Aφιέρωμα-σταθμός στον Νίκο Κεσσανλή [εικόνες]

Ως φόρος τιμής σε έναν καλλιτέχνη που χάραξε καίριους και επίκαιρους δρόμους της σύγχρονης τέχνης στη χώρα μας, με το έργο και την πολύτροπη προσωπικότητά του, έρχεται αυτό το αφιέρωμα στον Νίκο Κεσσανλή. Για τα 10+1 χρόνια από τον θάνατό του από την a.antonopoulou.art.

Ο Κεσσανλής ήταν μία έντονη προσωπικότητα που ενθάρρυνε την καλλιτεχνική έρευνα, τον πειραματισμό, τη συνεργασία και την κοινωνική διάσταση της τέχνης. Ακτιβιστής, εκκεντρικός, ανήσυχος, άκρως δημιουργικός, σημαντικός καλλιτέχνης, ακαταπόνητος πρεσβευτής της καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Ελλάδα και της ανάγκης συνεχούς διαλόγου με τη διεθνή, αεικίνητος, επικοινωνιακός, επιθετικός σχολιαστής, κοσμοπολίτης και γενικά ένα enfant terrible της δεκαετίας του ’60.

Για το έργο του έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες από διανοούμενους και ιστορικούς. Εγραφε ο Γιώργος Τζιρτζιλάκης στον κατάλογο της έκθεσης του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης το 1997: «Είναι γνωστό ότι ο Κεσσανλής, καλλιεργώντας μια διεθνή γλώσσα αντιτάχθηκε στην παραστατικότητα της κομφορμιστικής ζωγραφικής, η οποία, τα χρόνια του μεταπολέμου, αναπαρήγαγε τις μυθολογίες "της Γενιάς του ’30" και, κυρίως, τον κουρασμένο εστετισμό της "ελληνικότητας" και τον θανάσιμο εχθρό κάθε δημιουργικότητας, το "καλό γούστο". Υπενθυμίζω εδώ ότι η μεγάλη περιπέτεια του μοντέρνου στη χώρα μας ξεκίνησε καθυστερημένα. Τα περισσότερα από τα εγχειρήματα του μεσοπολέμου δεν ήταν τίποτα άλλο από ψηλαφήματα μέσα στο σκοτάδι. Η ζωγραφική εξακολουθούσε ν’ αντιπροσωπεύει έναν ιδανικό κόσμο που αποσπούσε την προσοχή από την προβληματική πραγματικότητα, δηλαδή από τον ίδιο τον τοίχο και τον καθημερινό του κόσμος που υπάρχει πίσω του. Θα χρειαστεί λοιπόν να έρθει η γενιά του ’60, για ν’ αρχίσει να απαλλάσσεται η ελληνική τέχνη από την νωθρότητα , την γραφικότητα, και τον διδακτισμό της ηθογραφίας, και ανοιχτεί σε μία εκρηκτική πραγματικότητα που υπήρχε γύρω μας. …
Μόνο για αυτή την πλευρά της δουλειάς του, που απεγκλώβισε την σύγχρονη τέχνη στην Ελλάδα από τα αδιέξοδα της "ελληνικότητας" και την εν ολίγοις, γραφικότητά μας, του χρωστάμε πάρα πολλά».

Το αφιέρωμα στο έργο του θα γίνει σε δύο ενότητες με δύο εκθέσεις. Η μία εγκαινιάζεται την Τρίτη 10 Φεβρουαρίου με τίτλο «Τοίχοι της πόλης». Εδώ ο χειρισμός της ύλης είναι πιο δυνατός, άμεσος και διαπεραστικός. Γοητευμένος από την υποβλητικότητα των τοίχων, σαν ένα υπόστρωμα της ζωής και της ανάσας της πόλης, ο Κεσσανλής έρχεται με βίαιες χειρονομίες (gestes) να ανιχνεύσει τη νέα μητροπολιτική συνθήκη που προσδίδει στις εκτεταμένες επιφάνειές των πόλεων ένα απροσδόκητο χαρακτήρα.

Μια συνθήκη που στις μέρες της οξείας οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής κρίσης που διανύουμε, αποκτά εμφατικό χαρακτήρα. Στα έργα αυτά ο καλλιτέχνης δεν αναπαριστά απλά τη πολυστρωματική και άμορφη πραγματικότητα της μεγαλούπολης αλλά συνδιαλέγεται και κατά κάποιο τρόπο συμμετέχει σ’ αυτήν πολλαπλασιάζοντας τα συναισθήματα και τις δυνατότητες κριτικής πρόσληψης. Διακρίνουμε σήμερα στις χειρονομίες (gestes) αυτές του Κεσσανλή έναν βιωματικό και προδρομικό χαρακτήρα καθώς και ένα διάλογο με τις μεταβολές της καλλιτεχνικής αφαίρεσης στα τέλη της δεκαετίας του 1950, μια εποχή που αρχίζουν να γίνονται ορατά τα ίχνη της αχανούς εξάπλωσης των μεγαλουπόλεων και των «μοντέρνων τρόπων ζωής».

Η δεύτερη έκθεση θα ακολουθήσει λίγο αργότερα και θα λέγεται «Οι φίλοι». Είναι αφιερωμένη στον κύκλο έργων του καλλιτέχνη που ο Γάλλος κριτικός της τέχνης Pierre Restany αποκάλεσε mec art, στην ουσία στις φαντασμαγορίες της ταυτότητας, τις σκιές και τις απαθανατίσεις των φίλων του καλλιτέχνη.

Εγκαίνια Έκθεσης : Τρίτη 10 Φεβρουαρίου στις 19:00 - 22:00
Διάρκεια Έκθεσης : 10.02.2015 - 28.03.2015
Ώρες Λειτουργίας : Τετ-Παρ 2-8 και Σαβ. 12-4