Οι ταινίες της εβδομάδας [κριτική & τρέιλερ]

Ένα βιβλικό υπερθέαμα όπως η ΕΞΟΔΟΣ: Θεοί και Βασιλιάδες αλλά και ένα αμερικανικό δράμα το Foxcatcher μονοπωλούν το ενδιαφέρον αυτήν την εβδομάδα. Επίσης υπάρχει η επιλογή για δυο ακόμα ελληνικές ταινίες. Ο Κοινός Παρονομαστής και Ο Χειμώνας. Την εβδομάδα συμπληρώνουν η βιογραφία του Γάλλου σχεδιαστή Υβ Σαιν Λωράν και το ντοκιμαντέρ με την παρουσίαση του διάσημου θεραπευτή Ίρβινγκ Γιάλομ. Τέλος δεν πρέπει να σας αφήσουν ασυγκίνητους οι περιπέτειες του καταπληκτικού αρκούδου Πάντιγκτον που έρχεται στο Λονδίνο απ το μακρινό Περού.

Η ΕΞΟΔΟΣ: ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ 3D - Επική Περιπέτεια-2014

• Exodus: Gods And Kings
• Σκηνοθεσία : Ρίντλεϋ Σκοτ
• Παίζουν : Κρίστιαν Μπέιλ, Μπεν Κίνγκσλεϊ, Σιγκούρνι Γουήβερ, Τζόελ ‘Ετζερτον,Τζον Τορτούρο.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Μεγαλειώδες υπερθέαμα 140 εκατομμυρίων δολαρίων, από έναν μεγαλειώδη κι αγαπημένο σκηνοθέτη που δίνει μια εικαστική εκδοχή της Εξόδου που ποτέ δεν είχαμε φανταστεί μέχρι τώρα. Η ταινία ακολουθεί το δρόμο που χάραξαν οι αντίστοιχες γιγαντιαίες παραγωγές του Χόλυγουντ όπως το Μπεν Χουρ και η Κλεοπάτρα αν και αισθητικά διαφέρει έτη φωτός. Οι σκηνές πλήθους είναι κι εδώ τεράστιες, τα τρισδιάστατα εφφε της θάλασσας εντυπωσιακά όπως και οι ξέφρενες αρματοδρομίες στην άκρη του γκρεμού. Δεν ξέρω πόσο έχουν βοηθήσει τα ψηφιακά εφφέ αλλά δε μ ενδιαφέρει κιόλας αφού το αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικά αληθοφανές και χορταστικό.

Στην αρχή της ιστορίας παρακολουθούμε ένα βασιλικό δράμα καθώς ο βασιλιάς Σέτι (Τζον Τορτούρο) πρέπει να περάσει τη βασιλεία στον γιό του Ραμσή (Τζόελ ‘Ετζερτον) αν και θεωρεί πιο ικανό την ανιψιό του, Μωυσή. Τα δυο παιδιά μεγάλωσαν μαζί σαν αδέλφια. Κάποια στιγμή θα αποκαλυφθεί πως ο Μωυσής είναι εβραίος κι από κει θα ξεκινήσει η καταδίωξη του απ΄τον Ραμσή που θα τον εξορίσει με σκοπό να τον δολοφονήσει. Ο Μωυσής (Κρίστιαν Μπέιλ) τελικά επιστρέφει στην Αίγυπτο όπως λένε οι γραφές, όπου γίνεται αρχηγός των Εβραίων και τους οδηγεί στην περίφημη Έξοδο από την Αίγυπτο προς την γη Χαναάν.

Αν αρχίζουμε να συζητάμε λεπτομέρειες πάνω στη ταινία υπάρχουν αρκετά θέματα που μπορούμε να σταθούμε κριτικά για τις επιλογές της παραγωγής, όπως ας πούμε ότι στο φιλμ δεν παίζει κανένας μαύρος πράγμα λίγο απίθανο για ταινία που διαδραματίζεται στην Αίγυπτο. Ακόμα μπορούμε να σταθούμε στο διάλογο. Η ταινία έχει μερικές ατάκες που ξαφνιάζουν. Ας πούμε όταν ο Μωυσής ζητά απ τον Ραμσή να αφήσει τους Εβραίους να φύγουν, Ραμσής απαντά σαν οικονομολόγος του ΔΝΤ: «από οικονομική σκοπιά, αυτό που ζητάς είναι προβληματικό»!! Απ την άλλη μεριά βρήκα πολύ έξυπνο το εύρημα της προσωποποίησης του θεού σε ένα μικρό θυμωμένο αγόρι. Ένα πρωτότυπο εύρημα που εικονοποιεί χωρίς πρόβλημα την αφέλεια και τον Θεϊκό θυμό προς στον Μωυσή. Πέρα απ αυτά, σε θεολογικό επίπεδο η ταινία δεν παίζει με τα χριστιανικά πρότυπα γιατί τα εισιτήρια πρέπει να κοπούν οπωσδήποτε…

