«Πιστόλι στον κρόταφο; Τρία όχι». Αυτό ήταν το σχόλιο που επέλεξε να κάνει ο ανεξάρτητος βουλευτής έπειτα από την ανακοίνωση της επίσπευσης της διαδικασίας Προεδρικής Εκλογής
Μέσα από το Twitter o κ. Ανδρουλάκης ξεκαθάρισε πως δεν θα ψηφίσει για Πρόεδρο -στις τρεις διαδοχικές ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή- καθώς όπως είπε, η κυβέρνηση βάζει το «πιστόλι στον κρόταφο». Και προκάλεσε για μια ακόμη φορά αίσθηση τόσο στα έδρανα της βουλής όσο και στις τάξεις του συγκυβερνώντος κόμματος.
Ας σημειωθεί ότι στις τάξεις των ανεξάρτητων βουλευτών υπάρχουν και άλλοι πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που ψηφίζουν «όχι» για πρόεδρο Δημοκρατίας αλλά αυτοί βρίσκονται ήδη στον προθάλαμο του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι θα κάνει ο Μίμης;
Ο Μίμης Ανδρουλάκης -πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του ΚΚΕ και βουλευτής ΠΑΣΟΚ- είναι από τα λίγα πολιτικά στελέχη που επέζησαν στις εκλογές του 2012, στην Β' Αθηνών. Στήριξε τον Ευάγγελο Βενιζέλο στην εσωκομματική διαμάχη αλλά τώρα δείχνει να στηρίζει την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ.
Αγνωστο παραμένει αν θα είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές ή θα προσεγγίσει το υπό δημιουργία κόμμα Παπανδρέου. Με τον Ευάγγελο Βενιζέλο δεν διατηρεί πλέον επαφή, εδώ και αρκετούς μήνες. Το «όχι» που είπε στο τελευταίο Μνημόνιο του στοίχισε την διαγραφή του από το ΠΑΣΟΚ και την ένταξή του στην ομάδα των ανεξάρτητων βουλευτών.
Ιδιόρρυθμος, διανοούμενος και μαθηματικό κεφάλι, ο Μίμης Ανδρουλάκης έγραψε ένα ενδιαφέρον άρθρο για το τι μας περιμένει με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και έκανε τη δική του πρόταση στον Αλέξη Τσίπρα.
Συγκεκριμένα, σε κείμενο που τιτλοφορεί "Το τρίτο παλούκι", γράφει:
Η κυβέρνηση φέρει το βάρος της διπλής ευθύνης πρώτο για τα αδιέξοδα του success story (καθαρή έξοδος στις αγορές), δεύτερο για το εξαρχής σενάριο συγκέντρωσης των 180 με ατομικό κυνήγι κεφαλών αντί για πολιτική διαβούλευση και ενδεχόμενη πολιτική συμφωνία αμοιβαία αποδεκτή από τα δυο μεγαλύτερα κόμματα.
Τώρα όμως το βάρος της απόδειξης ότι μπορεί να εγγυηθεί ασφαλή αλλαγή προς το καλύτερο περνά πρωταρχικά -όχι αποκλειστικά- στην πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ισχύουν όλα όσα παρουσιάσαμε στη Βουλή (2015: Η Ελλάδα ξανά στην κόψη, 25/11) για τον ετεροχρονισμό των δέκα πηγών ρίσκου, τα λεγόμενα "παλούκια".
Τα δύο απ' αυτά -μη εκλογή Προέδρου και πρωτιά στις εκλογές- απ' ότι φαίνεται θα τα "πηδήξει" οπότε πρέπει να συγκεντρώσει την προσοχή του στο τρίτο και δυσκολότερο: Πρώτο, την πραγμάτωση με επιτυχία της εντολής σχηματισμού κυβέρνησης με ευρύτατες συνεργασίες είτε έχει είτε όχι αυτοδυναμία. Η πρώτη εντολή δηλαδή δεν πρέπει να φύγει αναξιοποίητη από τα χέρια της. Και δεύτερο τη συμφωνία με τους εταίρους για μια συντεταγμένη αποδέσμευση από το Μνημόνιο με "προτεραιότητες – προτεραιότητες – προτεραιότητες!" και δίχτυ ασφαλείας, ειδικά όσον αφορά στη σταθερή πιστωτική γραμμή της ΕΚΤ προς τις ελληνικές τράπεζες.
Με τόλμη, φρόνηση και εθνική συνεννόηση σε νέα βάση ο ΣΥΡΙΖΑ και οι πιθανοί εταίροι του σ' έναν κυβερνητικό συνασπισμό (Ποτάμι, χώρος ΠΑΣΟΚ) μπορούν και πρέπει να τα βγάλουν πέρα με τα 3Α (αβεβαιότητα – αστάθεια – ασάφεια (άγνωστοι άγνωστοι) και το ένα Π (πολυπλοκότητα).