Προσπαθούσαν να διαχειριστούν, να συλλάβουν τη βία και το αναπάντεχο χαμό του Μένη Κουμανταρέα οι φίλοι και γνωστοί του χθες. Να συλλάβουν το μέγεθος της ειρωνείας, της ανθρώπινης εκδικητικότητας, και ακόμα και αυτοί οι ίδιοι οι άνθρωποι των γραμμάτων, οι άνθρωποι που έχουν ως πρώτη ύλη τις λέξεις, δεν τα κατάφερναν...
Οι επικήδειοι που ακούστηκαν χθες στην κηδεία του Μένη Κουμανταρέα, λίγο πριν οδηγηθεί στον «Οίκο Κουμανταρέα» στο Α' Nεκροταφείο, είχαν όλες τις αποχρώσεις του πένθους, του θυμού, της προσπάθειας να κατανοήσουν. Συγκλονιστικός ήταν ο άνθρωπος που τον βρήκε νεκρό, ο επιμελητής του αρχείου του και συγγραφέας Θάνος Φωσκαρίνης, που είπε: «Υμνησες τους μετανάστες που ήθελαν να ριζώσουν εδώ, για μια καλύτερη ζωή. Κάποιος από αυτούς που βοήθησες ξέσπασε πάνω σου με μένος. Γιατί τόση απάνθρωπη εκδικητικότητα;».
Ο συγγραφέας Βαγγέλης Ραπτόπουλος, αγαπημένο λογοτεχνικό παιδί του Κουμανταρέα, αναφέρθηκε στον Αλέξη Γρηγορόπουλο και στον Νίκο Ρωμανό, λέγοντας πως δολοφονήθηκε «την ίδια μέρα που δολοφονήθηκε και ο Αλέξης Γρηγορόπουλος και ενώ η ζωή του Ρωμανού κρέμεται σε μια κλωστή».
Η επί χρόνια φίλη του, ψυχίατρος και ψυχοθεραπεύτρια Χλόη Κολλύρη μίλησε για τον φίλο της, για τον Λευτέρη Βογιατζή που αγαπούσε βαθιά (ο θάνατος της γυναίκας του Λιλής και στη συνέχεια του Βογιατζή σήμαναν για αυτόν και την αντίστροφη μέτρηση). «Ησουν γενναίος και με τα κείμενά σου ρίσκαρες», είπε η κα Κολλύρη.
«Μόνο κάποιος που υπήρξε δυο φορές Ελληνας θα μπορούσε να γράψει για το σόου των Ελλήνων», είπε ο Δημήτρης Καλοκύρης εκ μέρους της Εταιρείας Συγγραφέων. «Εκανες τη ζωή σου τέχνη» κατέληξε ο Θάνος Φωσκαρίνης.
Ανθρωποι των γραμμάτων, των τεχνών, αναγνώστες με βιβλία μερικοί στα χέρια, γείτονες στην Κυψέλη ήταν εκεί, στην κηδεία του σπουδαίου Μένη Κουμανταρέα. Μαζί και ο υπουργός Αμυνας – όχι, από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού δεν παρέστη κανένας. Μόνο το στεφάνι διακρινόταν ανάμεσα στα άλλα, όπως αυτό που έγραφε «Οι νοστιμιές της Μαίρης», από το αγαπημένο του εστιατόριο στην Κυψέλη.