Αν όμως κάνετε πέρα τέτοιες λεπτομέρειες και αφεθείτε στο παραμύθι και στο μελετημένο θέαμα, η ταινία μπορεί να ταξιδέψει πολύ μακριά εσάς και κάποιο γιό ή ανίψια μια απ αυτές τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων.

Στο φιλμ εμφανίζονται και οι : Μπεν Κίνγκσλει στον ρόλο του Ναυή, η Σιγκούρνι Γουίβερ την Βασίλισσα Τούγια και ο Άαρον Πολ στον ρόλο του Ιησού του Ναυή.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Για τη συνεργασία Σκοτ – Μπέιλ:

«Ο Κρίστιαν έχει μια φοβερά ισχυρή φυσική παρουσία στην οθόνη», αναφέρει ο Ρίντλεϊ Σκοτ. Πριν από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην ταινία «Έξοδος: Θεοί και Βασιλιάδες», ο Μπέιλ έπαιξε στην ταινία «Σκουριασμένη Πόλη», στην οποία συμμετείχε ως παραγωγός ο Ρίντλεϊ Σκοτ. Ο συγκεκριμένος ρόλος του Μπέιλ, ως εργάτης σε χαλυβουργείο, προλείανε – κατά τον Σκοτ- τον επόμενό ρόλο του Μπέιλ, αυτόν του Εβραίου προφήτη και απελευθερωτή: «Ο Μωυσής είναι περισσότερο ένας εργάτης, παρά Φαραώ, καθώς είναι ένας σεμνός και ταπεινός άνθρωπος, με κοινή λογική», σημειώνει ο σκηνοθέτης.

Η συνεργασία των δυο επαγγελματιών ήταν άψογη. Ο σκηνοθέτης συγκεκριμένα αναφέρει ότι: «ο διάσημος πρωταγωνιστής μπαίνει τόσο βαθιά στο πετσί του ρόλου που, τελικά, όταν τον κοιτάζεις, αντικρίζεις έναν παθιασμένο ηγέτη. Ο Μωυσής είναι μια εικονική φιγούρα που θα πρέπει την ίδια στιγμή να έχει και τη διάσταση του αληθινού ανθρώπου. Είναι το ηρωικό κέντρο και ο συναισθηματικός πυρήνας της ταινίας και ο Μπέιλ ξεπέρασε κάθε μου προσδοκία στην απόδοσή του».

ΠANTIΓΚΤΟΝ

• Paddington
• Σκηνοθεσία : Πολ Κινγκ
• Παίζουν : Νικόλ Κίντμαν, Χιού Μπονβίλ, Σάλι Χόκινς

