Ετσι με ζωγράφισε ο Ρενέ Μαγκρίτ -Η μούσα ενός μεγάλου καλλιτέχνη εξομολογείται [εικόνες]

Ο πίνακας «Η νεράιδα που αγνοεί» του διάσημου ζωγράφου Ρενέ Μαγκρίτ κρέμεται από χθές στους τοίχους του Μουσείου Tour & Taxis, στις Βρυξέλλες. Το μοντέλο που ενέπνευσε τον πίνακα αφηγείται τη συναρπαστική τέχνη ενός μεγάλου μετρ.

Ο πίνακας δείχνει μια όμορφη ξανθιά γυναίκα, τυλιγμένη σε ένα κύμα από σκιές, και γύρω της τα αγαπημένα θέματα του ζωγράφου: κερί, υφάσματα, ουρανός.

Η μούσα του λέγεται Anne-Marie Crowet και θυμάται κάθε φράση του μεγάλου καλλιτέχνη. Εξήντα χρόνια πέρασαν από τότε. Ο σύζυγός της είναι ο βαρώνος Crowet και κατέχουν μια από τις εντυπωσιακότερες συλλογές μοντέρνας τέχνης στο Βέλγιο.

«Ημουν 16 ετών όταν συνάντησα τον Ρενέ Μαγκρίτ» λέει η ίδια. Πατέρας της ήταν ο δικηγόρος Pierre Crowet ο οποίος λάτρεψε τον Μαγκρίτ όταν είδε για πρώτη φορά τα σχέδιά του, το 1925. Τον πλησίασε, έγινε φίλος του και χορηγός του. Ζήτησε από τον μεγάλο ζωγράφο να κάνει το πορτρέτο της κόρης του και εκείνος δέχτηκε. Αλλά ποτέ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα τη ζωγράφισε στο πιο καλλιχνικό ιδεώδες. Κι όχι μόνο. Η νεαρή κοπέλα εμφανίζεται και πάλι σε άλλους πίνακες και είναι το κεντρικό πρόσωπο, όπως στο La Femme bouteille (1940), La Connaissance naturelle (1941) και στο L'Accord parfait (1948).

Ζωγράφος και μοντέλο συναντήθηκαν μόνο μια φορά και η νεαρή κοπέλα πόζαρε. «Κάθισα σε ένα σκαμπό στη μέση του σαλονιού. Ο Μαγκρίτ δεν είχε ποτέ ατελιέ. Ηταν στο σπίτι του, με το σκύλο του, ανάμεσα σε έπιπλα εποχής και ρολόγια που λάτρευε να συλλέγει. Απέναντί μου στον τοίχο κρεμόταν ο πίνακας «Η Ωραία Ιδέα» (1950), ένα υπέροχο κεφάλι αλόγου που έμοιαζε και με κεφάλι γυναίκας. Ο Μαγκρίτ ξαφνικά γύρισε και με κοίταξε. Με κοίταζε επί ώρα και μου είπε με ένα αινιγματικό χαμόγελο: «Βλέπεις, σε ζωγράφιζα πριν σε γνωρίσω...».

Το 1960 ο Μαγκρίτ ζωγραφίζει για την Αν Μαρί τρεις από τους σημαντικότερους πίνακές του, μετά από παραγγελία: La Poitrine, La Voix du sang και L'Empire des lumières.

Πριν πεθάνει, το 1967, της χάρισε τη μάσκα του. Της είχε προτείνει κάποια στιγμή να την ζωγραφίσει σαν πολύτιμο λίθο με μια σακούλα αίματος στο κεφάλι. Η Αν Μαρί φοβήθηκε και αρνήθηκε. «Πόσο λυπάμαι σήμερα, ήμουν πολύ μικρή και δεν καταλάβαινα», λέει.