Κ. Μητσοτάκης: Ο «πιο άτυχος άνθρωπος του κόσμου», που έχασε το λαχείο, έκανε ταινία [εικόνες]

Οι Ισπανοί σταυρώνουν τα δάχτυλά τους. Κάνουν ευχές και φτιάχνουν όνειρα. Τη Δευτέρα πραγματοποιείται η κλήρωση της ετήσιας χριστουγεννιάτικης λοταρίας «El Gordo», που πρόκειται να μοιράσει το αστρονομικό ποσό των 2,2 δισ. ευρώ.

Ωστόσο, αν και έχουν περάσει τρία χρόνια από την κλήρωση του 2011, οι Ίβηρες θυμούνται τι ακριβώς είχε συμβεί στο Σοδέτο, ένα μικρό χωριουδάκι της Ισπανίας, όπου όλοι οι κάτοικοι είχαν κερδίσει το λαχείο. Ολοι πλην ενός! Και αυτός ο ένας «άτυχος» ήταν ένας Έλληνας: ο κινηματογραφιστής Κωστής Μητσοτάκης.

Με αφορμή τη φετινή κλήρωση, ο Guardian έψαξε και βρήκε τον Έλληνα κινηματογραφιστή που μετέτρεψε τη δική του ατυχία (είχε χαρακτηριστεί τότε από τα ΜΜΕ ως ο πιο άτυχος άνθρωπος του κόσμου) σε ένα φιλμ εμπειρίας και μελέτης για τις αλλαγές που μπορεί να επιφέρει το χρήμα στις ζωές των απλών ανθρώπων.

Για την Ιστορία: το 2011 οι κάτοικοι του Σοδέτο έκαναν ρεφενέ και αγόρασαν ομαδικά λαχεία που αποδείχθηκαν «χρυσοφόρα». Η τύχη τούς χαμογέλασε και κέρδισαν περίπου 740 εκατομμύρια ευρώ. Ο μοναδικός που αρνήθηκε να πάρει μέρος στο ομαδικό ποντάρισμα ήταν ο Κωστής Μητσοτάκης. Κάποιος άλλος στη θέση του θα τραβούσε τα μαλλιά του. Ο Μητσοτάκης δεν το κάνει. Όχι γιατί του λείπουν(!), αλλά διότι είδε την περίπτωση ως... θεόσταλτο δώρο. Εξηγεί στον Guardian: «Ήταν σαν κάποιος να μου έστειλε ένα δώρο από τους ουρανούς. Σαν κάποιος να μου έδωσε το τέλειο σενάριο για ταινία».

Τα τελευταία τρία χρόνια ο Μητσοτάκης ζει με τους ανθρώπους του χωριού, μόνο που τους παρατηρεί πίσω από την κάμερά του, καταγράφοντας τις δραστικές αλλαγές που έχουν συμβεί στις ζωές τους από τη στιγμή που κέρδισαν το λαχείο. «Ξαφνικά υπάρχει σύνδεση όλων των πλούσιων οικογενειών της Ισπανίας. Προσωπικά δεν πήρα λαχείο τότε διότι το σπίτι μου βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό και γιατί, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην Ισπανία, δεν έχω τρέλα με τα λαχεία».

Το 2011, το Σοδέτο βρέθηκε μπροστά σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση: η χώρα βρισκόταν στη μέση της οικονομικής κρίσης και την ίδια στιγμή οι κάτοικοί του βίωναν την υπέρτατη χαρά. Ο Μητσοτάκης θυμάται: «Οι κάτοικοι δεν κατάλαβαν τι τους συνέβη. Τρία χρόνια μετά, αν επισκεφθεί κανείς το χωριό, δεν θα καταλάβει καμία διαφορά. Σαν να μην συνέβη ποτέ αυτό με το λαχείο. Δεν θα βρείτε φανταχτερά αυτοκίνητα στους δρόμους».

Δεν κρύβει πως έχει εντυπωσιαστεί από το πώς η τοπική κοινωνία -γεωργική κατά βάσιν- υποδέχθηκε με «φυσιολογικό» τρόπο την επιτυχίας της. Το μοναδικό που άλλαξε στις ζωές τους ήταν να βελτιώσουν τα σπίτια τους και ότι πολλοί νέοι που είχαν αποφασίσει να φύγουν από το χωριό, τελικά άλλαξαν γνώμη. Η δήμαρχος του Σοδέτο, Ρόζα Πονς προσθέτει: «Τίποτα δεν έχει αλλάξει στον τόπο μας. Απλώς τώρα έχουμε περισσότερες ευκαιρίες. Ούτε λόγος ότι το λαχείο μας βοήθησε».

Ο Μητσοτάκης εγκαταστάθηκε στο Σοδέτο πριν από οκτώ χρόνια και η αιτία ήταν ο έρωτας. Η κοπέλα του καταγόταν από εκείνο το χωριό και τον έπεισε να μείνουν μόνιμα. Τώρα πλέον έχει χωρίσει, η κοπέλα ήταν ανάμεσα στους νικητές, αλλά εκείνος έμεινε να καταγράψει την καθημερινότητά τους. Οι κάτοικοι του Σοδέτο είναι γνωστοί για το πάθος που τρέφουν για τα λαχεία και μάλιστα είναι παράδοξο ότι το 2011 που ήταν η τυχερή τους χρονιά, ξόδεψαν τα λιγότερα χρήματα από κάθε άλλη φορά. Το άγχος τους είναι ότι γνωρίζουν πως η καλή τύχη δεν χτυπάει τη πόρτα κάποιου για δεύτερη φορά.

Το ντοκιμαντέρ του Μηστοτάκη, έπειτα από εργώδεις προσπάθειες που κράτησαν τρία χρόνια, είναι έτοιμο και η πρώτη του προβολή έχει προγραμματιστεί μόνο για τους κατοίκους του Σοδέτο. Ο τίτλος του είναι «Cuando Toco»(σε ελεύθερη μετάφραση «Όταν σε άγγιξε»). Όπως λέει τώρα ο Μητσοτάκης: «Αυτό που συνέβη στο Σοδέτο ήταν ένα μικρό κοινωνικό πείραμα που αναπτυσσόταν μπροστά στα μάτια μας. Αν συνέβαινε σε μια μεγαλη πόλη, μετά από δύο-τρεις μήνες ουδείς θα το θυμόταν.

Με αρκετές δουλειές στο ενεργητικό του, ο Αθηναίος κινηματογραφιστής, πιστεύει πως το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ θα έχει ανταπόκριση στον κόσμο. Κατάφερε να βρει χρηματοδότηση από μια δανέζικη εταιρεία και η διανομή της θα ξεπεράσει τα ισπανικά σύνορα. Όπως θυμάται: «Όταν πήγα στις Κάννες το 2012, αρκετοί παραγωγοί έδειξαν έντονο ενδιαφέρον». Στην «προβοκατόρικη» ερώτηση αν μετάνιωσε που δεν πήρε λαχείο το 2011, απαντάει ευθαρσώς: «Όχι, δεν το έχω μετανιώσει. Το χόμπι μου είναι να φτιάχνω ταινίες, αυτό μου δίνει ικανοποίηση. Δεν μου αρέσει να σκέφτομαι τη ζωή μου μέσα από το πρίσμα των χρημάτων». Πάντως, για καλό και για κακό φέτος αγόρασε λαχείο...