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Ο μικρός Πάντιγκτον είναι ευπρόσδεκτος στο Λονδίνο. Γιατί; Γιατί έτσι του είπε κάποτε ένας εξερευνητής στη σκοτεινή ζούγκλα του Περού. Τώρα ο νεαρός περουβιανός αρκούδος αριβάρει στο Λονδίνο για να απολαύσει την παραδοσιακή βρετανική φιλοξενία από πρώτο χέρι. Καταλήγει μόνος κι έρημος στο σιδηροδρομικό σταθμό Πάντιγκτον και γρήγορα καταλαβαίνει πόσο αφιλόξενη είναι η βρετανική πρωτεύουσα. Η τύχη όμως δεν θα του γυρίσει τη πλάτη κι έτσι γρήγορα θα γνωρίσει την ευγενική οικογένεια Μπράουν που θα τον περιθάλψει προσωρινά. Αλλά ως εκεί. Γιατί μετά η τύχη του γυρίζει για τα καλά, όταν μπαίνει στο στόχαστρο μιας σατανικής ταριχεύτριας ζώων, την οποία υποδύεται η πανέμορφη Νικόλ Κίντμαν. Το κυνηγητό αρχίζει και μαζί του μια όμορφη περιπέτεια ροζ οικογενειακών προδιαγραφών που δύσκολα αφήνει κάποιον δυσαρεστημένο. Είτε είναι 10 είτε είναι 50 χρονών… Άλλωστε ο παραγωγός του Harry Potter που είναι κι εδώ παραγωγός έχει μια πραγματικά σπάνια ικανότητα να σερβίρει ιστορίες που απευθύνονται σε νεαρά κοινά χωρίς να αποκλείει τις μεγαλύτερες ηλικίες, προσθέτοντας λίγη αξιοπρεπή νοσταλγία παιδικών χρόνων στο κινηματογραφικό του μίγμα. Σαν εικόνα, ο συνδυασμός κανονικής ταινίας και άψογου animation θα σας αφήσει ελαφρώς με το στόμα ανοιχτό. Είναι τέλειος! Απ την άλλη μεριά σαν αίσθηση, ο συνδυασμός παιδικής αφέλειας και χιούμορ είναι εξαιρετικά λυτρωτικός απέναντι στις σκοτούρες των καιρών. Η Νικόλ Κίντμαν με ξανθιά φράντζα, κούκλα ακόμα μια φορά επισημοποιείται στο ρόλο της κακιάς που της πάει γάντι…

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΜ: Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ

• Yalom’s Cure
• Σκηνοθεσία : Σαμπίν Γκίσινγκερ
• Παίζουν : Ιρβιν και Μερλιν Γιάλομ

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Έργα και ημέρες του διάσημου ψυχαναλυτή – φιλοσόφου. Το φιλμ περιστρέφεται κυρίως γύρω απ τις θεωρίες της ομαδικής ψυχανάλυσης που ανέπτυξε με το πέρασμα των χρόνων ο 80χρονος δημοφιλής και στη χώρα μας ακαδημαϊκός Ίρβινγκ Γιάλομ.

Ντοκυμαντερίστικο στυλ μιας ταινίας που προσπαθεί να γίνει μια βιογραφία του διάσημου ψυχοθεραπευτή αλλά μάλλον καταλήγει σε κάτι ελαφρώς καλύτερο από βιουμάστερ με σκηνές απ τη ζωή του, διανθισμένες με σημαδιακά αποφθέγματα απ’ το έργο του. Εκείνο που αποκομίζει κάποιος είναι πως ο Γιάλομ πέρασε μια ήρεμη πανεπιστημιακή ζωή που της έδωσαν γεύση, η αδιάκοπη έρευνα, η συγγραφή βιβλίων και οι πνευματικές περιπέτειες των ασθενών του. Μια αρκετά επιπόλαιη προσέγγιση στον χαρακτήρα του διασήμου θεραπευτή.

Παρακολουθούμε τον Γιάλομ να μιλάει με τη γυναίκα του τα τέσσερα παιδιά του, που και τα τέσσερα έχουν αποτυχημένους γάμους(!!), να κάνει ποδήλατο στη Φλόριντα κάτω από κοκκοφοίνικες, και να περπατάει σε απέραντες αμμουδερές ακρογιαλιές με αφρισμένα κύματα. Ακούμε τη γυναίκα του να τον εκθειάζει, βλέπουμε οικογενειακές σκηνές από super 8 και τον ίδιο να αραδιάζει τσιτάτα απ τα βιβλία του ήρεμα κι ωραία.

Η σκηνοθεσία της Γκίσινγκερ γυροφέρνει τον Γιάλομ χωρίς στόχο. Μια βλέπει τον φιλόσοφο, μια τον οικογενειάρχη, και μια τον καθηγητή και προσπαθεί να περιγράψει αυτόν τον άνθρωπο του καιρού μας με κάπως αμήχανο και άτσαλο τρόπο. Δύσκολο το φιλμ τεκμηρίωσης! Απ την άλλη. Τι τα χρειάζεται όλ’ αυτά ο Γιάλομ θα σας γελάσω.

Μια καταθλιπτική αποκαθήλωση ή ένα ντοκιμαντέρ που δεν πέτυχε; Εξαρτάται από ποιά μεριά το βλέπει κανείς…

Η ταινία πάντως γρήγορα θα ξεχαστεί. Ευτυχώς!

ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗΣ - Ελληνική (2014)

• Σκηνοθεσία : Σωτήρης Τσαφούλιας
• Παίζουν : Αντώνης Αντωνίου, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Πυγ. Δαδακαρίδης, Ρένος Χαραλαμπίδης, Μαρκέλλα Γιαννάτου

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Τέσσερις κατά τα φαινόμενα άγνωστοι άνδρες, συναντούνται σε ένα ελληνικό παραδοσιακό καφενείο και φιλοσοφούν για τη Γυναίκα που είναι και ο κοινός παρονομαστής της συζήτησής τους. Το φιλμ μοιάζει με θεατρικό έργο που πήρε μορφή σεναρίου κι έγινε σινεμά, με μία πλούσια συλλογή από αποφθέγματα και κλισέ γνωμικά της ελληνικής λαογραφίας πάνω στη γυναικεία φύση. Οι τέσσερις χαρακτήρες εκπροσωπούν τέσσερις πλευρές του σύγχρονου Έλληνα και περιγράφονται με πολύ αδρές γραμμές: Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης είναι ο τσαμπουκάς καγιενοφόρος έλληνας που θεωρεί κάθε γυναίκα πόρνη, ο Πυγ. Δαδακαρίδης, ο ελαφρώς μαλακάκος ιντερνετομανής που βλέπει τη γυναίκα σαν το ιδεώδες του έρωτα και ο Ρένος Χαραλαμπίδης ο δανδής επιτυχημένος τίποτας, που τη θέλει να του ομορφαίνει τη ζωή. Μαζί τους ο ηλικιωμένος απόμαχος της σεξουαλικής κοινότητας και πτυχιούχος Ανωτάτης Ερωτικής αλλά και ιδιοκτήτης του παραδοσιακού καφενείου, Αντώνης Αντωνίου. Η σημειολογία εδώ πρέπει να προσεχθεί διότι κατά την διάρκεια της ταινίας τα γνωμικά που πετάει ο καθένας έχουν τη σημασία τους.

Είναι θαύμα το πως ο σκηνοθέτης τα καταφέρνει να μη μας κάνει να βαρεθούμε ακούγοντας αυτή τη διδακτικής μορφής φλυαρία μέσα σε ένα χώρο με τέσσερις έλληνες ηθοποιούς που απλώς αλλάζουν ατάκες γρήγορα και στακάτα σαν να παίζουν σε τηλεοπτικό σήριαλ. Αυτό ίσως οφείλεται στη ευλύγιστη κίνηση της κάμερα. Βέβαια τη σκηνοθεσία βοηθά πολύ και η εμπειρία των τεσσάρων πρωταγωνιστών και προπαντός του Αντ. Αντωνίου ο οποίος με απλότητα και χιουμοριστικό τρόπο ξέρει να ισορροπεί τις εντάσεις ανάμεσα στους άλλους τρεις. Για το τέλος ο σκηνοθέτης – σεναριογράφος μας φυλάει και μια μικρή μελοδραματική ανατροπή, αλλά για περισσότερα δείτε το τρέηλερ που είναι εξαιρετικά διαφωτιστικό σχετικά με την ταινία.

FOXCATCHER - Aμερικανικό Crime Δράμα (2014)

• Σκηνοθεσία : Μπένετ Μίλερ
• Παίζουν : Στηβ Καρέλ, Τσάνινγκ Τατούμ,Μαρκ Ράφαλο, Βανέσσα Ρεντγκρέηβ. 

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσετε αυτή τη ταινία αν είναι να βγείτε για σινεμά. Είναι μια απ τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς!

