Η ραγδαία αναπτυσσόμενη οικονομία της Κίνας έχει στηριχθεί κυρίως στην κατασκευή και αγοραπωλησία ακινήτων. Ομως καθώς οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι στοχεύουν σε βραχυπρόθεσμα οφέλη, οι υπο κατασκευή επαρχίες ερημώνουν δημιουργώντας μικρές πόλεις φαντάσματα.
Το 2013 είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται ένα πιστό αντίγραφο της Νέας Υόρκης έξω από τη Βόρεια κινεζική πόλη Τιανξίν. Οι εργαζόμενοι κατασκεύαζαν δεκάδες ουρανοξύστες σε ένα τεχνητό νησί στη μέση ενός βάλτου, δίνοντας μια παράξενη ομοιότητα με το νησί του Μανχάταν. Υπήρχαν επίσης σχέδια για ένα Λίνκολν Σέντερ ένα Ροκφέλερ Σέντερ, καθώς και γραμμές μετρό.
Περίπου ένα χρόνο αργότερα, η κατασκευή της πόλης που θα ονομαζότα Γιουξιαπού σταμάτησε απότομα. Οι επενδυτές αποχώρησαν και οι ουρανοξύστες έμειναν μισοτελειωμένοι, σαν μία αιώνια υπό κατασκευή ρέπλικα του Μανχάταν. «Ηταν μια αποτυχία, πριν καν αρχίσει» εξηγεί ο σύμβουλος επενδύσεων Γκάο Φέι. «Το πρόβλημα ήταν το υψηλό ποσοστό του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση πρέπει να δαπανήσει πολλά χρήματα για μεγάλα έργα όπως αυτό. Στην Κίνα, αυτά τα είδη των σπάταλων έργων τα συναντάς παντού.»
Για χρόνια, η μεγάλη αύξηση του ΑΕΠ έχει εξασφαλίσει σε τοπικούς αξιωματούχους προαγωγές εντός του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Στην περίπτωση της παραπαίοντος αντιγράφου του Μανχάταν βοήθησε να ενισχύσει τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ στην Τιανξίν κατά περίπου 16% για τρία χρόνια.
Εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά βρίσκεται ένα ακόμη διαβόητο παράδειγμα κολοσσιαίας σπατάλης επενδύσεων της Κίνας: Η πόλη του Κανγκμπάσι όπου τα περισσότερα πρωινά, μπορείτε να παρακολουθήσετε τα μέλη του προσωπικού του τοπικού ξενοδοχείου να κάνουν μια χορογραφία με techno μουσική στο δρόμο.
Πρακτικά δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνουν εκεί. Η πόλη στο μέγεθος του Πίτσμπουργκ - είναι σχεδόν άδεια. Χτίστηκε πριν από μια δεκαετία στεγάζοντας 500.000 ανθρώπους. Εκείνη την εποχή η περιοχή, που ήταν γνωστή ως Ορντος, ήταν πλούσια από την πώληση του άνθρακα. Το Ορντος βρίσκεται στην κορυφή ενός από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα άνθρακα της Κίνας.
Αλλά σήμερα, οι τιμές του άνθρακα βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα και σύμφωνα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, το Ορντος έχει ένα τεράστιο χρέος και έπρεπε να δανειστεί δεκάδες εκατομμύρια δολάρια από τον τοπικό κατασκευαστή μόνο για να πληρώσει τους μισθούς των εργαζομένων της πόλης του.
Πίσω στην Τιανξίν, ο σύμβουλος επενδύσεων Γκαι Φέι δεν είναι αισιόδοξος για τις προσπάθειες της Κίνας για την αποφυγή μελλοντικών οικονομικών σπαταλών, όπως στις περιπτώσεις του Γουιξιαπού και του Ορντος: «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι 'αυτό. Οι τοπικοί αξιωματούχοι είναι πολύ ισχυροί και ασχολούνται με τις σπατάλες μόνο για τα 5 χρόνια που είναι η αρμοδιότητα τους. Εαν καταφέρουν να βγάλουν καλά κέρδη προωθούνται και εγκαταλείπουν το σχέδιο. Δεν έχουν στόχο για κάτι μακροπρόθεσμο.»
Σύμφωνα με τον Γκαό, η λύση για την Κίνα είναι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι να μην αξιολογούνται πλέον μόνο από την τοπική αύξηση του ΑΕΠ. Αυτό που πραγματικά πρέπει να έχει σημασία να είναι το εισόδημα των ανθρώπων που κυβερνούν, της πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση. Αν αυτοί ήταν οι νέοι στόχοι στην Κίνα, όλα αυτά τα προβλήματα θα είχαν λυθεί.