Η αδρεναλίνη των φίλων της όπερας και των χιλιάδων φανατικών της Εθνικής Λυρικής Σκηνής χτυπάει κόκκινο, καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία της θα ανεβάσει τον Ιανουάριο τη συγκλονιστική όπερα «Τριστάνος και Ιζόλδη» του Βάγκνερ, σε σκηνοθεσία, σκηνικά και κοστούμια του σπουδαίου Γιάννη Κόκκου.
Ηδη στις πρώτες μέρες της χρονιάς, συγκεκριμένα στις 23 Ιανουαρίου και για τέσσερις παραστάσεις, η Εθνική Λυρική Σκηνή παρουσιάζει ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά γεγονότα του 2015, αυτή τη μεγαλειώδη παραγωγή της. Στην ουσία, η Εθνική Λυρική Σκηνή, υπό τη διεύθυνση του Μύρωνα Μιχαηλίδη και λίγο πριν μπει στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, για πρώτη φορά στην 75χρονη ιστορία της, θα αναμετρηθεί με το έργο-ορόσημο της μουσικής ιστορίας, το οποίο σηματοδότησε την αρχή του ύστερου μουσικού ρομαντισμού.
(Ο σκηνογράφος και σκηνοθέτης Γιάννης Κόκκος)
Την Ορχήστρα και τη Χορωδία της ΕΛΣ θα διευθύνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οργανισμού, αρχιμουσικός Μύρων Μιχαηλίδης, ενώ τη σκηνοθεσία, τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφει ο διεθνής Έλληνας της όπερας Γιάννης Κόκκος.
Το «Τριστάνος και Ιζόλδη» είναι ένα έργο πυρετώδους συναισθηματικής φόρτισης, το οποίο με τις καινοτομίες της αρμονίας και τον πλούτο της γραφής του άλλαξε διά παντός την ιστορία της μουσικής. Η σύνθεση του έργου ολοκληρώθηκε ανάμεσα στο 1857 και το 1859, ενώ η πρεμιέρα του δόθηκε στο Μόναχο το 1865. Ο Βάγκνερ το έγραψε επηρεαζόμενος από το έργο του σπουδαίου φιλοσόφου Άρθουρ Σοπενχάουερ, αλλά και από την έντονα συναισθηματική του σχέση με τη Ματθίλδη Βέζεντονκ. Ενδεικτικό της σημασίας του έργου είναι ότι επηρέασε -άμεσα ή έμμεσα- όχι μόνο σπουδαίους συνθέτες της δυτικής μουσικής, όπως τους Μάλερ, Ρίχαρντ Στράους, Μπρίτεν, Ντεμπισί, Ραβέλ, Στραβίνσκι κ.ά., αλλά και φιλοσόφους όπως ο Νίτσε, λογοτέχνες όπως ο Τόμας Μαν, συμβολιστές ποιητές του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού, αλλά ακόμα και σύγχρονους κινηματογραφιστές όπως ο Λαρς φον Τρίερ.
(Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Λυρικής Μύρων Μιχαηλίδης)
Όπως σε όλα τα έργα του Ρίχαρντ Βάγκνερ, το κείμενο είναι του ίδιου και βασίζεται σε μύθο πιθανώς κελτικής προέλευσης. Η πλοκή αφορά τον έρωτα του ιππότη Τριστάνου για την Ιρλανδή πριγκίπισσα Ιζόλδη, την οποία φέρνει ως νύφη στον θείο του, βασιλιά Μάρκο της Κορνουάλης. Κατά το ταξίδι της επιστροφής στο πλοίο, με αφορμή ένα μαγικό ποτό, Τριστάνος και Ιζόλδη εξομολογούνται τον έρωτά τους. Στην Κορνουάλη, κατά την απουσία του βασιλιά σε κυνήγι, συναντιούνται ερωτικά. Ο Μάρκος τους βρίσκει μαζί και σε συμπλοκή που ακολουθεί ο Τριστάνος τραυματίζεται θανάσιμα. Μεταφέρεται στον πύργο του στη Βρετάνη, όπου παραληρεί. Όταν η Ιζόλδη φτάνει κοντά του, είναι πια αργά: ο Τριστάνος ξεψυχά στα χέρια της και εκείνη τον ακολουθεί, καθώς οραματίζεται την παντοτινή ένωση μαζί του.
Για πρώτη φορά ελληνικά μουσικά σύνολα -η Ορχήστρα και η Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής-, υπό τον αρχιμουσικό Μύρωνα Μιχαηλίδη, θα ερμηνεύσουν ένα τέτοιο έργο ύψιστων απαιτήσεων, του οποίου η πλαστική ρευστότητα της μορφής το καθιστά ένα από τα πιο δύσκολα του ρεπερτορίου.
(Σχέδιο του Γιάννη Κόκκου για την παράσταση Τριστάνος και Ιζόλδη)
Ο Γιάννης Κόκκος ο οποίος υπογράφει την σκηνοθεσία, τα σκηνικά και τα κοστούμια σημειώνει: "Σε όλα τα έργα του παρελθόντος τίθεται η προβληματική των τριών χρόνων: της εποχής στην οποία ο συνθέτης/λιμπρετίστας τοποθετεί τη δράση, της εποχής στην οποία γράφηκε ή συντέθηκε το έργο μαζί με το ιστορικό της υπόβαθρο και, τέλος, της δικής μας εποχής, στην οποία υποδεχόμαστε το έργο. Πάνω στη σκηνή οι τρεις εποχές πρέπει να μπορούν να συνυπάρχουν μέσα από μία μορφή που θα εφευρεθεί. Εάν ευνοήσει κανείς μία όψη σε σχέση με τις άλλες δύο, περιορίζει την πρόσληψη του έργου. Επιχειρώ να ενώσω τα στοιχεία αυτά, προκειμένου να δημιουργηθεί μία αισθητική αποτελούμενη από τα τρία στοιχεία χρόνου στο πλαίσιο μιας μορφής, η οποία εκπλήσσει και ταυτόχρονα είναι προφανής. Για τον Τριστάνο οι τρεις εποχές συνυπάρχουν ταυτόχρονα σε όλα τα στοιχεία της παράστασης, στο σκηνικό χώρο, στα κοστούμια και στην κίνηση των ερμηνευτών. Ξαναβρίσκει κανείς τον απόηχο περασμένων χρόνων, ίχνη της φύσης, λάμψη από πανοπλίες, αντανακλάσεις νερού και έναν αριθμό από αναφορές που ανήκουν στο σημερινό κόσμο".
Η προπώληση των εισιτηρίων για τις τέσσερις παραστάσεις της παραγωγής Τριστάνος και Ιζόλδη, ξεκινά την Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2014 από τα ταμεία του Μεγάρου Μουσικής (Β. Σοφίας και Κόκκαλη & Ομήρου 8), της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (Ακαδημίας 59) και online στα www.megaron.gr και www.nationalopera.gr.