Ο Τζον Ντυ Πον είναι ένας εκκεντρικός αμερικανός μεγιστάνας, του super παμπλούτου που χώνει τις ενοχές του και τον νοσηρό προβληματικό του χαρακτήρα (άγαμος με μητέρα «ο θεός να σε φιλάει») κάτω απ το χαλί του πατριωτισμού και της δήθεν αλληλεγγύης προς τους λιγότερο τυχερούς αυτής της άτιμης ζήσης. Έχει μανία με την πάλη και ονειρεύεται μεγαλεία. Θέλει να γίνει ο προπονητής της εθνικής ομάδας πάλης της Αμερικής για να κατακτήσει χρυσά μετάλλια και τον σεβασμό (που δεν απόκτησε ποτέ απ τη σκληρή του μητέρα). Φυσικά σκαμπάζει από πάλη όσο εγώ από πλέξιμο. Αλλά επειδή έχει μάθει να εξαγοράζει τα πάντα με το χρήμα, καταφέρνει να «αγοράσει» τους καλύτερους παλαιστές της χώρας και να δημιουργήσει την ομάδα FOXCATHER που είναι και το brand name της δυναστείας και του τεράστιου κτήματος όπου μένει απομονωμένος και χωρίς οικογένεια εδώ και δεκαετίες. Θα «προσκαλέσει» τους αδελφούς Σούλτς που είναι διάσημοι ολυμπιονίκες να προπονηθούν στην άνεση που προσφέρει το «Φοξκάτσερ» για τους Ολυμπιακούς της Σεούλ. Τα δυο αδέλφια έχουν μια τραυματική ανταγωνιστική σχέση. Τώρα ζουν με επιδόματα και ξεχασμένοι. Προσπαθώντας να ξεγλιστρήσουν απ τη φτώχεια θα δαγκώσουν το δόλωμα του Αμερικανικού Ονείρου. Θα πάρουν τα χρήματα που τους δίνει ο Ντυ Πον και θα μπουν στο Φοξκάτσερ. Θα δουν το τυρί, αλλά δε θα δουν τη φάκα.

Ο καταπιεσμένος μεγιστάνας που μισεί τα άλογα που λατρεύει η μητέρα του, θα φτιάξει το δικό του στάβλο, αλλά με παλαιστές. Θέλει να απελευθερωθεί απ τα δεσμά του και να αποδείξει πως μπορεί να είναι νικητής χωρίς τη γονική βοήθεια. Ο Ντυ Πον κρύβει την τρέλα του μεγαλείου και τη σχιζοφρένεια του επιμελώς, πίσω από ένα ψυχρό ολιγομίλητο και αγέλαστο προσωπείο. Αυτή η εμμονή του για νίκες και μεγαλεία θα οδηγήσει τον έναν αδελφό σε μια καθοδική αυτοκαταστροφική πορεία, απ όπου θα προσπαθήσει να τον σώσει ο άλλος. Τελικά ο άνθρωπος που κόπτεται ότι θέλει να δώσει «ελπίδα στην Αμερική» είναι αυτός που θα την καταστρέψει με την νοσηρή του συμπεριφορά. Το συγκλονιστικό τρίγωνο των δυο αδελφών με τον Ντυ Πον παράγει συνεχώς σκηνές με δυνατές συγκρούσεις. Ορατές αντιστοιχίες και αιχμηρά σχόλια πάνω στη σύγχρονη μελαγχολική αμερικανική κοινωνία των μεγιστάνων, χωρίς χοντροκομμένες αλληγορίες αλλά με εύστοχες εικόνες από ένα μεγάλο σκηνοθέτη που πήρε το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών 2014. Οι τρεις πρωταγωνιστές ό ένας καλύτερος απ τον άλλον, δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες. Θα σταθούμε στον Στηβ Καρέλ οποίος με το ακίνητο βλέμμα, το κεφάλι ριγμένο προς τα πίσω και το στόμα μια ίσια γραμμή, αποδίδει τον Ντυ Πον τέλεια και μάλλον θα μπει άνετα στην Οσκαρική διαδικασία βράβευσης.

Η ταινία είναι ξεχωριστή. Με λεπτότητα χειρούργου μπαίνει μέσα στους χαρακτήρες των δυο αδελφών και στην εμμονή για επιτυχία του Ντυ Πον. Καταγράφει με αληθοφάνεια τις συγκρούσεις τους με αποτέλεσμα να δίνει συνεχώς τροφή για σκέψη και συζήτηση. Το φιλμ βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.

Ο ΕΠΙΦΑΝΗΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ - Γαλλικό θριλερ (2014)

• Un Illustre Inconnu 
• Σκηνοθεσία : Ματιέ Ντελαπόρτ, Αλεξάντερ Ντε Λα Πατελιέρ
• Παίζουν : Ματιέ Κάσοβιτς, Μαρι Ζοζέ Κροζ, Ερίκ Καραβακά

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Γαλλικό θρίλερ γραμμένο και σκηνοθετημένο από βραβευμένους του είδους, με θέμα τον διχασμό της προσωπικότητας. Ο Σεμπαστιάν Νικολά είναι ένας απλός μοναχικός υπάλληλος κτηματομεσιτικού γραφείου στο Παρίσι. Τον κυριαρχεί μια εμμονή πως είναι ένας μικρός και ασήμαντος άνθρωπος. Μια τιποτένια ύπαρξη. Η διέξοδός του απ’ αυτήν την εμμονή, είναι να ονειρεύεται πως είναι κάποιος άλλος. Κάποιος πιο σημαντικός ο οποίος θα έχει τον σεβασμό των άλλων. Αυτή του η εμμονή τον οδηγεί σε μια πρακτική να αντιγράφει χαρακτήρες άλλων ανθρώπων. Παρατηρεί χαρακτήρες που τον ενδιαφέρουν και στη συνέχεια τους μιμείται. Μεταμφιέζεται και περνάει μέσα στις ζωές τους. Ζει κυριολεκτικά σαν να είναι κάποιος άλλος. Κάποια στιγμή θα συναντήσει τον διάσημο γάλλο βιολονίστα Ντε Μοντάλντ που κουβαλά μια αρκετά περίεργη ζωή. Η πρόκληση είναι μεγάλη και η προσωπικότητα τεράστια. Θα του λύσει μια και καλή το αίσθημα κατωτερότητας που τον τυραννάει. Γρήγορα αποκρυπτογραφεί τον χαρακτήρα του μεγάλου μουσικού και κατορθώνει να μεταμφιέζεται άψογα ώστε να περνά εντελώς απαρατήρητος ακόμα κι από την πρώην γυναίκα του Ντε Μοντάλντ. Μόνο που η περίπλοκη και ταραχώδης ζωή του διάσημου μουσικού θα τον φέρει αντιμέτωπο με καταστάσεις που δεν είχε ποτέ φανταστεί. Ο Ματιε Κάσοβιτς είναι εντυπωσιακός στο διπλό του ρόλο. Η ταινία κυλάει αργά με ρυθμούς γαλλικού θρίλερ σε εντελώς Παριζιάνικη ατμόσφαιρα στα αριστοκρατικά καρτιέ της γαλλικής πρωτεύουσας. Η αληθοφάνειά της είναι το αδύνατο σημείο της και εντοπίζεται στο ερώτημα του πως ένας άνθρωπος μπορεί καθημερινά να υποβάλλεται σε πολύωρο μακιγιάζ από μόνος του, να κολλάει μούσια και ψεύτικες μύτες μόνο και μόνο για να ζήσει λίγες ώρες σαν κάποιος άλλος. Αλλά αυτά μάλλον τα θεώρησαν ψιλοπράγματα οι παραγωγοί εκστασιασμένοι απ’ την αρχική ιδέα του σεναρίου. Η ταινία είναι σαν τα γαλλικά κρουασάν. Φουσκωμένη, γευστική, αλλά δε σε χορταίνει!

ΧΕΙΜΩΝΑΣ

• Σκηνοθεσία : Κωνσταντίνος Κουτσολιώτας
• Παίζουν : Βαγγέλης Μουρίκης, Έφη Παπαθεοδώρου, Τεό Αλμπάνης, Ανδρέας Ανδρεόπουλος

http://vimeo.com/113073283

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Ταινία φανταστικού κινηματογράφου από τον σκηνοθέτη Κωσταντίνο Κουτσολιώτα που φαίνεται ότι ξέρει τα κατατόπια! Καθώς παλεύει να επιβιώσει οικονομικά στο Λονδίνο, ένας ρομαντικός νεαρός συγγραφέας, ο Νίκος (Τεό Αλμπάνης) καταφεύγει στην ορεινή Σιάτιστα, το μέρος όπου ο ονειροπαρμένος πατέρας του (Βαγγέλης Μουρίκης) πέθανε χρόνια πριν, κάτω από ανεξιχνίαστες συνθήκες. Έχοντας φύγει από παιδί και βρίσκοντας το πατρικό του ερειπωμένο, ο Νίκος εγκαθίσταται στο σπίτι ανάμεσα σε γνώριμα φαντάσματα και αλλόκοτα όνειρα, ελπίζοντας να ολοκληρώσει το μυθιστόρημά του και να μάθει περισσότερα για τις τελευταίες μέρες του πατέρα του.

