Λογοκρισία, αγώνες, ρεπορτάζ: Μια έκθεση ντοκουμέντων για 100 χρόνια της ΕΣΗΕΑ [εικόνες]

Ντοκουμέντα, έγγραφα, φωτογραφίες, εμβληματικές προσωπικότητες: Η ιστορία της Ελλάδας και όχι μόνο αναδύεται, καταγράφεται, φωτίζεται μέσα από την έκθεση που εγκαινιάζεται στις 14 Δεκεμβρίου στην ΕΣΗΕΑ με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από την ίδρυση της ένωσης.

Πραγματική κατάδυση στο μεγάλο αρχείο της ΕΣΗΕΑ, με το βλέμμα εστιασμένο στο στοιχείο του ντοκουμέντου και της εκθεσιακής αξιοποίησης του έκαναν ο Χάρης Καμπουρίδης και η Θεοδώρα Πασαχίδου, επιμελητές της έκθεσης. Ζωγραφικά πορτρέτα, ιστορικά ντοκουμέντα αρχείου, αντικείμενα, βιβλία κ.ά. καθώς και 5 οπτικοακουστικές παραγωγές που έγιναν ειδικά για την έκθεση και ειδικές κατασκευές επικοινωνιακής αρχιτεκτονικής συγκροτούν το σώμα της έκθεσης που χωρίζεται στις παρακάτω χαρακτηριστικές ενότητες όπως τις καταγράφουν και αναλύουν οι ίδιοι οι επιμελητές.

- Τα ζωγραφικά πορτρέτα της ΕΣΗΕΑ και οι εικαστικοί καλλιτέχνες. Η προσωπογραφία στη ζωγραφική και στη γλυπτική είναι ένα από τα πρώτα είδη των εικαστικών τεχνών. Διερευνά τη φυσιογνωμία αλλά και την προσωπικότητα του απεικονιζόμενου. Η ΕΣΗΕΑ, όπως και άλλοι μεγάλοι θεσμοί της χώρας, έχουν από νωρίς πινακοθήκη με προσωπογραφίες προέδρων και προσωπικοτήτων της δημοσιογραφίας. Κεντρικός ζωγράφος είναι ο Γεώργιος Ροϊλός (1867-1928), ένας από τους κορυφαίους της Σχολής του Μονάχου, καθώς επίσης και άλλοι σημαντικοί ζωγράφοι και γλύπτες του 20ού αιώνα, όπως ο Απ. Γεραλής, ο Β. Γερμενής, ο Ν. Μαγιάσης, ο Μ. Τόμπρος, ο Η. Φέρτης κ.ά.

- Ο Δημοσιογράφος – λογοτέχνης: Η σωστή κατανομή του πληροφοριακού και εκφραστικού υλικού ενός κειμένου, η κατάλληλη επινόηση λέξεων και τρόπων, καθώς και η ενεργοποίηση των προσλαμβανουσών παραστάσεων του δέκτη είναι κατεξοχήν ιδιότητες του καλού δημοσιογράφου, οι οποίες έρχονται να εμπλουτίσουν τη λογοτεχνική πρακτική. Η οικονομία, η λιτότητα, η πυκνότητα και η ευστοχία των λέξεων στους τίτλους δημοσιογραφικών κειμένων έχει ανάλογες δημιουργικές απαιτήσεις με την ποιητική γραφή.

- Δημοσιογράφος - θεατρικός συγγραφέας: Ο διάλογος είναι ένα εργαλείο της δημοσιογραφικής γλώσσας που σε εξέχουσες περιπτώσεις οδήγησε στη συγγραφή θεατρικών έργων με θέματα συλλογικού ενδιαφέροντος. Η επιθεώρηση ειδικότερα είναι ένα είδος στο οποίο η δημοσιογραφική αμφισβήτηση και κριτική των προσώπων και των γεγονότων της επικαιρότητας αναδεικνύει πολλούς κορυφαίους επιθεωρησιογράφους που ήταν ταυτόχρονα και δημοσιογράφοι.
-Δημοσιογράφος – ιστορικός ερευνητής /μέλος της Ακαδημίας Αθηνών: Οι τεχνικές αναζήτησης τεκμηρίων και μαρτυριών από τη δημοσιογραφία προεκτείνονται και εμπλουτίζουν τις μεθόδους και τα αποτελέσματα της ιστορικής έρευνας. Η έρευνα του δημοσιογράφου είναι η ιστοριογραφία εν τω γεννάσθαι.
Ο ακαδημαϊκός ως τίτλος και ως λειτουργία δείχνει την ύψιστη αναγνώριση είτε στην τέχνη είτε στην επιστήμη είτε στην κοινωνία που υπηρετεί και όπου αποδίδεται το λειτούργημά του.

- Δημοσιογράφος – πολιτικός: Ερευνώντας το κοινό αίσθημα ο δημοσιογράφος διαπιστώνει τις απαιτητικές ανάγκες της κοινωνίας και τα κακώς κείμενα. Και όταν αποφασίζει να περάσει από τον λόγο στην πράξη, συχνά γίνεται πολιτικός πραγματώνοντας το δημοσιογραφικό έργο μέσα από τους κανόνες της πολιτικής.

- Δημοσιογράφος – ήρωας στο πολεμικό μέτωπο και μάρτυρας: Υπηρετώντας συλλογικές αξίες ο δημοσιογράφος-ρεπόρτερ δρα είτε στα μέτωπα της κοινωνίας είτε του πολέμου. Υπερβαίνοντας τολμηρά το επαγγελματικό καθήκον, με αλτρουισμό και συχνά αυτοθυσία, πολλοί δημοσιογράφοι αναδείχτηκαν σε ήρωες, μάρτυρες ή θύματα.

- Δημοσιογράφος - εκδότης: Υποστηρίζοντας με σταθερότητα, με προοπτική και με τα κατάλληλα νέα τεχνικά μέσα το δημοσιογραφικό λειτούργημα, ο εκδότης αναλαμβάνει την ευθύνη και το ρίσκο. Παραιτούμενος από την αυτοπρόσωπη σχέση με τη δημοσιογραφική πρακτική, και από την ΕΣΗΕΑ, θέτει πια τα κριτήρια, το όραμα και το πλαίσιο εντός του οποίου δρα ο δημοσιογράφος.

-Δημοσιογράφοι-συνδικαλιστές: Εκφράζοντας τις γενικές συνελεύσεις και τα διοικητικά συμβούλια, οι πρόεδροι της ΕΣΗΕΑ διεκδικούν, προασπίζονται και περιφρουρούν τις εργασιακές, οικονομικές και ηθικές προϋποθέσεις του επαγγέλματος. Από φορέας αλληλεγγύης αναδεικνύεται η ΕΣΗΕΑ σε συνδικαλιστικό όργανο και φορέας προόδου.

-Βιβλιοθήκη – Ιστορικό Αρχείο: Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης φωτογραφίες από δραστηριότητες της ΕΣΗΕΑ, πρωτοσέλιδα εφημερίδων, καθώς και παρουσίαση της Βιβλιοθήκης της που καταλαμβάνει ολόκληρο τον δεύτερο όροφο, ενός θησαυρού εκδόσεων και αρχείων που τώρα συστηματοποιείται για να αποδοθεί στο ευρύ κοινό.