Τα ρούχα της εξουσίας -Τι φοράνε οι ισχυροί του κόσμου για να κυριαρχούν [εικόνες]

Το ρούχο δεν χρησιμεύει μόνο για να προστατεύει από το κρύο. Εκφράζει ιδέες, αναβαθμίζει τον ιερό χαρακτήρα ενός ηγέτη καθώς και την τάξη στην κοινωνική ιεραρχία. Τι φόρεσαν οι ηγέτες του 21ου αιώνα; Πες μου τι φοράς, να σου πω πώς κυβερνάς.

Ναπολέων: Νέα πολυτέλεια είναι τα λίγα λούσα

Αντίθετα με τους μονάρχες που χρησιμοποιούσαν τα χρυσά στολίδια για να επιβάλλουν την εξουσία τους, ο Ναπολέων εισήγαγε μια νέα πολυτέλεια στην γαλλική αυλή, το αυστηρό ντύσιμο. Ο Ναπολέων και ο Φίλιππος ο Καλός έσπασαν τους κώδικες της αυλής και ντύθηκαν με μοναδικό για την εποχή τρόπο, τον απλό.

Χίτλερ: Ενα μελετημένο στυλ

Φωτογραφήθηκε με βαυαρικό στυλ στο οποίο κυρίαρχο ήταν η δερμάτινη βερμούδα. Ο Χίτλερ με αυτό το στυλ ήθελε να πλασσάρει την εικόνα του σοσιαλιστή-ανθρώπου-του-λαού. Ολα ήταν απολύτως σχεδιασμένα και μελετημένα. Ποιά ήταν η ιδέα; Οσο περισσότερη εξουσία έχει ένας ηγέτης τόσο πιο σοβαρά ρούχα φορούσε. Το χάρισμα του ηγέτη ήταν αρκετό, δεν χρειάζονται φανταχτερά ρούχα. Επί Χίτλερ συνέβαινε ό,τι και επί Ναπολέοντος: οι αξιωματικού και η ηγεσία των SS είχαν φανταχτερές στολές. Ο ίδιος ο Χίτλερ ντυνόταν απλά και σοβαρά.

Μάο Τσε Τουνγκ: Ο λαός στην εξουσία

Εξέφραζε την εξουσία του λαού. Ηθελε να είναι η εικόνα του κυρίαρχου λαού, επέλεξε, λοιπόν, το γαλάζιο χρώμα της εργατικής φόρμας για να ντύνεται. Μπλε θολό και καπέλο εργατικό, ήταν ένας μοναδικός και συμβολικός τρόπος για να διακριθεί από το αστικό καθεστώς. Ηταν η αντίθεση του λευκογιακά με τον γαλαζιογιακά. Και ο Στάλιν φορούσε παρόμοια ρούχα σαν τους εργάτες για να δείχνει «πατερούλης του λαού», ο πρώτος Εργάτης του σοβιετικού καθεστώτος. Αλλά ο Στάλιν το 1943 πήρε τα πάνω του και αφού αυτοανακηρύχθηκε Στρατηγός επινόησε μια στολή αυστηρή με ίδιο γιακά.

Ο Σάχης του Ιράν: Μια άλλη εποχή

Οι εμφανίσεις της οικογένειας είναι μιας άλλης εποχής και αποκαλύπτουν ένα μακρινό πολυτελές παρελθόν και τις ρίζες της βασιλικής οικογένειας. Ηθελε με κάθε τρόπο να δείξει τον πλούτο της χώρας του. Ομως, στο δεύτερο μισό του XΧού αιώνα δεν έδειχνε κάποιος την κυριαρχία του με αυτό τον τρόπο. Θέλησε να στεφεί αυτοκράτορας το 1967 ώστε να ξεχαστεί το πραξικόπημα του πατέρα του. Φόρεσε λοιπόν το στέμμα του πατέρα του που είχε δημιουργηθεί το 1926, ήταν 30 εκατοστά ψηλό και ζύγιζε 2 κιλά!

