Τα όνειρα δεν φυλακίζονται, δεν περιορίζονται. Δεν μπορούν να κλειστούν πίσω από τα κάγκελα μίας φυλακής, μεγαλώνουν, ταξιδεύουν και όταν υπάρχει θέληση, μπορούν να γίνουν και πραγματικότητα. Η Ντίνα και η Σάμαρ είχαν το δικό τους όνειρο. Έγκλειστες στις γυναικείες φυλακές του Ελαιώνα, θέλησαν να πετάξουν μακριά και βρήκαν, ως άρμα, τη σπουδή.
Κατάφεραν, η μεν Ντίνα να συμμετάσχει στις πανελλαδικές εξετάσεις και να περάσει στο τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, η δε Σάμαρ να εγγραφεί στο τμήμα Κοινωνιολογίας στο Ρέθυμνο. Πριν λίγες μέρες έφτασε στα χέρια τής καθεμιάς μία προσωπική συγχαρητήρια επιστολή του υφυπουργού Δικαιοσύνης, Γιώργου Πεταλωτή. «θα ήθελα να σου εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για τη σπουδαία σου επιτυχία...», ξεκινούσε η επιστολή και ταυτόχρονα άνοιγε για τις κοπέλες μία άλλη πόρτα από τη βαριά του σωφρονιστικού καταστήματος.
Στα 38 της χρόνια η Ντίνα βρέθηκε στη φυλακή. Δεν έχει σημασία ο λόγος. Είναι «μέσα» 15 μήνες τώρα. Έχει καταδικαστεί σε 15 χρόνια, αν και η υπόθεσή της δεν έχει περάσει από δευτεροβάθμιο δικαστήρια και άρα, δε έχει τελεσιδικίσει ακόμη. «Περιμένω να γίνει το τελευταίο δικαστήριο, για να δω ποια θα είναι η τελική μου ποινή», λέει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, μέσα από τις φυλακές. Δεν θέλει να θυμάται και να συζητάει τον λόγο, που την οδήγησε εκεί. «Ας το αφήσουμε αυτό, καλύτερα. Ας μιλήσουμε για την πόρτα που άνοιξε μπροστά μου...».
«Ήθελα πολύ να σπουδάσω και εδώ, στις φυλακές, υπάρχει πολύς ελεύθερος χρόνος. Είναι στην κρίση της καθεμιάς μας να τον διαχειριστεί όπως εκείνη νομίζει καλύτερα. Εγώ επέλεξα να διαβάζω αυτές τις τρεις ώρες, κάθε μέρα, που είχα στη διάθεσή μου», υπογραμμίζει και προσθέτει: «Πάντα υπάρχει τρόπος. Αν υπάρχει θέληση, τότε υπάρχει και η δύναμη, ώστε να μην αφηνόμαστε στις δυσκολίες της ζωής».
Η Ντίνα είχε απολυτήριο λυκείου, παρακολούθησε μέσα στις φυλακές τα μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας (κατ' ιδίαν διδαχθέντων) και κατάφερε να συγκεντρώσει 15.000 μόρια. «Πρώτη μου επιλογή ήταν η γερμανική φιλολογία, η σχολή που πέρασα ήταν η δεύτερή μου επιλογή. Μ' ενδιαφέρει πολύ ο πολιτισμός. Ήταν ένα όνειρο ζωής για μένα να σπουδάσω. Είμαι πολύ χαρούμενη που θα το καταφέρω και μάλιστα κάτω από δύσκολες συνθήκες».
Τα όνειρά της δεν περιορίζονται μόνο στην απόκτηση ενός τίτλου σπουδών. «Τώρα που άνοιξε αυτή η πόρτα θέλω να προχωρήσω. Όταν τελειώσω θα μ' ενδιέφερε να κάνω ένα μεταπτυχιακό, να πάρω μία εξειδίκευση. Έχω πολλές προσδοκίες ακόμα. Γιατί να μη δω και την προοπτική μίας ακαδημαϊκής καριέρας», λέει.
Το μήνυμα που θέλει να περάσει προς όλους είναι ότι «πάντα υπάρχει τρόπος, ακόμα και γι' αυτούς που είναι έγκλειστοι. Πρέπει να προσπαθούμε και να μην εγκαταλείπουμε. Όταν είμαστε ελεύθεροι πολίτες, δυστυχώς, δίνουμε άλλες προτεραιότητες και προσπερνούμε τα σημαντικά».
