτά χρόνια μετά, φιλοξενούμε ακόμα παιδιά αλλά και ενηλίκους, που οι οικογένειες τους δεν τους θέλουν πλέον».
Τελικά,υπό τις πιέσεις της διεθνής κοινότητας, η κυβέρνηση αποφάσισε να κηρύξει εκτός νόμου τους «μάγους» γιατρούς και να δώσει προτεραιότητα στην εκπαίδευση του πληθυσμού, με σκόπο να κάνει τους κατοίκους να σταματήσουν να πιστεύουν στις δοξασίες. Ο Τζόζεφατ Τόρνερ πιστεύει ότι αυτή είναι μια καλή κίνηση και ελπίζει να σταματήσει η περιπέτεια των αλμπίνος. « Ζούμε σαν πρόσφυγες στην ίδια μας την χώρα, εξαιτίας του χρώματος του δέρματος μας. Το μόνο που ζητάμε είναι το δικαίωμα σε μια κανονική ζωή, χωρίς να κινδυνεύουμε».