Από το βράδυ της Κυριακής ο Κόμπε Μπράιαντ ξεπέρασε τον Μάικλ Τζόρνταν σε πόντους και 3ος πια στην ιστορία του ΝΒΑ.
Το είχε απωθημένο ο σταρ των Λέικερς και το κατάφερε με σκληρή δουλειά. Τον κατηγόρησαν ότι ήθελε να γίνει Τζόρνταν στην θέση του Τζόρνταν (και όχι άδικα - ακόμη και από τον ίδιο τον Μάικλ), αλλά εν τέλει μετρά ένα πρωτάθλημα λιγότερο μέχρι στιγμής.
Πάντως, όπως και να έχει η ιστορία μιλάμε για δύο εκ των κορυφαίων αθλητών μπάσκετ στην ιστορία, αν και ο Τζόρνταν ήταν, είναι και πιθανότατα θα είναι για πάντα ο κορυφαίος των κορυφαίων.
Ωστόσο, ο Μπράιαντ μέσω γράμματος που έστειλε σε αθλητική ιστοσελίδα αθλητών στις ΗΠΑ ευχαρίστησε στον Τζόρνταν για την έμπνευση που του έδωσε.
Αναλυτικά έγραψε ο σούπερ σταρ του ΝΒΑ:
«Μηδέν. Αυτός ήταν ο αριθμός πόντων που σκόραρα το καλοκαίρι που έπαιξα στην Φιλαδέλφεια Σόνι Χιλ Φιούτσερ Λιγκ όταν ήμουν 12 ετών. Δεν σκόραρα. Ούτε μια βολή, ούτε ένα τυχαίο λέι απ ή ένα σουτ τυχερό. Ο πατέρας μου και ο θείος μου ήταν θρύλοι του Φιούτσε Λιγκ στις μέρες τους. Ο πατέρας μου ως φόργουορντ και ο θείος μου ως πόιντ γκαρντ. Ντρόπιαζα την οικογένεια μου...
Σκέφτηκα να παρατήσω το μπάσκετ και να επικεντρωθώ στο ποδόσφαιρο. Κι εδώ ήρθε ο σεβασμός και ο θαυμασμός μου για τον MJ να μου αλλάξει γνώμη. Έμαθα πως είχε κοπεί από την ομάδα του γυμνασίου ως πρωτοετής, έμαθα πως ένιωσε ντροπιασμένος, πως είναι να αποτυγχάνεις. Χρησιμοποίησε αυτά τα συναισθήματα ως ενέργεια, να γίνει πιο δυνατός, δεν τα παράτησε. Έτσι αποφάσισα να πάρω την πρόκληση όπως και αυτός. Θα διοχέτευα την αποτυχία με τέτοιο τρόπο ώστε να ενεργοποιήσω τη φωτιά του ανταγωνισμού που έκαιγε μέσα μου. . ήμουν εθισμένος ώστε να αποδεικνύω στην οικογένειά μου- και πιο σημαντικό στον εαυτό μου- πως ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ.
Έγινε εθισμός. Έμαθα τα πάντα για το παιχνίδι, την ιστορία του, τους παίκτες, τις βασικές αρχές του. Δεν ήταν μόνο ότι ήμουν αποφασισμένος να μην αφήσω να περάσει ένα καλοκαίρι στο μηδέν, είχα οδηγηθεί να αντιμετωπίζω το αίσθημα της αποτυχίας στον ανταγωνισμό μου όπως οι άλλοι αντιμετώπιζαν εμένα. Το δολοφονικό μου ένστικτο να σκοράρω μόλις είχε γεννηθεί.
24 χρόνια αργότερα, προσπέρασα τη μούσα μου.
Τι ταξίδι ήταν κι αυτό. Να φτάνω σε αυτό το σημείο αποτελεί τεράστια τιμή. Γνωρίζω το ωράριο του πατέρα μου για να πέσω για ύπνο. Θα με έστελνε για ύπνο και να βουρτσίσω τα δόντια μου κι εγώ θα περπατούσα σιγά. Αυτός ήμουν. Δε θα ήμουν εγώ αν δε βούρτσιζα κάθε δόντι δύο φορές, έπλενα τη γλώσσα μου τρεις φορές, πίεζα τα ούλα μου μέχρι να ματώσουν και ξέπλενα το στόμα μου τόσο πολύ που καιγόμουν μέχρι να μουδιάσω.
Δε θα ήμουν το παιδί που γύρισα από το μηδέν και δε θα μπορούσα να τιμήσω τον άνθρωπο που με ενέπνευσε όσο κανένας να ανταποκρίνομαι σε κάθε πρόκληση.
Σας ευχαριστώ για την αγάπη και τη στήριξη, την εκτιμώ αφάνταστα, ακόμη κι αν κάτι μέσα μου δε με αφήνει να το κάνω συνέχεια.
Με αγάπη,
Mamba out»