Εκρηκτικό ταπεραμέντο: Γυναίκες καθαρίζουν τα ναρκοπέδια στη Μοζαμβίκη [εικόνες]

Οι γυναίκες της Μοζαμβίκης κατέχουν την αποκλειστικότητα σε μία πραγματικά επικίνδυνη δουλειά, τον καθαρισμό ναρκοπεδίων. Με πραγματική αυταπάρνηση, οι θηλυκοί ναρκαλιευτές, αναλαμβάνουν να καθαρίσουν τις άσκαστες βόμβες στον απόηχο ενός αιματηρού Εμφυλίου.

«Παραδοσιακά, οι ναρκαλιευτές στη Μοζαμβίκη, και σε παγκόσμιο επίπεδο, ήταν συνήθως πρώην στρατιώτες και η πρόσληψη τους ήταν ένας τρόπος για να τους παρέχουν εργασία και ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία» εξηγεί ο Ασλεϊ Φιτζπάτρικ από την APOPO, μια βελγική ΜΚΟ που εδρεύει στην Τανζανία που καθαρίζει νάρκες στην Αφρική και την Ασία.

Αλλά πλέον αυτό το στοιχείο έχει αλλάξει εντελώς, αφού στη Μοζαμβίκη και σε άλλες χώρες, οι γυναίκες είναι τώρα οι κύριοι ναρκαλιευτές.

Στην Καμπότζη, οι γυναίκες άρχισαν να αναλαμβάνουν τέτοιου είδους εργασίες το 1995, μετά το Κόσοβο το 1999. Το πέρασμα του ψηφίσματος 1325 του ΟΗΕ το 2000, το οποίο απαιτεί την ναρκαλιευτική βιομηχανία να εργαστεί προς την κατεύθυνση της ισότητας των φύλων, έχει ενισχύσει την τάση. Τώρα, περίπου 20 χώρες χρησιμοποιούν γυναίκες σε αυτά τα επαγγέλματα.

Στη Μοζαμβίκη, νάρκες που έχουν απομείνει από τρεις μεγάλες συγκρούσεις έχουν οδηγήσει σε τουλάχιστον 2.458 θύματα μέχρι το τέλος του περασμένου έτους.

Οι περισσότερες νάρκες της Μοζαμβίκης φυτεύτηκαν κατά τη διάρκεια των τριών περιόδων: στον εμφύλιο πόλεμο, στον αντιαποικιακό πόλεμο (1964-1974) εναντίον των Πορτογάλων και στην εκπαίδευση των Δυνάμεων Απελευθέρωσης της Ζιμπάμπουε στη Μοζαμβίκη στη δεκαετία του 1960 και του '70.

Η απομάκρυνση των ναρκών από αυτές τις εκστρατείες δεν είναι μόνο επικίνδυνη δουλειά, είναι επίσης και κουραστική, αφού φοράνε τεράστια κράνη και τεράστιες δυσκίνητες στολές.

Αλλά αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι πρέπει να το κάνουν. Παρόλο που τα σκυλιά και οι αρουραίοι εκπαιδεύονται να εντοπίζουν τις εκρηκτικές ύλες, οι άνθρωποι είναι εκείνοι που πρέπει να τις βγάλουν.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, οι ναρκαλιευτές πρέπει να διατηρούν μία απόσταση 15 – 50 μέτρα μεταξύ τους, ώστε αν σκάσει μία νάρκη να μην τραυματιστεί άλλο άτομο. Αλλά αυτό δεν εγγυάται την ασφάλεια. Η ακτίνα της έκρηξης της νάρκης ποικίλλει, και μερικές φορές φτάνει και τα 100 μέτρα.

Οταν βρεθεί μια νάρκη, πυροδοτείται με άλλα εκρηκτικά. Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να καταστραφεί, παρά να προσπαθήσετε να την αφαιρέσετε. Επίσης αυτή η διαδικασία τους δίνει περίπου 5 λεπτά χρόνο να εγκαταλείψουν το σημείο πριν την έκρηξη.

Ωστόσο αυτό δεν τις εξασφαλίζει πάντα. Οπως αναφέρει η Ερνέστο, που δουλεύει αρκετά χρόνια ως ναρκαλιευτής, ο αρχικός της φόβος δεν την έχει εγκαταλείψει ακόμα. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, δύο ναρκαλιευτές έχουν τραυματιστεί μπροστά της και χάσανε και οι 2 από ένα πόδι.

Παρόλο που στην αρχή αντιμετωπίζονταν με καχυποψία, οι γυναίκες ναρκαλιευτές της Μοζαμβίκης, πλέον κατά κοινή ομολογία έχουν προσφέρει σπουδαίο έργο στη χώρα.

Με τη βοήθεια των γυναικών ναρκαλιευτών, περισσότερες από 300.000 νάρκες έχουν εξουδετερωθεί από το 1992 και η Μοζαμβίκη αναμένεται να κηρυχθεί καθαρή από νάρκες μέχρι το τέλος του 2015.