Η Σάμαρ, ήρθε από τη Γεωργία στην Ελλάδα πριν από 10 χρόνια. Στις φυλακές βρίσκεται εδώ και 2,5 χρόνια, εκτίοντας ποινή κάθειρξης επτά χρόνων. Σήμερα, στα 27 της χρόνια, αποφάσισε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα και να σπουδάσει. Για το λόγο αυτό γράφτηκε στο τμήμα Κοινωνιολογίας στο Ρέθυμνο.
«Εγώ δεν έδωσα εξετάσεις, είναι άλλη η διαδικασία. Κατέθεσα τα απαραίτητα δικαιολογητικά και κατάφερα να εγγραφώ στη σχολή, που ήθελα», λέει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ.
Τα ελληνικά της είναι σε εξαιρετικό επίπεδο. Εξηγεί: «Το 2007 πήρα από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, την επάρκεια γλώσσας, ενώ είχα πάρει το απολυτήριο λυκείου από τη Γεωργία, πριν έρθω στην Ελλάδα».
Στην Ελλάδα η Σάμαρ, εργαζόταν ως μπέιμπι σίτερ. «Θα ήθελα να προσφέρω στους ανθρώπους με όποιον τρόπο μπορώ, γι' αυτό και επέλεξα να σπουδάσω Κοινωνιολογία», λέει και προσθέτει: «Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω νηπιαγωγός. Περνώντας από εδώ έγινε μία ανατροπή σε πολλά πράγματα της ζωής μου. Άλλαξαν πολλά και είδα με διαφορετικό μάτι τον κόσμο».
«Αν θέλει κάτι κάποιος πολύ, μπορεί να το πετύχει, όσες δυσκολίες κι αν έρθουν. Εμένα αυτό μου έμαθε η ως τώρα ζωή μου», τονίζει.
Τα δύο κορίτσια περιμένουν να ολοκληρωθεί η διαδικασία εγγραφής τους στις σχολές, που πέρασαν. Τα μαθήματα θα τα παρακολουθούν μέσα από τις φυλακές με το υλικό που θα τους στέλνουν τα πανεπιστήμια, αλλά και μέσω διαδικτύου. Οι εξετάσεις θα δίνονται κατά πάσα πιθανότητα εντός του σωφρονιστικού καταστήματος, αλλά όλα αυτά θα συμφωνηθούν μεταξύ της διεύθυνσης των φυλακών και των πανεπιστημιακών τμημάτων.
Ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, (Ειδική Γραμματεία Σώματος Επιθεώρησης και Ελέγχου Καταστημάτων Κράτησης), Μαρίνος Σκανδάμης, συγχαίρει τις δύο κοπέλες, μέσω του ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Συγχαρητήρια για τη σκληρή προσπάθεια που κατέβαλαν σε ένα ιδιαίτερα σκληρό περιβάλλον. Είναι διπλά άξιες γι' αυτό που πέτυχαν. Από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε το υπουργείο Δικαιοσύνης επιχειρήσαμε και δώσαμε μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη, όσο το δυνατόν, περισσότερων εκπαιδευτικών, μορφωτικών και πολιτιστικών θεσμών».
Τονίζει δε ότι «αυτή τη στιγμή, στα ελληνικά καταστήματα κράτησης, λειτουργούν περισσότερα από 40 προγράμματα, όπως ομάδες ενισχυτικής διδασκαλίας, θεατρικές ομάδες, εργαστήρια ηλεκτρονικών υπολογιστών, εργαστήρια εκμάθησης και πιστοποίησης της ελληνικής γλώσσας, εργαστήρια χειροτεχνίας κ.α.».
Ανακοινώνει ότι εντός του Σεπτεμβρίου θα λειτουργήσουν πιλοτικά και Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, σε περίπου πέντε σωφρονιστικά καταστήματα.
«Να τονιστεί ότι η εκπαίδευση απασχολεί δημιουργικά τον κρατούμενο, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις κοινωνικής επανένταξης, ήδη μέσα από τον σωφρονιστικό χώρο, και παρέχει τα εφόδια στον κρατούμενο, για να πατήσει στα πόδια του, βγαίνοντας από το κατάστημα», καταλήγει ο κ. Σκανδάμης.