Τέτοιες τιμές στα βενζινάδικα έχουμε πολύ καιρό να δούμε και αν μη τι άλλο πρόκειται για μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη, τη στιγμή που η οικονομική κρίση σε όλα τα επίπεδα στη χώρα μας καλά κρατεί. Φυσικά οι χαμηλές τιμές των καυσίμων και ειδικά του πετρελαίου, έχουν μεσοπρόθεσμα θετικές επιπτώσεις και στο κόστος των καταναλωτικών ειδών πρώτης ανάγκης. Το ερώτημα είναι αν θα διατηρηθούν και πόσο σε αυτά τα επίπεδα, ενώ ένα δεύτερο είναι γιατί έχουν πέσει οι τιμές των καυσίμων.
Η απάντηση στο πρώτο, όπως καταγράφεται στο www.carzine.gr εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, μεταξύ άλλων και από τη ζήτηση πετρελαίου από τις αναπτυσσόμενες αγορές της Κίνας και της Ινδίας (κυρίως), που αναμένεται να πάρει σύντομα την ανιούσα.
Μια νέα παράμετρος είναι πως σε αντίθεση με το παρελθόν οι χώρες του Κόλπου δεν έχουν περιορίσει την παραγωγή τους, προκειμένου τεχνητά να δημιουργήσουν έλλειψη που τελικά θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών. Μάλιστα πρόσφατα εκπρόσωπος του OPEC, του συνδέσμου των πετρελαιοπαραγωγών χωρών της Μέσης Ανατολής, δήλωσε πως δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν η τιμή έπεφτε ακόμα και στα 20 δολάρια το βαρέλι –από 50 που είναι σήμερα και που θεωρείται ήδη χαμηλή.
Η αλλαγή αυτή στάσης των Αράβων έχει άμεση σχέση με το σχεδόν διπλασιασμό της παραγωγής αργού πετρελαίου από τις ΗΠΑ, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, γεγονός βέβαια που επηρεάζει το μερίδιο αγοράς των πρώτων.
Σε αυτήν όμως την αύξηση της αμερικάνικης παραγωγής πετρελαίου υπάρχει ένα (πολύ) λεπτό σημείο: η εξόρυξη γίνεται με τη μέθοδο του fracking, η οποία πέρα από οικολογικά διφορούμενη (στα κοιτάσματα πετρελαίου πιέζεται κάποιο χημικό, προκειμένου να δημιουργηθούν ρωγμές από τις οποίες η άντληση θα είναι πιο εύκολη) είναι και ιδιαίτερα ακριβή. Αυτό σημαίνει πως για να είναι βιώσιμες οι αμερικανικές εταιρείες πετρελαιοειδών που χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη μέθοδο θα πρέπει και η παραγωγή τους να είναι μεγάλη και η τιμή να κυμαίνεται από 70 έως 80 δολάρια το βαρέλι. Τουλάχιστον.
Όπως καταλαβαίνετε μια τιμή γύρω στα 50 δολάρια το μόνο που κάνει είναι να συσσωρεύει χρέη, ενώ αν διατηρηθεί αυτή η κατάσταση οι αμερικάνικες εταιρείες θα αντιμετωπίσουν σύντομα σοβαρότατα προβλήματα. Ήδη αναφέρεται το ποσό των 430 δισεκατομμυρίων δολαρίων ως δανεισμός και έπεται συνέχεια…
Από την άλλη οι Άραβες και αντλούν πετρέλαιο με σαφώς χαμηλότερο κόστος και έχουν σχεδόν ανεξάντλητα κεφάλαια, που τους δίνει τη δυνατότητα να αντέξουν ακόμα και σε μια παρατεταμένη ύφεση των εσόδων τους από την πώληση του μαύρου χρυσού.
Και θα αντέξουν όσο περισσότερο γίνεται, μιας και παίζουν πολύ έξυπνα το παιχνίδι: συμπιέζουν τις τιμές πώλησης και δημιουργούν έτσι οικονομικά προβλήματα στους (αμερικανούς) ανταγωνιστές τους. Προβλήματα που στο τέλος της ημέρας θα τους γονατίσουν και μοιραία θα οδηγήσουν κάποιους από αυτούς εκτός αγοράς.
Με δύο λόγια οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου δεν είναι παρά ένα μέσο πίεσης των Αράβων να προασπίσουν, να διατηρήσουν και γιατί όχι να αυξήσουν κι άλλο το μερίδιό τους στην αγορά πετρελαίου.
Για μας, τους καταναλωτές που κάθε βδομάδα πηγαίνουμε και ανεφοδιάζουμε τα αυτοκίνητά μας με καύσιμο όλη αυτή αντιπαράθεση που έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση των τιμών και καλοδεχούμενη είναι και μακάρι να κρατήσει όσο περισσότερο γίνεται. Και μακάρι να πέσει και η τιμή του βαρελιού στα 20 δολάρια, όπως είπε ο εκπρόσωπος του OPEC, απειλώντας στη ουσία τους Αμερικανούς.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να πούμε πως η μείωση των τιμών καυσίμων στα πρατήρια δεν ακολουθεί τη μείωση της τιμής του αργού πετρελαίου, καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό του τελικού κόστους που καλούμαστε να πληρώσουμε είναι φόροι. Οι οποίοι και δεν έχουν μειωθεί και στη χώρα μας εξακολουθούν να είναι οι υψηλότεροι σε σχέση με άλλες χώρες μέλη της ΕΕ. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε…