SAINT LAURENT : ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ – Γαλλία / Βιογραφία (2014)

• Σκηνοθεσία : Μπερτράν Μπονελό
• Παίζουν : Γκασπάρ Ουλιέλ, Λουί Γκαρέλ, Ζερεμί Ρενιέ, Βαλέρια Μπούνι Τεντέσκι. 

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Ένα biopic για το εύθραυστο Γάλλο σχεδιαστή μόδας Υβ Σαιν Λωράν που περιγράφει την χρυσή εποχή της δόξας του απ το 1967 μέχρι το 1976. Ο ταλαντούχος νεαρός Λωράν, γόνος ιδιαίτερα εύπορης οικογένειας, θα εξακοντιστεί στο παγκόσμιο στερέωμα της μόδας όχι σαν κάποιος κομήτης άλλα σαν λαμπερός ήλιος που θα φωτίσει σταθερά το καινούργιο πρόσωπο της γυναίκας και θα το τοποθετήσει ψηλά στο βάθρο, απέναντι στον άντρα. Ήταν ο σχεδιαστής μόδας που απελευθέρωσε το γυναικείο ντύσιμο από τη κομψή ερωτική θηλυπρέπεια της Σανέλ. Έντυσε τη γυναίκα με σμόκιν και σύνολα από σακάκι παντελόνι και την έβαλε να κινείται δυναμικά στην νέα τάξη πραγμάτων. Ήταν τότε που σε συνδυασμό με το φεμινισμό του 60 η γυναίκα βγήκε απ το σπίτι και μπήκε πίσω από γραφεία, μέσα σε σκοτούρες και στο κυνήγι της Καριέρας.

«Η ομορφιά είναι προϊόν μόχθου» έλεγε ο Βισκόντι στο Θάνατο στη Βενετία που ήταν μια ταινία για την Ομορφιά και αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Ο Σαιν Λωράν στην ξέφρενη πορεία του στην αναζήτηση της γυναικείας γοητείας σχεδιάζει με πάθος και ασταμάτητα προσπαθώντας κάθε φορά να βρει για τη γυναίκα ένα καινούργιο στίγμα. Η πίεση για τέσσερις κολεξιόν το χρόνο είναι τεράστια. Οι μπίζνες της Haute Couture μοιάζουν περισσότερο σαν εργασία σε ανθρακωρυχείο παρά σε ραφτάδικο. Ο Μπονελό συνθέτει το πορτραίτο του ήρωα του μέσα απ τις καταχρήσεις τα ναρκωτικά και το αλκοόλ στα οποία σπρώχνεται ο Λωράν προκειμένου να απελευθερώσει ενέργεια και έμπνευση για ένα τόσο ογκώδες και απαιτητικό δημιουργικό έργο. Ο εκκεντρικός σχεδιαστής ζητά να οριοθετήσει τα δυο πρόσωπα του χαρακτήρα του: Τον ατίθασο δημιουργό αλλά και τον bon viveur. Δίπλα του η μεγάλη του αγάπη ο Ζακ ντε Μπασερ αλλά και ο εραστής, σύντροφος και συνεταίρος Μπερζέ που θα προσπαθήσει να τον μανατζάρει, να τον κρατήσει μακριά από κακοτοπιές και να του γεμίσει την μοναξιά.

Η ταινία μένει στα πιο εμπορικά σημεία της ζωής του άσωτου σχεδιαστή που είναι η ομοφυλοφιλία του, οι καταχρήσεις, τα λαμπερά ντεφιλέ και ο φαντασμαγορικός κόσμος των παρασκήνιων τους. Πρόκειται για την προκλητική πλευρά του θέματος που την υπηρετεί άψογα ο Γκασπάρ Ουλιέλ ο οποίος κατορθώνει να αποδώσει την εύθραυστη, και μοναχική πλευρά του Υβ Σαιν Λωράν με άνεση τόσο στις τολμηρές σεξουαλικές σκηνές όσο και σ εκείνες που τον στοιχειώνουν τα φαντάσματα των αδιεξόδων του. Είναι η δεύτερη ταινία με βιογραφία του διάσημου σχεδιαστή που μου φάνηκε πιο «ποπ» και πιο ανάλαφρη απ την πρώτη. Τελικά οι ταινίες biopic είναι δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να είναι flat και αδιάφορες όπως το “Diana” και το «Grace Of Monaco» ή πολύ εύστοχες και αντιπροσωπευτικές όπως το Behind the Candelabra και το Coco. Στην περίπτωσή μας δεν πιστεύω πως το φιλμ αυτό ανήκει στη δεύτερη κατηγορία...

