Το κινητό του συγγραφέα αλλά και το υλικό από τις κάμερες που υπάρχουν στο δρόμο έξω από το σπίτι του βάζει στο μικροσκόπιο η ΕΛ.ΑΣ. στην προσπάθειά της να φθάσει στην άκρη του νήματος και να εντοπίσει τον δολοφόνο του Μένη Κουμανταρέα.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες ο 83χρονος συγγραφέας ήταν έξω με παρέα, όταν κάποια στιγμή γύρισε προς έναν φίλο του και του είπε ότι θα πάει για πέντε λεπτά στο σπίτι του γιατί είχε μια δουλειά. Οι αρχές πιστεύουν ότι το άτομο με το οποίο συναντήθηκε ο συγγραφέας ήταν και αυτό που τον δολοφόνησε.
Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούνται οι Αρχές εξαιτίας του γεγονότος ότι η πόρτα του σπιτιού του δεν ήταν παραβιασμένη καθώς και ότι όποιος/όποιοι μπήκαν σε αυτό το έψαξαν επιλεκτικά.
Ετσι, τώρα, στο μικροσκόπιο της ΕΛ.ΑΣ. μπαίνουν οι άνθρωποι που γνώριζε και συναναστρεφόταν ο συγγραφέας το τελευταίο διάστημα και στις τελευταίες εισερχόμενες και εξερχόμενες κλήσεις στο κινητό του. Επιπλέον απαντήσεις πιστεύουν ότι θα λάβουν και από τις κάμερες που βρίσκονται σε γειτονικά -του σπιτιού του συγγραφέα- καταστήματα και στις οποίες πιστεύουν ότι έχει καταγραφεί το πρόσωπο του ατόμου που τον δολοφόνησε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα χτυπήματα στο πρόσωπο δεν εκτιμάται ότι στοίχισαν τη ζωή του συγγραφέα και έτσι εκτιμάται πως είτε ο δράστης του προκάλεσε ασφυξία με ένα μαξιλάρι που βρέθηκε δίπλα στο θύμα, είτε ότι τον Κουμανταρέα πρόδωσε η καρδιά του, εξαιτίας της επίθεσης. Κάτι που θα ξεκαθαρίσει ο ιατροδικαστής. Τον συγγραφέα βρήκε ο ανιψιός του, στη 1:00 τα ξημερώματα, καθώς τον αναζητούσε και δεν μπορούσε να τον εντοπίσει στο τηλέφωνο.
Παράλληλα, η ΕΛ.ΑΣ. περιμένει τα αποτελέσματα της νεκροτομής αλλά και των εργαστηρίων της ΕΛ.ΑΣ. για δαχτυλικά αποτυπώματα και ίχνη DNA στο διαμέρισμα του Μένη Κουμανταρέα.
Ποιος ήταν ο Μένης Κουμανταρέας
Ο Μένης Κουμανταρέας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931 και αποφοίτησε από το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών Κάρολος Μπερζάν πριν φοιτήσει στη Νομική και Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1982 μέχρι το θάνατό του ασχολούνταν με τη συγγραφή αλλά και μεταφράσεις. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων ενώ τη δεκαετία του 1980 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Το 1962 εμφανίστηκε στη λογοτεχνία, με τη συλλογή διηγημάτων «Τα Μηχανάκια», ενώ ίσως το πιο γνωστό έργο του στο ευρύ κοινό είναι «Η φανέλα με το εννιά», του 1986, που μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο. Αλλα έργα του είναι τα: ΦΕΞΗΣ (1970), Το αρμένισμα (1967), Τα καημένα (1972), Βιοτεχνία υαλικών (1975), Η κυρία Κούλα (1978), Το κουρείο (1979), Σεραφείμ και Χερουβείμ (1981), Ο ωραίος λοχαγός (1982), Πλανόδιος σαλπιγκτής (1989), Η συμμορία της άρπας (1993), Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω (1996), Η μέρα για τα γραπτά κι η νύχτα για το σώμα (1999), Δυο φορές Έλληνας (2001), Νώε (2003), Η γυναίκα που πετάει (2006), Θυμάμαι τη Μαρία (2007), Το show είναι των Ελλήνων (2008), Σ΄ένα στρατόπεδο άκρη στην ερημιά (2009), Ξεχασμένη Φρουρά (2010), Οι αλεπούδες του Γκόσπορτ (2011), Θάνατος στο Βαλπαραΐζο (2013), Ο θησαυρός του χρόνου (2014).
Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1967, για το «Αρμένισμα») και δυο φορές με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (το 1976, για τη «Βιοτεχνία υαλικών» και το 2002 για το «Δύο φορές Έλληνας»).