Κέννεντι: Χαλαρός, καθημερινά και το σαββατοκύριακο

Είναι ο πρώτος ηγέτης, παγκόσμια, που λάνσαρε το look του σαββατοκύριακου: ένας πρόεδρος πρέπει να εμφανίζεται και με το χαλαρό στυλ της ξεκούρασης. Ο ηγέτης πρέπει να είναι εμφανίσιμος τόσο με τα ρούχα που φοράει για τις επίσημες εκδηλώσεις όσο και με τα ρούχα που φοράει όταν είναι σε ιδιωτικές στιγμές. Κάποιοι ηγέτες αυτό δεν μπορούν να το στηρίξουν, ο Κέννεντι μπόρεσε. Λάνσαρε πρώτος το στυλ του προέδρου που ντύνεται όπως όλοι οι Αμερικανοί. Παντελόνι Chino και μπλουζάκι λευκό ή μπλουζάκι γκρι. Ολα, ακόμη και η δήθεν ατημέλητη φορεσιά, ήταν μελετημένα στον Κέννεντι.

Ρόναλντ Ρήγκαν: Οι σταρ του Χόλιγουντ έφτιαχναν τις μόδες

Στον Μεσαίωνα η μόδα φτιαχνόταν στην αυλή του βασιλιά ή στους αξιωματούχους της εξουσίας. Ο κινηματογράφος τα αναποδογύρισε όλα αυτά. Στη δεκαετία του '50 την μόδα την έφτιαχναν οι σταρ του Χόλιγουντ ενώ οι ηγέτες είχαν στάνταρ ρούχα. Ο Ρήγκαν που ήταν και σταρ και ηγέτης αναγκάστηκε να επιλέξει. Και επέλεξε να ντύνεται σαν σταρ του σινεμά.

Μάργκαρετ Θάτσερ: Ενα ταγιέρ για όλες τις ώρες

Λένε ότι όταν η Μάργκαρετ Θάτσερ έβγαζε ένα χαρτί από την τσάντα της, οι υπουργοί ίδρωναν. Η κυριαρχία της συμβολιζόταν από την τσάντα της στην οποία έβαζε τα πάντα. Κατά τα λοιπά, ντυνόταν όπως όλες οι γυναίκες της εποχής της. Με το ταγιέρ για όλες τις ώρες. Τα πρώτα χρόνια οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα να εμφανίζονται με παντελόνι στη Βουλή. Φανταστείτε μια γυναίκα με φούστα να χρειάζεται να πηγαίνει σε συσκέψεις, να κάνει συγκεντρώσεις και να ανεβαίνει στο πατάρι να μιλήσει.

Κάρλα Μπρούνι – Σαμάνθα Κάμερον: Ανταγωνισμός κομψότητας

Δεν είναι γυναίκες με εξουσία αλλά όταν κάποια είναι γυναίκα προέδρου ή βασιλιά έχει μια συγκεκριμένη αποστολή. Ανάμεσα στις δύο αυτές κυρίες υπήρχε πάντα ανταγωνισμός. Ο Βαλερί Ζισκάρ ντ Εστέν διηγείται μια ιστορία που έμεινε στα χρονικά: Σε μια επίσημη επίσκεψη στην Αφρική η γυναίκα του φορούσε ένα ταγιέρ χρώματος καναρινί. Το γαλλικό πρωτόκολο ζήτησε από την γυναίκα του αφρικανού προέδρου να μη φορέσει ρούχο του ιδίου χρώματος. Οταν η γαλλική αποστολή έφτασε στη χώρα είδαν ότι ο ίδιος ο Αφρικανός πρόεδρος είχε φορέσει καναρινί χρώμα, για να ισοφαρίσει το παιχνίδι εξουσίας.

Μέρκελ: Υπερβολικό ή όχι αρκετό

Φοράει πάντα το ίδιο ταγιέρ, απλώς αλλάζει χρώμα στο σακάκι. Στόχος είναι να προσθέσει μια μικρή γυναικεία νότα. Το πρόβλημα με τις γυναίκες στην εξουσία είναι ότι κάνουν πολλά ή δεν κάνουν αρκετά. Πρόσφατα, στη γαλλική βουλή άρχισαν να σφυρίζουν ειρωνικά μια υπουργό που μπήκε να μιλήσει με τζην παντελόνι.

Ομπάμα: Το κοστούμι είναι η καινούρια στολή εργασίας

Παλιότερα, η στρατιωτική στολή αναπαριστούσε την εξουσία, τώρα είναι το κοστούμι. Από αυτή την άποψη δεν μπορεί κανείς να πει πραγματικά ανάμεσα στον Πούτιν και τον Αμπράμοβιτς ποιός είναι ο πιο ισχυρός. Αυτό που μετράει είναι τελικά το κοστούμι της οικονομικής εξουσίας.