Περισσότερα από 2.000 χρόνια πριν από την εφεύρεση του beer pong, οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ένα παιχνίδι που ονομαζόταν Κότταβος για να διασκεδάζουν στα συμπόσια τους.
Οπως και το beer pong, ο κότταβος ήταν ένα παιχνίδι επιδεξιότητας, ενώ η προέλευση του τοποθετείται πιθανόν στη Σικελία.
Το παιχνίδι είχε ως σκοπό να πετύχουν την «πλάστιγγα» μια πιατέλα που ήταν προσαρμοσμένη ψηλά σε ένα ραβδί, ή έπλεε σε μια λεκάνη με νερό. Συχνά χρησιμοποιούσαν κρασί που το εκσφενδόνιζαν με το στόμα ή το πετούσαν με το χέρι από ένα ρηχό πιάτο.
Η πλάστιγγα έπρεπε να βυθιστεί (αν ήταν στη λεκάνη) ή να πέσει κάτω (αν ήταν στο ραβδί) και πέφτοντας να «καπελώσει» σε ένα αγαλματάκι που ήταν στημένο από κάτω της.
Πολλές φορές, χρησιμοποιούσαν τον Κότταβο και ως μέθοδο μαντικής ερμηνεύοντας την τροχιά του κρασιού ή της πλάστιγγας κατά την ελεύθερη πτώση.
Στον νικητή έδιναν ως δώρο την ίδια την πλάστιγγα, ή διάφορα άλλα δώρα, ενώ για τη νίκη σημασία είχε όχι μόνο να πετύχουν το στόχο, αλλά να το κάνουν και με στυλ, αφού μετρούσε και η καλαισθησία της κίνησης και της τροχιάς του βλήματος κατά το παιχνίδι.
Το αρχαιοελληνικό αυτό παιχνίδι επιχείρησε να αναβιώσει πρόσφατα με τους μαθητές της, η Χέδερ Σάρπε, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Γουέστ Τσέστερ της Πενσυλβάνια, χ ρησιμοποιώντας ένα κύπελο τυπωμένο σε τρισδιάστατο εκτυπωτή αντί για πλάστιγγα, νερωμένο χυμό σταφυλιού και μερικούς επιδέξιους μαθητές της.