Η προσέγγιση του Μπονελό επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει τη Γαλλία στα επόμενα Όσκαρ.

ΛΕΥΚΟΣ ΘΕΟΣ - Ουγγαρία / Δράμα (2014)

• White God
• Σκηνοθεσία : Κορνέλ Μουντρούκτσο
• Παίζουν : Ζόφια Πσότα, Σάντορ Ζότερ, Λιλι Μονόρι, Λάζλο Γκάλφι.

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ:

Η επίσημη πρόταση της Ουγγαρίας για το Όσκαρ ξενόγλωσης ταινίας 2015.

Ένα φαινομενικά ανώδυνο μέτρο που σκοπό έχει να ελέγξει την εκτροφή των σκύλων, πυροδοτεί μια σειρά από απρόσμενα γεγονότα. Η νέα νομοθεσία που βάζει φόρο στους ιδιοκτήτες ημίαιμων μεροληπτεί υπέρ των σκύλων ράτσας. Έτσι οι ιδιοκτήτες ημίαιμων τα παρατούν στους δρόμους, με αποτέλεσμα τα καταφύγια των ζώων σύντομα να πλημμυρίζουν από αδέσποτα.

Η 13χρονη Λίλη προσπαθεί απεγνωσμένα να σώσει τον σκύλο της, τον Χάγκεν. Η νέα νομοθεσία, της ακούγεται παράλογη και απάνθρωπη. Επ’ ουδενί δεν μπορεί να δεχτεί τα επιχειρήματα του πατέρα της, που προσπαθούν να την πείσουν ώστε ο Χάγκεν να «ελευθερωθεί» στους δρόμους. Συντετριμμένη, η Λίλη μισεί τον πατέρα της που την έκανε να προδώσει τον «φίλο» της. Πιστεύοντας ακόμα ότι η αγάπη μπορεί να νικήσει την κάθε δυσκολία, η Λίλη βάζει ως στόχο να βρει τον σκύλο της και να τον σώσει.

Ο Χάγκεν επίσης προσπαθεί απεγνωσμένα να επιστρέψει στο σπίτι και στην Λίλη. Παλεύοντας να επιβιώσει, ο Χάγκεν γρήγορα συνειδητοποιεί πως δεν είναι όλοι οι καλύτεροι φίλοι ενός σκύλου. Περιπλανώμενος στους δρόμους, το πρώην κατοικίδιο πέφτει σε κακοτοπιές . Αρχικά τον εκμεταλλεύεται ένας ζητιάνος, και στη συνέχεια «κρατείται» από έναν εκπαιδευτή σκύλων που θέλει να τον χρησιμοποιήσει σε αγώνες.

Σύντομα όμως ο Χάγκεν ξεφεύγει και εντάσσεται σε μια ομάδα αδέσποτων σκυλιών. Όταν πιάνεται στα δίχτυα του μπόγια, το μέλλον του μοιάζει πιο ζοφερό από ποτέ. Όμως, αυτός και οι υπόλοιποι σκύλοι θ’ αδράξουν την ευκαιρία να δραπετεύσουν και να εξεγερθούν εναντίον της ανθρωπότητας. Η εκδίκησή τους θα είναι ανελέητη. Η θαρραλέα Λίλη ίσως είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να σταματήσει αυτόν τον απροσδόκητο πόλεμο ανάμεσα στον άνθρωπο και τον σκύλο.

Ο ταλαντούχος Μουντρούτσο προτείνει ένα ευρηματικό, τολμηρό και παράξενο φιλμ με πολιτικές αλληγορίες και αναφορές στους αδυνάτους και καταπιεσμένους του κόσμου. Σε ένα δεύτερο επίπεδο θίγει και το πρόβλημα της ανόδου του νεοφασισμού στην πατρίδα του και όχι μόνο.

Το φιλμ απέσπασε το βραβείο της καλύτερης ταινίας στο φετεινό Φεστιβαλ των Καννών στο τμήμα «Ένα κάποιο Βλέμμα».